Ο πλανήτης μας είναι γεμάτος από ειδυλλιακά τοπία και τουριστικές ατραξιόν που όλοι μας θα θέλαμε να δούμε κάποια στιγμή στη ζωή μας.

Οι δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί κόβουν κυριολεκτικά την ανάσα με την εκπληκτική τους ομορφιά ή τις ιδιαίτερες πολιτισμικές τους πινελιές.

Δεν θα μιλήσουμε ωστόσο γι’ αυτά, αλλά για τα ακριβώς αντίθετα!

Για τα μέρη δηλαδή που μοιάζει να τα ξέχασε η φύση και για τους τόπους τους μακρινούς που περιβάλλονται από πέπλο μυστηρίου, αποτροπιασμού ή απλής «ιδιαιτερότητας».

Αναμφίβολα πάντως, δεν έχει λόγο κάποιος να επισκεφτεί αυτές τις γωνιές του πλανήτη, εκτός κι αν έχει ειδικά ενδιαφέροντα ή περίεργη αίσθηση του γούστου…

Ο Μεγάλος Σκουπιδότοπος του Ειρηνικού – Νότιος Ειρηνικός Ωκεανός

Το «Great Pacific Garbage Patch», επίσης γνωστό ως Σκουπιδο-Δίνη του Ειρηνικού, είναι μια τεράστια περιοχή που λογίζεται ως η μεγαλύτερη θαλάσσια χωματερή του κόσμου! Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του Νότιου Ειρηνικού και πλέον ξεπερνά σε έκταση ακόμα και το Τέξας των ΗΠΑ, αν και είναι δύσκολο να υπολογιστεί το ακριβές της μέγεθος. Ο υδάτινος σκουπιδότοπος περιλαμβάνει μια πραγματικά τεράστια συγκέντρωση πλαστικών υλικών, χημικών αποβλήτων και άλλων ακαθαρσιών που έχουν «φυλακιστεί» στη Δίνη του Νότιου Ειρηνικού. Το μεγαλύτερο τμήμα του σκουπιδότοπου είναι μάλιστα υποθαλάσσιο, με την οικολογική καταστροφή να λογίζεται τεράστια…

Νήσοι Izu – Ιαπωνία

Οι Νήσοι Izu είναι μια συστάδα ηφαιστειακών νησιών της Ιαπωνίας που φιλοξενούν δύο πόλεις και έξι χωριουδάκια, την ώρα που διοικητικά ανήκουν στο Τόκιο. Εξαιτίας της ηφαιστειογενούς τους φύσης, στα νησάκια βασιλεύει η δυσωδία του θείου, με τους κατοίκους να αναγκάζονται να εγκαταλείπουν συχνά τα σπίτια τους όταν η ηφαιστειακή δραστηριότητα χαρακτηρίζεται αυξημένη. Η τελευταία εκκένωση του πληθυσμού των Izu έγινε το 2000, με κάποιους τολμηρούς κατοίκους να επιστρέφουν το 2005, είναι πλέον υποχρεωμένοι όμως να κουβαλούν πάντα αντιασφυξιογόνες μάσκες μαζί τους, εξαιτίας της μεγάλης συγκέντρωσης τοξικών αερίων. Όχι το ιδανικότερο μέρος για τουρισμό…

Η Πύλη της Κολάσεως – Τουρκμενιστάν

Τα σοβιετικά γεωτρύπανα που λειτουργούσαν στο Derweze του Τουρκμενιστάν το 1971 ανακάλυψαν συμπτωματικά ένα υπόγειο σπήλαιο γεμάτο με φυσικό αέριο. Το έδαφος κάτω από την πλατφόρμα εξόρυξης κατέρρευσε, αφήνοντας μια μεγάλη τρύπα διαμέτρου 50-100 μέτρων. Για να αποτρέψουν την απελευθέρωση δηλητηριωδών αερίων, οι γεωλόγοι αποφάσισαν να παραδώσουν την τρύπα στις φλόγες, υποθέτοντας ότι η φωτιά θα έσβηνε έπειτα από λίγες μέρες. Κι όμως, η πυρά καίει έκτοτε αδιαλείπτως, με τους ντόπιους να αποκαλούν την τρύπα «Πύλη της Κολάσεως»! Παρά το εντυπωσιακό σκηνικό που ανοίγεται κάτω από τα ανθρώπινα πόδια, ποιος θα ήθελε να βρεθεί στην πόρτα του κάτω κόσμου;

