«Ναι πες πως όλα είναι ok. Μωρό μου όλα είναι ok. Ορκίζομαι πως όλα είναι εντάξει. Προσεύχομαι να είναι όλα εντάξει». Εκείνη τη στιγμή που ο Mick Jagger τραγουδά το πασίγνωστο hit ολόκληρων δεκαετιών, των Rolling Stones, «Under My Thumb», σίγουρα τα πράγματα δεν ήταν «ok» και σίγουρα όσο και να «προσευχόταν» εκείνος ή οποιοσδήποτε άλλος, δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την τραγωδία που έλαβε χώρα στο «Altamont Speedway Free Festival».
Ήταν 6 Δεκεμβρίου του 1969 όταν οι Stones θα έπαιζαν στο φεστιβάλ του Altamont μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες φαν της ροκ μουσικής.
Η συναυλία ωστόσο θα έπαιρνε πολύ άσχημη τροπή όταν την ώρα που το θρυλικό συγκρότημα ερμήνευε το δημοφιλέστατο κομμάτι, η διαβόητη συμμορία μηχανόβιων, Hells Angels, θα ξυλοκοπούσε και θα μαχαίρωνε μέχρι θανάτου έναν 18χρονο αφροαμερικανό οπαδό της μπάντας.
Ο Meredith Hunter υπέκυψε στα τραύματα του όσο βρισκόταν ακόμα στο χώρο της συναυλίας.
Οι εγκληματίες, υποτυπώδεις σεκιουριτάδες
Η συμμορία των Hells Angels είναι πασίγνωστη ιστορικά για την ροπή της προς το έγκλημα. Καβγάδες, ναρκωτικά, όπλα και δολοφονίες είναι μόνο μερικά από τα πράγματα που έχουν οι περιβόητοι μηχανόβιοι στο κακοποιό παλμαρέ τους. Ενίοτε τους καλούσαν να κάνουν τους μπράβους σε events όπου οι διοργανωτές φοβόντουσαν κάθε λογής παρεκτροπές.
Αυτό είχαν μάθει από μία επίσκεψη τους στην Ευρώπη και οι Rolling Stones και δεν ήθελαν ούτε κατά διάνοια να παρευρίσκεται κάποιος ένστολος στο χώρο της συναυλίας εκείνη τη μέρα. Κάποιοι όμως έπρεπε να «προσληφθούν» για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά της διαχείρισης του πλήθους. Και την έκαναν αυτή τη βρώμικη δουλειά λερώνοντας τα χέρια τους με αίμα.
Το επίσης γνωστό συγκρότημα των Grateful Dead, ανέλαβε την διοργάνωση και πρότεινε στους Stones να πάρουν ως άλλους σεκιουριτάδες τους άνδρες των Hells Angels οι οποίοι κατά τα λεγόμενα τους «είναι ενάρετοι τύποι και παλεύουν με αξιοπρέπεια και τιμή».
Ο κύβος ερρίφθη. Οι Hells Angels θα αναλάμβαναν την προστασία του φεστιβάλ με αμοιβή δωρεάν μπύρα αξίας 500 δολαρίων!
Η δολοφονία μίας ολόκληρης γενιάς
Η μέρα μύριζε μπαρούτι από νωρίς καθώς τα μέλη των Hells Angels όχι μόνο δεν προστάτευαν το πλήθος αλλά αντιθέτως είχαν προβεί σε πλήθος βιαιοπραγιών απέναντι αθώων ανθρώπων που είχαν πάει μέχρι το Altamont να παρακολουθήσουν το τεράστιο event.
Τα μέλη της συμμορίας είχαν καταναλώσει πολύ μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών και αλκοόλ με αποτέλεσμα τα αίσχη που καταγράφηκαν στους χώρους του φεστιβάλ να είναι παροιμιώδη. Ξυλοκόπησαν αρκετούς φαν, επιτέθηκαν σεξουαλικά σε γυναίκες, ενώ ούτε τα μέλη άλλων συγκροτημάτων που έπαιξαν στο Altamont γλύτωσαν από τις «υπηρεσίες ασφαλείας» των Hells Angels.
Ένας τεχνικός ήχου των Grateful Dead ξυλοκοπήθηκε μέχρι λιποθυμίας μπροστά στη σκηνή του φεστιβάλ από τους εξαγριωμένους Hells Angels ενώ ξυλοκόπησαν και τον τραγουδιστή των Jefferson Airplane, Marty Balin. Στα παρασκήνια μαχαίρωσαν με ένα σπασμένο μπουκάλι τον ιδρυτή του συγκροτήματος, τον κιθαρίστα Paul Kantner.
