Ένα φρικτό εύρημα αντίκρισαν πριν από λίγες ημέρες δύτες στον κόλπο της Κοπεγχάγης. Επρόκειτο για ένα ακέφαλο πτώμα που, όπως διαπιστώθηκε, ανήκε στη σουηδέζα δημοσιογράφο Κιμ Βαλ, η οποία αγνοείτο από τις 11 Αυγούστου έπειτα από ρεπορτάζ που έκανε στο ιδιωτικό υποβρύχιο Nautilus.
Για τον φόνο της Βαλ κατηγορείται ο δανός εφευρέτης και ιδιοκτήτης του υποβρυχίου Πέτερ Μάντσεν, ο οποίος είχε δηλώσει αρχικά ότι είχε αποβιβάσει τη δημοσιογράφο στο νησάκι Ρεφσχάλεν της Κοπεγχάγης, το βράδυ της 10ης Αυγούστου. Αφού συνελήφθη από την αστυνομία και κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, παραδέχτηκε τελικά ότι «έγινε ένα ατύχημα στο υποβρύχιο» με αποτέλεσμα να σκοτωθεί η 30χρονη γυναίκα. Είπε μάλιστα ότι πέταξε το πτώμα στη θάλασσα, στον κόλπο του Κέγκε, περίπου 50 χιλιόμετρα νοτίως της πρωτεύουσας της Δανίας. Το σκάφος εντοπίστηκε μισοβυθισμένο στον κόλπο του Κέγκε. Η αστυνομία ταυτοποίησε επισήμως το ακέφαλο πτώμα και ανακοίνωσε ότι σε αυτό είχε τοποθετηθεί κάποιο μεταλλικό αντικείμενο ώστε να είναι βέβαιο ότι θα βυθιστεί.
«Την Κιμ τη γνώρισα τον Αύγουστο του 2012 στο Columbia Journalism School και γίναμε κολλητές. Ήμασταν μια παρέα τεσσάρων κοριτσιών που δεν χωρίζαμε ποτέ: εγώ, η Κιμ, η Μάνσι και η Σάνταθ», λέει η Ελληνίδα συμφοιτήτριά της Αλεξάνδρα Κατσούλη στο «Πρώτο Θέμα της Κυριακής». «Η Κιμ ήταν ένας άνθρωπος που λάτρευε την περιπέτεια και τη συγγραφή και αν εμείς ήμασταν δημιουργικές επί δύο, εκείνη ήταν επί εκατό», συνεχίζει.
Σύμφωνα με την Αλεξάνδρα, «η Κιμ, ωστόσο, δεν ήταν μόνο η ψυχή της παρέας των τεσσάρων κοριτσιών αλλά και της ίδιας της σχολής. Μαχητική, φεμινίστρια, επαναστάτρια, ανίκανη να μπει σε καλούπια, αποσπούσε το ενδιαφέρον όλων όσοι έρχονταν σε επαφή μαζί της κάνοντάς τους να την προσέξουν και να τη λατρέψουν. Της άρεσε να ταξιδεύει, να ανακαλύπτει νέες κουλτούρες, να τρυπώνει σε άλλες ζωές, να εξηγεί τα ανεξήγητα και να παλεύει για τα δικά της ιδανικά. Η Κιμ δεν θα έκανε ποτέ ένα κοινότοπο ρεπορτάζ, ούτε θα σπαταλούσε τον χρόνο της ανακρίνοντας κάποιον επώνυμο».
Όπως λέει ακόμη, «αν η Κιμ μπορούσε να μας μιλήσει σήμερα, δεν θα έλεγε ότι μετάνιωσε που πήγε να συναντήσει εκείνον τον άνθρωπο. Θα μας έλεγε μόνο: “Παιδιά, μη φοβάστε, κάντε αυτό που αγαπάτε”. Γιατί για την Κιμ, την αγαπημένη μου φίλη, η δημοσιογραφία δεν ήταν επάγγελμα αλλά τρόπος ζωής».
