Ένας άντρας στην Ολλανδία έλαβε το «πράσινο φως» προκειμένου να υποβληθεί σε ευθανασία επειδή δεν μπορούσε να ζει άλλο σαν αλκοολικός.
Ο Mark Langedijk επέλεξε την ημέρα του θανάτου του και επέλεξε μάλιστα να αστειεύεται, πίνοντας μπύρες και τρώγοντας σάντουιτς με την οικογένειά του, μερικές ώρες πριν φύγει από τη ζωή.
Άφησε την τελευταία του πνοή με θανατηφόρα ένεση στο σπίτι των γονιών του, στις 14 Ιουλίου, σύμφωνα με τα όσα κατέγραφε ο αδελφός του και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Linda.
Η Ολλανδία εισήγαγε ένα νόμο για την ευθανασία 16 χρόνια πριν, σύμφωνα με τον οποίο δικαίωμα σε αυτήν έχουν άνθρωποι με «αφόρητο πόνο» και δίχως καμία προοπτική βελτίωσης.
Ο Marcel Langedijk, έγραψε, μεταξύ άλλων, ότι ο αδελφός του είχε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, είχε την απεριόριστη αγάπη των γονιών του και ο ίδιος έμαθε μόλις πριν 8 χρόνια ότι πάλευε με τον αλκοολισμό.
«Ήμουν ιδιαίτερα εξοργισμένος με τον Mark. Στην αρχή, κάναμε ότι θα έκαναν και οι περισσότεροι: προσπαθούσαμε να βοηθήσουμε. Ιδιαίτερα οι γονείς μου έκαναν ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να σώσουν τον Mark», λέει ο αδελφός του.
Όπως εξήγησε, οι γονείς του παρά τον πολυετή εθισμό και τις 21 απόπειρες απεξάρτησης σε ειδικά κέντρα, πίστευαν σε ένα «αίσιο τέλος». Τελικά όμως, έμειναν εμβρόντητοι όταν ο γιος τους τους ανακοίνωσε ότι είχε επιλέξει να πεθάνει…
Ο Mark υπέβαλε την αίτηση για ευθανασία κι αυτή εγκρίθηκε από γιατρό.
Όπως σημειώνει το blendle.com, την ημέρα του θανάτου του «γέλασε, ήπιε, κάπνισε, έφαγε ζαμπόν και σούπα με κεφτεδάκια μέχρι που έφτασε ο γιατρός στο πατρικό του, στις 15:15 μ.μ.». Ο γιατρός εξήγησε στον ίδιο και τους παριστάμενους τη διαδικασία που ακολουθείται, πριν ζητήσει από τον «ενδιαφερόμενο» να ξαπλώσει στο κρεβάτι και να παραμείνει ψύχραιμος.
«Εκείνη τη στιγμή, όλοι ξεσπάσαμε σε λυγμούς. Υποσχεθήκαμε ότι θα είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλο, εκφράσαμε την αγάπη μας, ότι θα νοιαζόμαστε… Αν δεν ήταν μια τέτοια φρικτή στιγμή, θα ήταν μια καλή στιγμή».
Η περιγραφή του αδελφού του, συγκλονίζει: «Ο Mark έστρεψε το βλέμμα του αλλού, αναστέναξε βαθιά. Η τελευταία του αναπνοή. Ο Δρ. Marijke έκανε την τρίτη ένεση. Το πρόσωπό του άλλαξε, έχασε το χρώμα του. Ο μικρός μου αδελφός ήταν νεκρός…»
Πάνω από 5.500 άνθρωποι τερμάτισαν πέρυσι τη ζωή τους στην Ολλανδία με ευθανασία. Μια βρετανίδα συντηρητική πολιτικός, η Fiona Bruce, εξέφρασε την ανησυχία της για το εάν ένας τέτοιος νόμος για ευθανασία θα έπρεπε να ισχύσει και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Όταν κάποιος υποφέρει από έναν τέτοιο εθισμό, όπως ο αλκοολισμός, πρέπει να λαμβάνει την κατάλληλη υποστήριξη κι όχι να επιλέγει την ευθανασία».
Ως απάντηση στις ενστάσεις της Bruce, ο Marcel Langedijk δήλωσε στον Independent: «Δεν μπορείς να κλείσεις τα μάτια σου σε αυτό και να λες στον εαυτό σου ότι όλα είναι θεραπεύσιμα. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Ο αδελφός μου υπέφερε από κατάθλιψη και στρες και προσπάθησε να το ‘γιατρέψει’ με αλκοόλ. Προέρχεται από μια κανονική οικογένεια, και δεν ήθελε να του συμβεί κάτι τέτοιο. Χαίρομαι που ο αδελφός μου δεν πήδηξε μπροστά από ένα τρένο… Ο αλκοολισμός και η κατάθλιψη είναι αρρώστιες, όπως είναι ο καρκίνος. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αυτά θέλουν να ξεφύγουν με ανθρώπινο τρόπο».