O πιτσιρικάς Meredith Hunter προσπάθησε να ορμήσει στη σκηνή εκνευρισμένος από την όλη συμπεριφορά των «σεκιουριτάδων» μηχανόβιων. Οι Angels τον σταμάτησαν βίαια και όταν ο νεαρός έβγαλε πιστόλι, τα μέλη της συμμορίας τον μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου. Για την ακρίβεια το μέλος των Angles, Alan Passaro μαχαίρωσε τον Hunter και οι υπόλοιποι μηχανόβιοι που βρίσκονταν στο σημείο συνέχισαν να τον ξυλοκοπούν μέχρι ο 18χρονος να αφήσει την τελευταία του πνοή.
Ο mick Jagger έκοψε το τραγούδι που ερμήνευαν και ζήτησε από τον κόσμο να σταματήσει τους τσακωμούς για να συνεχίσουν το σόου τους. Όπως και έκαναν. Οι Stones συνέχισαν τη συναυλία τους απερίσπαστοι πάνω στη σκηνή για λίγη ώρα ακόμα…
Το σκοτεινό παρασκήνιο μίας καταστροφής
Οι μαρτυρίες σοκάρουν. Ενώ ο Passaro μαχαίρωνε τον νεαρό στην πλάτη οι υπόλοιποι Hells Angels τον χτυπούσαν μανιωδώς ενώ ένας από αυτούς στεκόταν πάνω στο κεφάλι του. Όποιος προσπάθησε να βοηθήσει τον ετοιμοθάνατο Hunter έτυχε της ανάλογης «περιποίησης» από τους συμμορίτες που φώναζαν «αφήστε τον, θα πεθάνει έτσι και αλλιώς». Εν τέλει το σώμα του νεαρού αφροαμερικανού -που κατά πάσα πιθανότητα ήταν νεκρός- πετάχτηκε σαν «σακί» πάνω στη σκηνή ώστε να μεταφερθεί στα παρασκήνια για τις πρώτες βοήθειες. Ο Hunter βρισκόταν στα πόδια του κιθαρίστα των Stones, Keith Richards ο οποίος ενώ έπαιζε τον κοίταζε με γουρλωμένα μάτια.
Μετά από λίγο το συγκρότημα κατάλαβε πως όλο αυτό είχε τραβήξει πάρα πολύ και ολοκλήρωσε την συναυλία κακήν κακώς. Καθώς τα μέλη της μπάντας φυγαδεύονταν από τη σκηνή, πέρασαν δίπλα από την σύντροφο του Hunter, Patti Bredehoft, ή οποία έκλαιγε απαρηγόρητη. Το συγκρότημα έκανε μία γρήγορη «μυτιά» και μπήκε στο προσωπικό του ελικόπτερο και έφυγε από την κόλαση του Altamont.
Στο ξενοδοχείο που κατέλυσε το συγκρότημα κανένας δεν μιλούσε. Το μόνο που έβλεπε κάποιος ήταν σκυθρωπά και χαμένα βλέμματα, κιλά κοκαΐνης και LSD και κορίτσια έτοιμα να πλαγιάσουν με τα είδωλα τους με κάθε κόστος. Ο μόνος που φάνηκε να μην επηρεάζεται από τα όσα τραγικά είχαν διαδραματιστεί ήταν ο τραγουδιστής Mick Jagger ο οποίος πρότεινε στην groupie Miss Pamela και το μέλος των Mamas and the Papas, Michele Phillips, να τον ακολουθήσουν στο δωμάτιο του για ένα ερωτικό «τρίο».
Την επόμενη το πρωί άφησε τους υπόλοιπους από το συγκρότημα να πάρουν το καθιερωμένο τους πρωινό από μπέρμπον και κοκαΐνη για να πετάξει μαζί με τον μάνατζερ της μπάντας, στην Γένοβα αρχικά και μετά στην Ελβετία ώστε να καταθέσουν το ποσό των εισπράξεων από την περιοδεία που τελείωσε με το φεστιβάλ του Altamont και έφτανε σε ύψος τα 1.8 εκατομμύρια δολάρια.
Ο τελικός απολογισμός του φεστιβάλ που έβαλε την ταφόπλακα στο «flower power» κίνημα και έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στους χίπις, ήταν 4 νεκροί και δεκάδες ακόμα τραυματισμένοι. Η μητέρα του νεκρού αγοριού έκανε μήνυση σε όλους τους εμπλεκόμενους που έφτασε τις 500.000 δολάρια. Εν τέλει η υπόθεση «τακτοποιήθηκε» με 10.000 δολάρια…