Δηλητηριώδεις Κήποι Alnwick – Αγγλία

Εμπνευσμένοι από τους Βοτανικούς Κήπους της ιταλικής Πάδουα (τους πρώτους κήπους του κόσμου που φτιάχτηκαν ειδικά για την καλλιέργεια φαρμακευτικών και δηλητηριωδών φυτών στη διάρκεια του 16ου αιώνα), οι κήποι Alnwick Poison Garden είναι εξολοκλήρου αφιερωμένοι σε φυτά που μπορούν να σκοτώσουν. Οι ποικιλίες περιλαμβάνουν δηλητηριώδη φυτά από όλο τον κόσμο, με κοινό χαρακτηριστικό τη φονική τους φύση. Οι κήποι έχουν πάρει μάλιστα ειδική κυβερνητική άδεια για την καλλιέργεια μερικών «ιδιαίτερων» φυτών, όπως η κάνναβη και η κόκα, τα οποία αναπτύσσονται σε τεράστια κλουβιά, με τα κάγκελα να απαγορεύουν την είσοδο για ευνόητους λόγους…

Μεταλλεία Αμιάντου – Καναδάς



Ο αμίαντος χτυπά κόκκινο σε τιμή εξαιτίας της αντοχής του στη φωτιά και των ηχο- απορροφητικών του ιδιοτήτων. Στα μειονεκτήματά του περιλαμβάνονται η εξαιρετικά καρκινική του δράση αλλά και η νοσογόνος φύση του. Είναι τόσο επικίνδυνος που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη απαγορεύσει την εξόρυξη και χρήση του στην Ευρώπη, όποιος θέλει ωστόσο να ζήσει τον κίνδυνο από κοντά, ελπίδες υπάρχουν. Στον Καναδά λοιπόν και στα μεταλλεία Thetford Mines μπορεί ο απτόητος εξερευνητής να επισκεφτεί ένα πλήρως λειτουργικό μεταλλείο αμιάντου, με τους εργαζόμενους να μην είναι καν αναγκασμένοι να φορούν αναπνευστική προστασία! Όσο για τη γειτονική πόλη που φιλοξενεί τις οικογένειες των εργατών, οι κατοικημένες περιοχές γειτνιάζουν με τεράστιους σωρούς από απόβλητα αμιάντου. Το ορυχείο μάλιστα προσφέρει πλέον τουριστικές εκδρομές με λεωφορείο στους χώρους του κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, με το εισιτήριο να είναι εντελώς δωρεάν. Μην ξεχάσετε μόνο την ολόσωμη στολή προστασίας από βιολογικούς παράγοντες!

Νήσος Ramree – Βιρμανία



Το νησί είναι στην ουσία ένα τεράστιο έλος που φιλοξενεί χιλιάδες κροκόδειλους αλμυρού νερού, που όπως ξέρουμε είναι οι πιο επικίνδυνοι κροκόδειλοι του κόσμου! Επιπλέον, είναι σπίτι για κουνούπια μολυσμένα από ελονοσία, καθώς και για πολυάριθμα είδη δηλητηριωδών σκορπιών. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μάλιστα, το νησί φιλοξένησε και μια μάχη έξι εβδομάδων, με τη δύναμη των Ιαπώνων να εξολοθρεύεται από την άγρια ζωή: από τους 1.000 στρατιώτες που μπήκαν στο έλος, μόνο 20 επιβίωσαν, με τους κροκόδειλους να επιδίδονται στο μεγαλύτερο φαγοπότι της ζωής τους…

Δρόμος Yungas – Βολιβία

Μεταφράζεται ως «Δρόμος του Θανάτου» ή «Φονικός Δρόμος» και όχι άδικα: πρόκειται για μια διαδρομή 61 χιλιομέτρων που οδηγεί από το La Paz στο Coroico της Βολιβίας. Είναι θρυλικός για τον εξαιρετικό κίνδυνο και τις παγίδες που κρύβει, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για 200-300 θανάτους περαστικών κάθε χρόνο, με πολυάριθμους σταυρούς να συμβολίζουν τα σημεία χαμού της ανθρώπινης ζωής. Ο δρόμος κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1930 από παραγουανούς αιχμαλώτους πολέμου και αποτελεί ακόμα και σήμερα έναν από τους ελάχιστους δρόμους που ενώνουν το τροπικό δάσος του Αμαζονίου της βόρειας Βολιβίας με την πρωτεύουσα. Η ακραία βροχόπτωση και η συχνότατη ομίχλη, η στενότητα του δρόμου και η έλλειψη προστατευτικών στηθαίων τον κάνουν σωστή παγίδα θανάτου, με τις κατολισθήσεις βράχων και λάσπης να αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα της επικίνδυνης διαδρομής…

