Θεωρήθηκαν αριστουργήματα μεγάλης καλλιτεχνικής ή ιστορικής αξίας και πουλήθηκαν για εκατομμύρια δολάρια. Ο λόγος για τις 10 πιο ακριβές φωτογραφίες που έχουν πουληθεί ποτέ. Δείτε ποιες είναι αυτές…
Billy the Kid (1880) – Άγνωστος Καλλιτέχνης – 2,3 εκατ. δολάρια
Ο William H. Bonney ή αλλιώς Billy the Kid ήταν ένας διάσημος αμερικάνος ληστής του 19ου αιώνα. Ο θρύλος θέλει να έχει σκοτώσει 21 άντρες, με τον πρώτο φόνο να τον διαπράττει σε ηλικία 17 ετών. Η μοναδική εικόνα του άντρα που οι ερευνητές θέλουν να είναι αυθεντική, είναι μια φεροτυπία του 1880. Για αρκετά χρόνια εκτίθονταν σε λαογραφικό μουσείο της Αμερικής. Το 2011 πουλήθηκε σε δημοπρασία για 2,3 εκατ. δολάρια.
Untitled #153 (1985) – Cindy Sherman – 2,7 εκατ. δολάρια
Το άτιτλο έργο της αμερικανής Cindy Sherman κατάφερε να πουληθεί για 2,7 εκατ. δολάρια το 2010. Το ύψους 182 εκατοστών έργο απεικονίζει την καλλιτέχνη σαν ένα λασπωμένο πτώμα. Η εκτύπωση έχει γίνει με την τεχνική της ψυχρής εκτύπωσης chromogenic.
The Pond/Moonligh (1904) – Edward Steichen – 2,9 εκατ. δολάρια
Το ονειρικό τοπίο υπό το φως του φεγγαριού που δημιούργησε ο Edward Steichen το 1904, πουλήθηκε το 2006 προς 2,9 εκατ. δολάρια. Θυμίζει ιδιαίτερα την πρώιμη φωτογραφία και αποτελεί μια από τις πρώτες έγχρωμες εικόνες, αποτελώντας πρόδρομο της τεχνικής του autochrome που παρουσιάστηκε το 1907. Η λήψη πραγματοποιήθηκε στην πόλη Mamaroneck της Νέας Υόρκης. Συνολικά υπάρχουν τρία αντίτυπα του έργου, τα δύο εκ των οποίων κατείχε το μουσείο Metropolitan στη Νέα Υόρκη μέχρι να βγάλει το ένα σε δημοπρασία, αποσπώντας το ποσό-ρεκόρ.
Los-Angeles (1998) – Andreas Gursky – 2,9 εκατ. δολάρια
Ο γερμανός καλλιτέχνης Andreas Gursky έχει καταφέρει να βρίσκεται σε τρεις θέσεις της λίστας με τις 10 ακριβότερες φωτογραφίες. Η πανοραμική λήψη του Λος Άντζελες που πραγματοποίησε το 1998 πουλήθηκε προς 2,3 εκατ. δολάρια. Η κλίση της γραμμής του ορίζοντα υπενθυμίζει την κλίση της επιφάνειας του πλανήτη. Ο καλλιτέχνης ανοίγει ένα «παράθυρο» στον κόσμο, ενώ καταφέρνει να βάλει το θεατή στη θέση όπου στέκονταν και ο δημιουργός.
99 Cent II, Diptychon (2001) – Andreas Gursky – 3,3 εκατ. δολάρια
Έγινε η πρώτη φωτογραφία που κατάφερε να σπάσει το φράγμα των 3 εκατ. δολαρίων. Η τεχνοτροπία του έργου έχει συγκριθεί με αυτή του γνωστού ζωγράφου Jackson Pollock, ενώ σε πολλούς θύμισε και το ενδιαφέρον του Andy Warhol για τα καταναλωτικά αγαθά. Για μια απεικόνιση του «φετιχισμού του υλικού κόσμου» μιλάει η περιγραφή που έδωσε ο Οίκος δημοπρασιών. «Οι φωτογραφίες ερευνούν το μετα-καπιταλιστικό τοπίο, αναζητώντας σημαίνοντα που ορίζουν τις καθημερινές μας ζωές», σημειώνεται. Φράσεις που φαντάζουν ειρωνικές, δεδομένου και του κόστους αγοράς του έργου…
Untitled (Cowboy) (2001-02) – Richard Prince – 3,4 εκατ. δολάρια
Στα μέσα του ’70, ο Richard Prince ήταν ένας ζωγράφος που έβγαζε τα προς το ζην συλλέγοντας αποκόμματα περιοδικών για λογαριασμό της εταιρείας Time–Life. Η μέρα του κυλούσε με διαφημίσεις ακριβών προϊόντων και πανέμορφες φιγούρες που τα προωθούσαν. Τόσο γοητευμένος, όσο και ενοχλημένος από τις διαφημίσεις αυτές, ο Prince άρχισε να τις ξαναφωτογραφίζει, εφαρμόζοντας διάφορες τεχνικές όπως επιλογή ενός μόνο μέρους (κροπάρισμα), θόλωμα ή μεγέθυνση. Με τον τρόπο αυτό υποβάθμιζε την φυσικότητα των εικόνων, μεταμορφώνοντας τις σε αποτυπώσεις των κοινωνικών επιθυμιών.
