Παρθενογένεση στην τέχνη δεν υπάρχει και στο δαιμόνιο μυαλό του δημιουργού όλα τα πεζά και κοινά του κόσμου λειτουργούν ως έμπνευση για τον χαρακτήρα που θέλει να σκαρώσει.
Είτε μιλάμε για κόμικς είτε για τον κινηματογράφο, ακόμα και οι πιο ακραίοι ήρωες, αυτοί που δεν έχουν τίποτα κοινό με την ανθρώπινη καθημερινότητα, έλκουν συνήθως την καταγωγή τους από την πεζή πραγματικότητα.
Και βέβαια όταν μιλάμε για εξωφρενικές εμπνεύσεις, αυτοί οι χαρακτήρες στέκουν μνημεία φαντασίας και μετατροπής της πραγματικότητας σε έξαλλες οντότητες.
Ξέρατε, ας πούμε, ότι…
Ο κινηματογραφικός Patrick Bateman βασίστηκε στον Τομ Κρουζ
Ο πρωταγωνιστής του «American Psycho», τον οποίο ενσάρκωσε ιδανικά ο Κρίστιαν Μπέιλ, άντλησε την έμπνευσή του από τον δημοφιλή ηθοποιό Τομ Κρουζ! Ο αμίμητος Patrick Bateman, ο ακραία ναρκισσιστής κατά συρροή δολοφόνος που σκότωνε όποιον του έμπαινε στο μάτι, δεν χρειάζεται φυσικά συστάσεις. Αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι ο Μπέιλ, για να μπει στο πετσί του ρόλου, δεν παρακολούθησε συνεντεύξεις από serial killers, όπως είναι η υποκριτική πεπατημένη, αλλά έβλεπε διαρκώς μία συνέντευξη του Τομ Κρουζ! Σύμφωνα με τη σκηνοθέτρια Mary Harron, ο Μπέιλ της τηλεφώνησε μια μέρα περιχαρής για να της εκμυστηρευτεί ότι βρήκε την ιδανική έμπνευση για να ενσαρκώσει στην κάμερα τον Bateman στον ανατριχιαστικό Τομ Κρουζ της συγκεκριμένης συνέντευξης! Ο Κρουζ, κατά τον Μπέιλ, διέθετε μια «επιθετική φιλικότητα με παγερό βλέμμα», κάτι που ενσωμάτωσε στη δική του ερμηνεία…
Ο Michael Myers βασίστηκε σε ένα πολύ ιδιαίτερο παιδί
Ο ήρωας της σειράς ταινιών «Halloween», αυτή η ασταμάτητη και εμβληματική πια μηχανή θανάτου της δεκαετίας του ’80, ήρθε στον κόσμο από μια ομολογουμένως περίεργη ιστορία. Στα πρώτα χρόνια της ζωής του λοιπόν ο σκηνοθέτης Τζον Κάρπεντερ, ο δημιουργός της πρώτης -και καλύτερης- ταινίας του franchise, επισκέφθηκε ένα άσυλο φρενοβλαβών (για λόγους που μόνο εκείνος ξέρει), όταν συνάντησε έναν ψυχικά διαταραγμένο 13χρονο. Σύμφωνα με τον ίδιο τον σκηνοθέτη, το παιδί είχε ένα βλέμμα «βαθιά ανησυχητικό», την ίδια στιγμή που ήταν «παντελώς τρελό». Ο Κάρπεντερ επηρεάστηκε τόσο πολύ από την εμπειρία που σκάρωσε τον χαρακτήρα του στα χνάρια ακριβώς εκείνου του ιδιαίτερου πιτσιρικά…
Ο Batman βασίζεται στον Zorro αλλά και στο Ορνιθόπτερο του Ντα Βίντσι
Οι φίλοι του σουπερήρωα το ξέρουν καλά: οι ομοιότητες του Batman με τον μαυροφορεμένο Zorro δεν μπορούν να κρυφτούν. Μέλος κι αυτός της καλής κοινωνίας, μασκαρεύεται για να παλέψει το έγκλημα και τη διαφθορά, όπως ακριβώς και ο Zorro. Και βέβαια στην αυθεντική ιστορία του Batman, για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία, ο μικρός Bruce Wayne παρακολουθεί τη βραδιά που δολοφονούνται οι γονείς του τη «Μάσκα του Ζορό»! Όσο για τον λόγο που ο Batman μασκαρεύεται σε γιγαντιαία νυχτερίδα, αυτό άντλησε την έμπνευσή του από τον κακό θεατρικής παράστασης με τίτλο «The Bat» (H Νυχτερίδα), που έγινε αργότερα και ταινία («The Bat Whispers»), η οποία παρουσιάζει έναν δολοφόνο που καραδοκεί για τη λεία του ντυμένος σαν νυχτερίδα! Όσο για τα φτερά της κάπας του υπερήρωα, είναι αντιγραφή της περιβόητης πτητικής μηχανής του Αναγεννησιακού Λεονάρντο Ντα Βίντσι του 15ου αιώνα, του φοβερού και τρομερού Ορνιθόπτερου…
Η Dory από το «Ψάχνοντας τον Νέμο» βασίστηκε στην Ellen DeGeneres (πριν καν κλείσουν την τηλεπερσόνα να την ενσαρκώσει!)
