Ομόφυλα ζευγάρια σε χώρες όπου η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη και σε κάποιες περιπτώσεις τιμωρείται ακόμα και με θάνατο (!) βάζει στο φακό του ο φωτογράφος και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα Robin Hammond, με στόχο να τερματιστεί η δίωξη των ανθρώπων αυτών.
Το πρότζεκτ Where Love is Illegal γεννήθηκε όταν ο Hammond παρατήρησε την τρομακτική αύξηση της μη ανοχής προς την κοινότητα των λεσβιακών, ομοφυλόφιλων, αμφισεξουαλικών, διαφυλικών και intersex ατόμων ενώ εργαζόταν στην υποσαχάρια Αφρική φωτογραφίζοντας θέματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η φωτογραφική συλλογή άρχισε περιλαμβάνοντας τις ιστορίες των ανθρώπων που διώχθηκαν λόγω της σεξουαλικότητάς τους αλλά εξελίχθηκε σε οργάνωση που μάχεται συνολικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον κόσμο.
Ο Robin αποφάσισε να ξεκινήσει να εργάζεται στο πρότζεκτ αυτό όταν πληροφορήθηκε για πέντε ομοφυλόφιλους άνδρες που συνελήφθησαν και μαστιγώθηκαν δημόσια λόγω της σεξουαλικότητάς τους. Οι νεαροί άνδρες, που περιθωριοποιήθηκαν από τις οικογένειές τους και αναγκάζονταν να κρύβονται, μοιράστηκαν τις ιστορίες τους με τον Robin και πόζαραν στο φακό του.
Ο φωτογράφος ταξίδεψε στην Αφρική πριν περάσει στη Μαλαισία, τη Ρωσία και τον Λίβανο, φωτογραφίζοντας άνδρες, γυναίκες και ζευγάρια που ζουν σε καθεστώς φόβου επειδή έχουν δεχθεί επιθέσεις- ακόμα και με μαχαίρι. Αυτές είναι οι ιστορίες τους.
Οι J’ και ‘Q’ από την Ουγκάντα είναι παντρεμένο λεσβιακό ζευγάρι, αν και η ένωσή τους δεν αναγνωρίζεται στη χώρα τους. Όπως λένε, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα σαν ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί και συχνά αναγκάζονται να προσποιούνται πως είναι αδελφές για να «χωρέσουν» στα στάνταρ της κοινωνίας. Έχουν δεχθεί λεκτικές επιθέσεις από άνδρες και τους έχουν πει πως πρέπει να πέσουν θύματα βιασμού για να απαλλαγούν από τη «χαζομάρα» να τους αρέσουν οι γυναίκες. Καχύποπτοι γείτονες τις παρακολουθούν και σπάνια περνούν χρόνο μαζί στο ίδιο σπίτι. Η κοινωνικής τους ζωή είναι πολύ περιορισμένη επειδή ζουν σε διαρκή φόβο βίας- ακόμα και θανάτου. Ελπίζουν να μπορέσουν να ζήσουν μια ήρεμη ζωή- «ακόμα κι αν είναι αποκλεισμένη από τις οικογένειές μας», όπως λένε.
Οι Olwetu και Ntombozuko από τη Νότια Αφρική είναι ζευγάρι εδώ και οκτώ μήνες κι ελπίζουν να παντρευτούν. Ωστόσο τις αποκαλούν «αγοροκόριτσα» και «μάγισσες» κι έχουν και οι δύο δεχθεί βίαιες επιθέσεις λόγω της σεξουαλικότητάς τους. Η Olwetu αφηγείται πως το 2010 η ίδια και τέσσερις φίλες της πέρασαν μπροστά από μια παρέα ανδρών που τις έβρισαν και τις χτύπησαν. Πέρσι τη μαχαίρωσαν στην κοιλιά τέσσερις άνδρες που τη λήστεψαν. «Ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου, ακόμα και τώρα δεν νιώθω ασφαλής όταν περπατάω στο δρόμο», εξήγησε. Η Ntombozuko έχει επίσης ξυλοκοπηθεί και μαχαιρωθεί λόγω της σεξουαλικότητάς της. Μεθυσμένοι άνδρες επιτέθηκαν στην ίδια και τις φίλες της φωνάζοντας πως αυτές οι π… προσπαθούσαν να τους κλέψουν τα κορίτσια. Κατά τη δεύτερη επίθεση, τη χτύπησαν και τη μαχαίρωσαν και όπως λέει είναι «η αγάπη της συντρόφου της» που τη βοήθησε να ξεπεράσει αυτό που πέρασε.
Η 27χρονη ‘O’ και η 23χρονη ‘D’ από την Αγία Πετρούπολη φωτογραφήθηκαν το 2014 αφότου δέχθηκαν επίθεση σε συναυλία. Πιστεύοντας πως είναι μόνες- εκτός από τους δύο άνδρες μπροστά τους, στις σκάλες- ενώ έβγαιναν από το μετρό, κράτησε η μία το χέρι της άλλης και φιλήθηκαν. Ωστόσο την ώρα που επέστρεφαν στο σπίτι δέχθηκαν επίθεση από έναν από τους άνδρες ο οποίος τις χτύπησε και τις κατηγόρησε πως διασπείρουν «την LGBT προπαγάνδα», Τις κλώτσησε, τις γρονθοκόπησε και απείλησε να τις σκοτώσει αν τις ξαναέβλεπε ποτέ. Ο φίλος του κατέγραφε την όλη επίθεση στο κινητό του. «Ο μεγαλύτερος φόβος μου δεν ήταν για μένα αλλά για την αγαπημένη μου», είπε η O. «Τρομοκρατήθηκα όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να την προστατεύσω».