Στο άτιτλο έργο με τον Καουμπόι βλέπουμε την εφαρμογή της αποδόμησης που επιχείρησε ο καλλιτέχνης, στην περίπτωση του αμερικανικού προτύπου: η φωτογραφία του Prince είναι αντίγραφο της αρχικής λήψης, του αντιγράφου της διαφήμισης, ενός μύθου (του καουμπόι).
Dead Troops Talk (1992) – Jeff Wall – 3,7 εκατ. δολάρια
Η φωτογραφία του καναδού Jeff Wall μπορεί να τραβήχτηκε το 1992, αλλά έπρεπε να περιμένει μέχρι πέρυσι για να κατακτήσει μια θέση στις πιο ακριβές φωτογραφίες του κόσμου. Τραβηγμένη σε μεγάλο φορμά, η σύνθεση δημιουργήθηκε μέσα σε στούντιο και απεικονίζει μια τρομακτική σκηνή όπου νεκροί στρατιώτες σηκώνονται και μιλούν. Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι «Διάλογος Νεκρών Στρατευμάτων (Όραμα μετά από ενέδρα περιπολίας του Κόκκινου Στρατού, κοντά στο Moqor, του Αφγανιστάν, το χειμώνα του 1986)».
To Her Majesty (1973) – Gilbert & George – 3,7 εκατ. δολάρια
Το εκκεντρικό βρετανικό δίδυμο των Gilbert and George συνηθίζει να φωτογραφίζει ασπρόμαυρα και στη συνέχεια να προσθέτει το χρώμα. Αγαπημένα τους θέματα, το σεξ, το χρήμα, η φυλή και η θρησκεία. Το έργο τους με τη μεγαλύτερη εμπορική αξία, είναι και ένα από τα πρώτα που δημιούργησαν. Αποτελεί μέρος της σειράς «Drinking Sculptures» με την οποία στόχευαν να χτυπήσουν το φορμαλισμό και τα μέχρι τότε αποδεκτά όρια της τέχνης. Το καλλιτεχνικό δίδυμο θέλησε να αποτυπώσει τη φρίκη και την ομορφιά της μοντέρνας πραγματικότητας, μέσα από τη σειρά αλλά και το έργο αυτό.
Untitled #96 (1981) – Cindy Sherman – 3,9 εκατ. δολάρια
Το πορτραίτο της φωτογράφου, ντυμένης με ρετρό, εφηβικά ρούχα κατάφερε να πουληθεί προς 3,9 εκατ. δολάρια. Η εικόνα τραβήχτηκε το 1981 και τυπώθηκε σε 10 αντίτυπα με το συγκεκριμένο να είναι το δέκατο. Στην περιγραφή που έδωσε ο Οίκος δημοπρασιών, αναφέρει ότι είναι άτιτλο, φέρει την υπογραφή της Cindy Sherman καθώς και την ημερομηνία 10/10 1981. Αξίζει να σημειωθεί ότι αγοράστηκε από τον έμπορο τέχνης Philippe Ségalot, κάτι που κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι πίσω από την απόφασή του δεν κρύβονταν μόνο το ενδιαφέρον του για την τέχνη, αλλά και η εμπορική αξία, καθώς ο ειδικός θα πίστευε ότι τα επόμενα χρόνια η τιμή του έργου θα αυξάνονταν. Μάλιστα η εντύπωση αυτή επιτείνεται από το γεγονός ότι ο ίδιος είχε οργανώσει την προηγούμενη χρονιά δημοπρασία όπου μία ακόμη φωτογραφία της Sherman είχε πουληθεί για 2,7 εκατ. δολάρια.
Rhein II (1999) – Andreas Gursky – 4,3 εκατ. δολάρια
Το ρεκόρ της ακριβότερης φωτογραφίας κρατά η εικόνα του Ρήνου που τράβηξε ο Andreas Gursky το 1999 και το 2011 πουλήθηκε σε δημοπρασία προς 4,3 εκατ. δολάρια. Αγαπημένο θέμα του φωτογράφου είναι η ρομαντική αποτύπωση τοπίου και η σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Το συγκεκριμένο έργο είναι χαρακτηριστικό.
Όταν ο Gursky έγινε γνωστός στα τέλη του ’80, η φωτογραφία κέρδιζε μια θέση μεταξύ των υπόλοιπων τεχνών. Το νέο είδος τέχνης δέχτηκε την αναγνώριση και το έργο αυτό με τη λιτότητά του καταφέρνει να δημιουργήσει τη δική του ατμόσφαιρα, αποτυπώνοντας ένα υπερεαλιστικό τοπίο καθώς δεν καταγράφει απλά την «πραγματικότητα» αλλά αντίθετα δημιουργεί ένα νέο κόσμο.