Όλοι πια γνωρίζουν ότι η Ellen DeGeneres δάνεισε τη φωνή της στο τρελό ψαράκι του «Finding Nemo». Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι οι δημιουργοί βάσισαν πράγματι την Dory στην Ellen πολύ πριν η ηθοποιός πει το «ναι» και υπογράψει για τον ρόλο! Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Andrew Stanton, η Dory εμπνεύστηκε από την Ellen όταν ο σκηνοθέτης παρακολουθούσε μια συνέντευξή της στην οποία «άλλαξε πέντε φορές το θέμα πριν ολοκληρώσει μια πρόταση!». Ο δημιουργός πάτησε εκεί και έχτισε τον ξεχασιάρη χαρακτήρα, συνειδητοποιώντας στην πορεία ότι η Dory του παραέμοιαζε με την DeGeneres, κανείς λοιπόν δεν θα μπορούσε να την ενσαρκώσει καλύτερα από κείνη. Πριν λοιπόν η DeGeneres συμφωνήσει να παίξει την Dory, ο χαρακτήρας γράφτηκε ακριβώς στα πατήματά της, με τη μόνη διαφορά ότι ήταν ψάρι…
Ο Daffy Duck βασίζεται σε πραγματικό άνθρωπο που δεν είχε ιδέα ότι τον διακωμωδούσαν
Ένας από τους πλέον αγαπημένους και αναγνωρίσιμους καρτουνίστικους ήρωες όλων των εποχών, ο αξέχαστος Daffy έχει μια ιδιαίτερη ιστορία να διηγηθεί. Η μοναδικά ενοχλητική και παράξενα γοητευτική φωνή του θα περίμενε κανείς να προέρχεται από κάποιον που είχε συνείδηση για τον περίεργο τρόπο ομιλίας του. Όπως ωστόσο μας λέει ο δημιουργός του, ο «πολύς» Τσακ Τζόουνς, μόνο έτσι δεν ήταν. Το ψεύδισμα λοιπόν του Daffy ήταν ακριβής μίμηση της φωνής ενός «πολύ σοβαρού παραγωγού της Warner Brothers» επ ονόματι Leon Schlesinger, ο οποίος μιλούσε με παραπλήσιο τρόπο. Το μεγαλοστέλεχος ήταν μάλιστα αρκετά μισητό στο στούντιο, γι’ αυτό και η καρτουνίστικη πάπια πήρε τη φωνή του, ως τρόπο δηλαδή να τον χλευάσουν! Οι δημιουργοί ήταν μάλιστα κατατρομοκρατημένοι όταν έδειξαν για πρώτη φορά στον παραγωγό τον Daffy, υποθέτοντας ότι θα ξεσπούσε η οργή του μόλις καταλάβαινε ότι του έκαναν πλάκα. Ο Schlesinger ωστόσο δεν το πήρε ποτέ γραμμή και, σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Τσακ Τζόουνς, όχι μόνο δεν συνειδητοποίησε τη φάρσα αλλά στράφηκε αμέσως μετά την προβολή σε άλλο μεγαλοστέλεχος και τον ρώτησε: «Αυτή είναι μια αθτεία φωνή! Από πού να εμπνεύθτηκαν άραγε τη φωνή;»!
