Το νεφρό του του είναι διατεθειμένος να πουλήσει ένας άνδρας από την Ινδία προκειμένου να συγκεντρώσει λεφτά για να πληρώσει τη θεραπεία των τριών νοσηρά παχύσαρκων παιδιών του.
Οι κόρες του Yogita Rameshbhai Nandwana, πέντε ετών και Αnisha, τριών, και ο γιος του, ο 18 μηνών Harsh είναι ανάμεσα στα παχύτερα παιδιά στον κόσμο.
Με βάρος 34, 48 και 15 κιλά αντίστοιχα, το φαγητό που τρώνε σε διάστημα μίας εβδομάδας είναι αρκετό για να θρέψει δύο οικογένειες επί έναν μήνα.
Για να ζητήσει τη βοήθεια ειδικών, ο 34χρονος πατέρας τους Rameshbhai Nandwana είναι έτοιμος να πουλήσει και το νεφρό του, για να βρει τα απαραίτητα χρήματα.
«Αν τα παιδιά μου συνεχίσουν να παχαίνουν με τον ίδιο ρυθμό, θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Φοβόμαστε πως μπορεί να πεθάνουν», εξηγεί ο 34χρονος στη Daily Mail.
Τα τρία παιδιά τρώνε την ημέρα 18 πίτες, ενάμιση κιλό ρύζι, δύο μπολ ζωμό, έξι πακέτα πατατάκια, πέντε πακέτα μπισκότα, 12 μπανάνες και πίνουν ένα λίτρο γάλα. Έτσι η μητέρα τους Pragna Ben περνά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας της προετοιμάζοντας τα γεύματά τους.
«Όλη την ημέρα είμαι στην κουζίνα. Ζητούν συνέχεια φαγητό, κλαίνε και φωνάζουν αν δεν τους δώσω», λέει.
Το ζευγάρι έχει και μία μεγαλύτερη κόρη, την 6χρονη Bhavika, που έχει κανονικό βάρος, 16 κιλά, και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί είναι τόσο παχύσαρκα τα άλλα τρία παιδιά τους.
«Όταν γεννήθηκε η Yogita ήταν πολύ αδύναμη και ζύγιζε μόλις 1.5 κιλό. Ανησυχούσαμε για την υγεία της και την ταΐζαμε συνέχεια τον πρώτο χρόνο της ζωής της. Έτσι στα πρώτα της γενέθλια ζύγιζε 12 κιλά», λέει ο πατέρας της. «Το ίδιο έγινε και με την Anisha. Μόνο όταν και ο Harsh πήρε πολύ βάρος τον πρώτο χρόνο της ζωής του καταλάβαμε πως κάτι τρέχει».
«Ζητήσαμε βοήθεια», συνεχίζει, «αλλά όλοι οι γιατροί μας έστελναν σε μεγαλύτερα νοσοκομεία, τα οποία όμως δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε».
Ο Nandwana κερδίζει περίπου 3000 ρουπίες το μήνα- περίπου 48 ευρώ. Ξοδεύει όμως 10.000 ρουπίες το μήνα για να πάρει φαγητό στα παιδιά του. «Δεν μπορώ να τα αφήσω να πεινάνε», τονίζει, «δανείζομαι λεφτά από τα αδέλφια και τους φίλους μου».
«Δεν μπορούν να περπατήσουν τα παιδιά μου, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα μόνα τους λόγω του πάχους τους. Πονάω ως γονιός να τα βλέπω έτσι, το να πουλήσω το νεφρό μου είναι μια λύση απελπισίας», καταλήγει.
Η 30χρονη μητέρα τους- μόλις 40 κιλά η ίδια- δεν μπορεί να τα πάρει αγκαλιά και χρησιμοποιεί ένα καρότσι για τη μεταφορά τους. «Θέλουν βοήθεια για να κάνουν μπάνιο, για να πάνε στην τουαλέτα. Όταν ο άνδρας μου λείπει δυσκολεύομαι πολύ μαζί τους», λέει. «Είναι καθηλωμένα σε ένα σημείο όλη την ημέρα και εξαιτίας αυτού δεν πηγαίνουν στο σχολείο. Έτσι τρώνε, παίζουν και γαργαλάνε το ένα το άλλο όλη την ώρα. Θέλω να μορφωθούν όπως όλα τα παιδιά και να παίζουν. Θέλω να έχουν τη δική τους ζωή, τώρα δεν έχουν».
Οι ντόπιοι γιατροί εκτιμούν πως τα παιδιά πάσχουν από το σύνδρομο Prader-Willi αλλά δεν ξέρουν πώς να το θεραπεύσουν. Η σπάνια ασθένεια έχει πολλά συμπτώματα, ανάμεσά τους και διαρκή πείνα, μειωμένο μυϊκό τόνο, περιορισμένη ανάπτυξη και μαθησιακές δυσκολίες.
