Από τους πιο σημαντικούς τζαζ σαξοφωνίστες που προέκυψαν στη δεκαετία του ’90, ο James Carter ήταν αυτός που «γεφύρωνε» το χάσμα ανάμεσα στην αβανγκάρντια των sixties και το swing της mainstream jazz , όμως αυτό ήταν μια εκτίμηση καθαρά τυπική, αν όχι τυπολατρική, για τους «ειδικούς».
Ο James Carter, με την έλευση του νέου αιώνα, έδειξε ότι είχε κοινά γνωρίσματα τόσο με τον Albert Ayler και τον Pharoah Sanders όσο και με τον Django Reinhardt ή την Billie Holiday, πράγμα φυσικό για έναν σκεπτόμενο δημιουργικό μουσικό της σύγχρονης τζαζ.
Παίζοντας σαξόφωνα, φλάουτο και μπάσο κλαρίνο, ο Carter διακρίθηκε σαν ένας από τους πληρέστερους σύγχρονους τζάζμεν. Το organ trio του, με τον Gerard Gibbs στο Hammond, προέκυψε φυσικά στα μέσα της δεκαετίας, δείχνοντας ότι ο δρόμος που ακολουθούσε ο James Carter κρατούσε ίσες αποστάσεις από το προβλέψιμο.
Στο Half Note από 4/3/2011 – 10/3/2011
JAMES CARTER ORGAN TRIO