Ο 47χρονος Mitch Yusmar από τη Μαλαισία φωτογραφήθηκε με τη σύντροφό του, την 39χρονη Lalita Abdullah και τις υιοθετημένες κόρες τους. Ο Μitch είναι transgender και πατέρας αλλά η σχέση του με τη Lalita δεν αναγνωρίζεται από το νόμο. Ο φόβος του είναι μήπως πάθει κάτι εκείνη, που είναι και ο μόνος νομικά αναγνωρισμένος κηδεμόνας των παιδιών τους, κι εκείνος αναγκαστεί να τα αποχωριστεί.
Οι transgender Naomi και Dolores από το Καμερούν βιώνουν καθημερινά συλλήψεις και ξυλοδαρμούς από την αστυνομία. Κρίθηκαν ένοχες για ομοφυλοφιλία και στη δίκη τους τους επιβλήθηκε η μέγιστη ποινή. Πέρασαν 18 μήνες στη φυλακή πριν δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάνει έφεση και βγουν. «Όταν μας συνέλαβαν νιώσαμε ταπεινωμένες. Μας κακομεταχειρίστηκαν, μας πρόσβαλαν, μας κατηγόρησαν πως είμαστε μάγισσες και μας καταδίκασαν σε πέντε χρόνια φυλακή», λένε.
Οι Rihana και Kim από την Ουγκάντα πλήρωσαν ακριβά τη σχέση τους: ο ιδιοκτήτης του σπιτιού τους τους έκανε έξωση και οι γείτονες τους ξυλοκόπησαν τον Ιανουάριο του 2014 πριν παρέμβει η αστυνομία. Συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για ομοφυλοφιλία. Η αστυνομία τους παρενοχλούσε επτά μήνες, ενώ περίμεναν τη δίκη τους. Στη φυλακή τους χτυπούσαν καθημερινά και τους ανάγκαζαν να κάνουν βαριές χειρωνακτικές δουλειές. «Περάσαμε πέντε μήνες στη φυλακή, όταν βγήκαμε υποφέραμε, δεν νιώθαμε καλά για την κοινωνία μας», είπαν.
Η Ρωσίδα Darya που αυτοχαρακτηρίζεται bi-gender χτυπήθηκε με μπαστούνι του μπέιζμπολ και μαχαιρώθηκε από ομάδα κουκουλοφόρων ανδρών ενώ γυρνούσε σπίτι της το 2011, λίγο μετά που είχε μιλήσει ανοιχτά για την ταυτότητά της. Της φώναζαν ομοφοβικές βρισιές και τη χτύπησαν μέχρι που έχασε τις αισθήσεις της. Κινδύνεψε να χάσει τη ζωή της σε εκείνη την επίθεση κι έτσι άρχισε και πάλι να κρύβεται. «Μας σκοτώνουν, ακρωτηριάζουν τις ζωές και τις ψυχές μας. Η αστυνομία δεν θα σε βοηθήσει, όπως κι εμένα, με πέταξαν έξω, με ταπείνωσαν, λογόκριναν την κατάθεσή μου μόλις είπα τις μαγικές λέξεις ‘είμαι λεσβία’», εξήγησε. Με το να κρύβεται τους έδωσε αυτό που ήθελαν, όπως λέει. «Έκαναν εμένα, μια ακτιβίστρια, να σωπάσω. Με λύγισαν. Και μετά συνειδητοποίησα πως δεν θα τους επιτρέψω να επιτύχουν», λέει.
Ο Kamarah Apollo από την Ουγκάντα, γεννημένος το 1988, είναι το μικρότερο από έξι παιδιά και το σχολείο του τον πέταξε έξω όταν αποκαλύφθηκε πως είχε σχέση με ένα άλλο αγόρι. Αφότου η οικογένειά του τον αποκήρυξε λόγω της σεξουαλικότητάς του, άρχισε να δουλεύει στη βιομηχανία του σεξ και έγινε ακτιβιστής. «Με έχουν βασανίσει πολλές φορές ομοφοβικοί άνθρωποι, η αστυνομία με έδεσε και με χτύπησε, με τρυπούσαν, με αποκαλούσαν διάφορα, με βασάνισαν και ψυχολογικά. Κρατούμενοι με βίασαν μέσα στο κελί», περιγράφει ο 27χρονος.
Η Boniwe από τη Νότια Αφρική φωτογραφήθηκε με τη φωτογραφία της κόρης της Nontsikelel, την οποία βίασαν και ξυλοκόπησαν πριν στραγγαλίσουν. Η σορός της βρέθηκε σε αποσύνθεση μέσα στον κάδο απορριμμάτων ενός γείτονα ένα χρόνο μετά την εξαφάνισή της. Ο γείτονας παραδέχθηκε πως τη σκότωσε επειδή ήταν λεσβία και ήθελε να την «αλλάξει». «Είναι δύσκολο να προχωρήσω και να συνεχίσω τη ζωή μου μετά την απώλεια της Ntsikie γιατί ήταν ένα παιδί που με έκανε πολύ χαρούμενη», λέει η Boniwe.
Η Naze Flavier από το Μπουρουντί εγκατέλειψε τη χώρα της και πήγε στη Νότιο Αφρική ελπίζοντας εκεί να βρει καταφύγιο ως transgender. Κατέληξε ωστόσο θύμα βιασμού και άστεγη. «Στο σχολείο, ο δάσκαλος με ρώτησε αν ήμουν αγόρι ή κορίτσι. Δεν ήξερα τι να πω. Οι γείτονες μιλούσαν για μένα, όλοι μιλούσαν για μένα. Δεν ήμουν χαρούμενη, ένιωθα θλιμμένη όλη την ώρα. Αλλά είχα την αγαπημένη μου αδελφή που μου έλεγε να μην ανησυχώ και να είμαι περήφανη για τον εαυτό μου».