Ηφαίστεια λάσπης – Αζερμπαϊτζάν

Την άνοιξη του 2001, η ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Κασπία Θάλασσα ανοιχτά των αζέρικων ακτών δημιούργησε ένα ολόκληρο νησάκι. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους συνέβη μια εκπληκτική ηφαιστειακή έκρηξη στο Αζερμπαϊτζάν, χωρίς να υπάρξουν ανθρώπινες απώλειες. Κι όμως, η χώρα δεν έχει ούτε ένα ενεργό ηφαίστειο, τουλάχιστον με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Αυτό που έχει το Αζερμπαϊτζάν είναι ηφαίστεια λάσπης, εκατοντάδες από δαύτα! Τα ηφαίστεια λάσπης είναι βέβαια λιγότερο γνωστά από τα περίφημα μαγματικά «ξαδελφάκια» τους και αναμφίβολα περισσότερο ακίνδυνα, αρκεί να μη βρεθείς στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή: κάθε 20 περίπου χρόνια συναντάμε μια αξιοσημείωτη ηφαιστειακή έκρηξη λάσπης, με τις φλόγες να εκτινάσσονται σε ύψος εκατοντάδων μέτρων και τόνους λάσπης να απιθώνονται στη γύρω περιοχή…

Η Ζώνη του Αποκλεισμού – Ουκρανία



Η Ζώνη του Αποκλεισμού είναι μια περιοχή 30 χιλιομέτρων γύρω από το διαβόητο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ, που αποκλείστηκε αμέσως μετά τον πυρηνικό όλεθρο που σκόρπισε την καταστροφή στην Ευρώπη. Χιλιάδες κάτοικοι αρνήθηκαν βέβαια να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ή επέστρεψαν εκεί παρανόμως λίγο αργότερα, με τον χρόνο και τις αρρώστιες να έχουν αποδεκατίσει πλέον τον πληθυσμό, αφήνοντας γύρω στους 400 ζωντανούς μάρτυρες του δυστυχήματος. Οι μισοί ζουν στην πόλη-φάντασμα του Τσέρνομπιλ (Πριπιάτ), ενώ οι άλλοι είναι διασκορπισμένοι στα γύρω χωριά. Έπειτα από πολυάριθμες αποτυχημένες απόπειρες της κυβέρνησης να εκκενώσει αποτελεσματικά την περιοχή, οι Αρχές συμφιλιώθηκαν με την ιδέα της παρουσίας ανθρώπων στη Ζώνη του Αποκλεισμού και έχουν ξεκινήσει πλέον να λειτουργούν ένα μικρό δίκτυο υπηρεσιών γι’ αυτούς. Εξαιτίας μάλιστα των περιστατικών λεηλασίας, η αστυνομική δύναμη στην περιοχή είναι αυξημένη…

Νήσος των Φιδιών – Βραζιλία

Ανοιχτά των ακτών της Βραζιλίας, λίγο κάτω από το Σάο Πάολο, βρίσκεται το Ilha de Queimada Grande, το οποίο θα μεταφράζαμε κοινώς ως νησί των φιδιών! Το νησί είναι ακατοίκητο και υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος γι’ αυτό: οι ερευνητές εκτιμούν ότι πάνω στο νησί ζουν 1-5 φίδια ανά τετραγωνικό μέτρο! Και δεν είναι μόνο αυτό, καθώς τα φίδια που ζουν εδώ είναι εξαιρετικά ιοβόλα: πρόκειται για ένα ιδιαίτερο είδος οχιάς που ενδημεί στη Βραζιλία και ευθύνεται για το 90% των θανάτων που συμβαίνουν στη χώρα από τσίμπημα φιδιού. Φανταστείτε λοιπόν ένα νησί γεμάτο στο εξαιρετικά δηλητηριώδες αυτό φίδι, που το θεωρεί -και όχι άδικα- σπίτι του! Δεν είναι τυχαίο ότι χρειάζεται κανείς ειδική άδεια για να επισκεφτεί το νησί, η οποία και δεν δίνεται βέβαια για τουριστικούς σκοπούς…