Πέρα από τη συμβατική εκγύμναση στο γυμναστήριο και την προπόνηση με τη μοτοσυκλέτα τους, οι οδηγοί αγώνων ταχύτητας επιλέγουν και άλλους τύπους μοτοσυκλετών για να εξασκηθούν.
Ο Valentino Rossi κάνει motocross – όπως και οι περισσότεροι- αλλά και supermoto. Η προτίμησή του όμως για τη φετινή χρονιά είναι το Flat Track που αποτελεί την καλύτερη προπόνηση για έλεγχο της «πλαγιολίσθησης ισχύος» όπως λέγεται το γλίστρημα από το γκάζι κατά την έξοδο από την στροφή.
Τα 1000cc έχουν σαφώς μεγαλύτερη διάρκεια και προοδευτικότητα στην απόδοση της δύναμης σε σχέση με τις μοτοσυκλέτες των 800cc. Πράγμα που σημαίνει ότι το γκάζι για την έξοδο από τις στροφές φέρνει περισσότερο γλίστρημα και με μεγαλύτερη διάρκεια.
Μπορεί ο έλεγχος του γλιστρήματος να γίνεται από τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, όμως μόνο ως προς την υπερβολή του που θα οδηγούσε σε πτώση. Μέχρι ένα βαθμό οι οδηγοί την επιδιώκουν ώστε να «κλείνουν» τη γραμμή τους, οπότε ο έλεγχος σε αυτή τη φάση της στροφής είναι ιδιαίτερα σημαντικός.
Για το σκοπό αυτό ο Rossi έχει διαμορφώσει έναν χώρο με ειδικό υλικό –κάτι σαν το 3Α ιδανικό για εξάσκηση της πλαγιολίσθησης με μοτοσυκλέτα.
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι κάνει προπόνηση παρέα με τον πατέρα του, Grazziano Rossi απ’ ότι φαίνεται δεν έχει ξεχάσει την τέχνη…
Στο «ναό της πλαγιολίσθησης» όπως τον αποκαλούν, εξασκούνται παρέα όποτε βρουν ευκαιρία. Στις φωτογραφίες φαίνεται ο Valentino Rossi στο χώρο αυτόν με μοτοσυκλέτα motocross που φορά ελαστικά ειδικά για τη χρήση αυτή. Τα προτιμά από τα ελαστικά motocross γιατί προσφέρουν λιγότερη πρόσφυση άρα μεγαλύτερα γλιστρήματα.
Στο βίντεο ο Valentino ενόσω εξασκείται με διάφορες μοτοσυκλέτες μεταξύ των οποίων και την Zaeta, μια flat track που έχει σχεδιάσει και εξελίξει ο Grazziano Rossi, o πατέρας του Vale.
Όχι ότι ο GOAT (Greatest of All Time) των αγώνων ταχύτητας χρειάζεται εξάσκηση για να βελτιώσει τις οδηγικές του ικανότητες, ωστόσο χρειάζεται πάντα δουλειά για να τις διατηρήσει.
Κατά την νεκρή περίοδο του χειμώνα και πριν τις επίσημες δοκιμές του MotoGP οι προπονήσεις του είδους είναι συχνές. Τώρα που η σεζόν τρέχει, σπανίζουν για την αποφυγή τραυματισμών. Όμως όποτε οι αγώνες απέχουν μεταξύ τους 2 ή 3 εβδομάδες, ένα φρεσκάρισμα στην πλαγιολίσθηση είναι πάντα θεμιτό.