Ο «Εξολοθρευτής» εμπνεύστηκε από εφιάλτη με ρομπότ σκελετό που κρατούσε μαχαίρια
Ο νεαρός τότε και κρεβατωμένος σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον είδε ένα βράδυ, μέσα στην παραζάλη του πυρετού, έναν εφιάλτη με έναν μηχανικό σκελετό που σερνόταν στο πάτωμα, ο οποίος κρατούσε λέει μαχαίρια την ώρα που ερχόταν προς αυτόν. Το έχει πει σε άπειρες συνεντεύξεις όλα αυτά τα χρόνια για τον «Terminator» του, με τον εφιάλτη να είναι πράγματι τόσο ζωντανός που να μην μπορεί να τον ξεχάσει ο δημιουργός για χρόνια. Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισε να φέρει στη ζωή τον εφιάλτη του, σκαρώνοντας έτσι το σενάριο του εμβληματικού «Εξολοθρευτή»! Όποιος έχει δει την ταινία (και ποιος δεν έχει δηλαδή;), θα θυμάται τη σκηνή κοντά στο τέλος της ταινίας που είναι σχεδόν ίδια με τον εφιάλτη του Κάμερον που περιγράψαμε: μόνη διαφορά, αντί να κυνηγά ο μηχανικός σκελετός κάποιον, συνθλίβεται μέσα σε γιγαντιαία πρέσα. Ο Κάμερον ισχυρίστηκε μάλιστα πώς γύρισε την ταινία για να ξορκίσει τον εφιάλτη που τον είχε στοιχειώσει…
Ο βασιλιάς Joffrey βασίστηκε στον αυτοκράτορα Κόμοδο του «Μονομάχου»
Η απεικόνιση του King Joffrey της ανάρπαστης σειράς «Game of Thrones» δεν χρειάζεται φυσικά συστάσεις, καθώς ο υπέρκακος πιτσιρικάς βασιλιάς είναι πια μια από τις μεγαλύτερες διασημότητες της showbiz. Ο ίδιος μάλιστα ο δημιουργός George RR Martin έγραψε επιστολή στον νεαρό ηθοποιό που τον ενσαρκώνει, τον Jack Gleeson, για να τον συγχαρεί που είναι τόσο ενοχλητικά αντιπαθητικός! Πώς κατάφερε όμως να γίνει τόσο μισητός ο Gleeson; Σύμφωνα με τον ίδιο, δανείστηκε πολλά υποκριτικά κόλπα του Joffrey από τον Χοακίν Φίνιξ, όταν έπαιξε τον Κόμοδο στο «Gladiator». Κάθε φορά μάλιστα που κάθεται στον Σιδερένιο Θρόνο, μιμείται λέει τις αυτάρεσκες εκφράσεις μεγαλοπρέπειας και το ενοχλητικό χαμόγελο του Φίνιξ από την ξακουστή ταινία…
Ο Darth Maul βασίστηκε σε σχέδιο άντρα που είχε για πρόσωπο ολοκληρωμένο κύκλωμα
Ο Darth Maul των prequel του «Star Wars», με τη μοναδική και εντυπωσιακή του εμφάνιση, βασίστηκε εξολοκλήρου σε καρικατούρα του σχεδιαστή Iain McCaig, όταν εκείνος αποπειράθηκε να φιλοτεχνήσει διάφορα πορτρέτα του «Sith Lord» ως δημιουργική άσκηση με συνεργάτες και φίλους στο περιθώριο της δημιουργίας της ταινίας. Το σχέδιο το είδε από τύχη ο Τζορτζ Λούκας και εξουσιοδότησε τον σχεδιαστή να του φτιάξει την τελική μακέτα του Darth Maul, δίνοντάς του κατευθυντήριες γραμμές: «Σχεδίασε τον χειρότερο εφιάλτη σου!». Κι ο McCaig τον αποζημίωσε με αυτό…