Πριν φτιαχτούν οι διαστημικές στολές υπήρχαν οι στολές κατάδυσης. Ο ωκεανός ήταν το πρώτο «εχθρικό» περιβάλλον το οποίο κατέκτησε ο άνθρωπος, καλυμμένος εξ ολοκλήρου με προστατευτικό εξοπλισμό.

Δείτε παρακάτω μερικές από τις στολές κατάδυσης που κατασκευάστηκαν από το 1715 μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες.

Το πρώτο κράνος κατάδυσης του Edmond Halley φτιάχτηκε στα τέλη του 17ου αιώνα.


Μια φορεσιά κατάδυσης, δημιούργημα του γάλλου αριστοκράτη Pierre Remy de Beauve το 1715.

Ο καταδυτικός μηχανισμός Lethbridge του John Lethbridge. (1715)



Η καταδυτική μηχανή του Karl Heinrich Klingert. (1797)



Η ιδέα για τη στολή κατάδυσης Chauncy Hall Suit. (1810)


Η πρώτη στολή με βαριά παπούτσια φτιάχτηκε από τον August Siebe στη Γερμανία το 1819. Σε αυτήν προστέθηκε αδιάβροχο ένδυμα το 1837.

Μια στολή με 20 μικρά φινιστρίνια σχεδιασμένα από τους Alphonse και Theodore Carmagnolle στη Marseille της Γαλλίας. (1878)

Fleuss Apparatus (1878)

Ένας δύτης κατεβαίνει στο ναυάγιο της βρετανικής σκούνας Cape Horn έξω από τις ακτές της Χιλής για να εντοπίσει το φορτίο χαλκού που είχε βυθιστεί. (1900)

Μία από τις πρώτες στολές κατάδυσης με ατμοσφαιρικό αέρα από τον Μ. de Pluvy. (1906)

Η στολή από κράμα αλουμινίου 550 lbs. από τον Chester E. Macduffee. (1911)

Τρεις γενικές από στολές κατάδυσης Neufeldt-Kuhnke για βαθιά νερά. (1917 – 1940)

Το πρώτο μοντέλο (1917-1923)

Το δεύτερο μοντέλο (1923-1929)

Η τρίτη γενιά σκαφάνδρων (1929-1940) διέθετε κλειστό σύστημα αναπνοής και ήταν ασφαλή για βάθος 525 ποδιών (160 μέτρων), ενώ διέθετε ακόμη και τηλέφωνο.

Ο κ. Peress με τη νέα του στολή από χάλυβα, κατασκευασμένη από Staybrite Silver Steel, στο Olympia του Λονδίνου. (1925)

Ένας εκπαιδευτής ελέγχει έναν εκπαιδευόμενο που βρίσκεται σε δωμάτιο αποσυμπίεσης κατά τη διάρκεια μαθήματος στη σχολή καταδύσεων Gillingham στο Kent της Αγγλίας το 1930.

Μια φουσκωτή στολή.


1-Man Sub (1933)


Στολές κατάδυσης που χρησιμοποιούνταν για να ανασύρουν οστά. (1933)

Μεταλλική στολή, με την οποία οι δύτες μπορούσαν να κατέβουν σε βάθος 1.200 ποδιών. (1938)


Η πρώτη πραγματικά αυτόματη στολή κατάδυσης με αυτόνομο σκάφανδρο, με ρυθμιστή πίεσης και φιάλες πεπιεσμένου αέρα, από τους Cousteau-Gagnan. (1943)


Στολή κατάδυσης με ατμοσφαιρικό αέρα, που επιτρέπει στο δύτη να εργάζεται για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα σε βάθος 1.000 ποδιών (300 μέτρα, χωρίς να χρειάζεται να μπει σε θάλαμο αποσυμπίεσης για πολύ ώρα. (1974)