Η κρίση στη Συρία μπορεί να θεωρείται από πολλούς εμφύλιος πόλεμος σε μία μακρινή χώρα, γράφει σε άρθρο της για τις εξελίξεις στη Συρία η βρετανική εφημερίδα Daily Mail.
Είναι όμως πολύ παραπάνω, αναφέρει η εφημερίδα. Μετατρέπεται ταχύτατα σε έναν σχισματικό αγώνα για εξουσία που προκαλεί αιμορραγία στη Μέση Ανατολή ενώ ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο να συμπαρασύρει όλη την περιοχή σε μία θανάσιμη μάχη ανάμεσα σε δύο μουσουλμανικές ιδεολογίες: τους σουνίτες και τους σιίτες.
Ήδη ο πόλεμος που μαίνεται στη χώρα έχει στοιχίσει τις ζωές 93.000 ανθρώπων ενώ 1,6 εκατ. πολίτες έγιναν πρόσφυγες. Και οι αριθμοί αυτοί γιγαντώνονται πολύ γρήγορα εν μέσω αναφορών για βαρβαρότητες και από τις δύο πλευρές.
Η διαμάχη άρχισε το 2011 με ειρηνικές διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Φοβούμενος πως επρόκειτο για τις ίδιες διαδηλώσεις που ανέτρεψαν τις κυβερνήσεις σε Τυνησία, Αίγυπτο και Λιβύη κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης, οι δυνάμεις του Άσαντ χρησιμοποίησαν τανκς και πολυβόλα για να συντρίψουν τις διαδηλώσεις. Αλλά το μόνο που πέτυχε ήταν να δυναμώσει τη φλόγα.
Η κατάσταση εξελίχθηκε σε ένοπλη εξέγερση και πλέον η Συρία βρίσκεται εν μέσω εμφυλίου πολέμου που εκφυλίζεται σε μία φαύλη σχισματική σύγκρουση.
Από τη μία είναι εκείνοι που ακολουθούν τον πρόεδρο Άσαντ, ο οποίος ανήκει στους αλεβίτες, τμήμα των σιιτών, και από την άλλη είναι οι εξεγερμένοι που προέρχονται από τον σουνιτικό πληθυσμό και μάλιστα κάποιοι σχετίζονται και με τους σουνίτες της Αλ Κάιντα.
Η θρησκευτική διαμάχη χρονολογείται από τον 7ο αιώνα όταν μετά το θάνατο του Προφήτη Μωάμεθ υπήρξαν τέσσερις υποψήφιοι για τη διαδοχή του.
Σήμερα τόσο στη Συρία όσο και γενικότερα στη Μέση Ανατολή ο διαχωρισμός ανάμεσα σε σουνίτες και σιίτες έχει γίνει χάσμα στον οποίο παίζει σημαντικό ρόλο η θεολογία.
Πυλώνες του καθεστώτος Άσαντ είναι ο στρατός, οι μυστικές υπηρεσίες και οι Μπααθιστές, ο τοπικός κλάδος του κόμματος του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ.
Τον Άσαντ επηρεάζουν η μητέρα και οι θείοι του που θέλουν να δουν τους αντάρτες να συνθλίβονται. Με τον Άσαντ συντάσσονται επίσης πολλοί εύποροι επιχειρηματίες της Δαμασκού καθώς και οι Χριστιανοί που φοβούνται την
εγκαθίδρυση ισλαμικού κράτους σε ενδεχόμενη πτώση του Σύρου ηγέτη.
Στην καρδιά του καθεστώτος του Άσαντ βρίσκονται οι Αλεβίτες που αποτελούν το 12% του πληθυσμού αλλά το 80% των αξιωματούχων του στρατού και το 90% των στρατηγών.
Υπάρχει επίσης εθνοφρουρά Αλεβιτών που ονομάζεται shabbiha και ειδικεύεται στην εξολόθρευση αντιπάλων.
Οι Χριστιανοί αποτελούν το 10% του πληθυσμού της Συρίας ενώ 10% είναι και οι Κούρδοι, που είναι Σουνίτες.
Καθώς η διαμάχη στη Συρία έχει τη θρησκεία στον πυρήνα της, εκφράζονται φόβοι πιθανής επέκτασής της και εκτός
συνόρων.
Για να σχηματίσουμε ένα χάρτη συμμαχιών, η εφημερίδα αναφέρει σε αδρές γραμμές πως ο Άσαντ έχει την υποστήριξη του Ιράν αλλά και της Χεζμπολάχ του Λιβάνου.
Οι δυνάμεις που αντιτίθενται στον Άσαντ αποτελούνται από χιλιάδες μαχητές που καταφτάνουν στη χώρα από όλη την περιοχή και έχουν ωφεληθεί από τη μαχητικότητα μιας ισλαμιστικής οργάνωσης που ονομάζεται Jabhat al-Nusra και συνδέεται με την Αλ Κάιντα στο Ιράκ.
Πολλοί αντάρτες είναι ισλαμιστές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Υποστηρίζονται με όπλα και χρήματα από σουνιτικά κράτη όπως το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία.
Είναι τόσο περίπλοκες οι σχέσεις μεταξύ των σύγχρονων κρατών και η παγκοσμιοποιημένη φύση της διεθνούς πολιτικής που οι επιπτώσεις της σύγκρουσης μπορεί να γίνουν αισθητοί σε όλο τον κόσμο.
Ό,τι συμβαίνει στη Συρία επηρεάζει το Ισραήλ, με το οποίο μοιράζεται τα σύνορα στα υψίπεδα του Γκολάν. Και ό,τι επηρεάζει το Ισραήλ εμπλέκει τις ΗΠΑ…
Ο Αμερικανός πρόεδρος, γράφει η εφημερίδα, φαίνεται να κλίνει προς την πλευρά των ανταρτών. Αυτή είναι εν γένει και η θέση της Βρετανίας και της Γαλλίας. Κι ενώ και το ΝΑΤΟ εκφράζει συμπάθεια προς την πλευρά των εξεγερμένων, ο πρόεδρος Άσαντ στηρίζεται από τη Ρωσία και την Κίνα.
Ρωσία και Κίνα νιώθουν πως εξαπατήθηκαν από τη Δύση σχετικά με την ανατροπή του καθεστώτος στη Λιβύη με δυτική βοήθεια, προ διετίας, και είναι αποφασισμένες να μην ακολουθήσει ο Άσαντ την πορεία του Καντάφι.
Έτσι ο πόλεμος στη Συρία έχει αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις σε όλη την περιοχή και θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα τρομακτικό ντόμινο.
Το εάν ένας τέτοιος εφιάλτης θα μπορούσε να αποφευχθεί είναι κάτι που θα παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα, καταλήγει το άρθρο.
