Δύο άντρες επιχειρούν να δώσουν απάντηση στο «προαιώνιο» ερώτημα: «γιατί οι άντρες έχουν εμμονή με το γυναικείο στήθος»;

Οι Larry Young και Brian Alexander επιχειρούν να εξετάσουν τις συναισθηματικούς, βιολογικούς και πολιτισμικούς παράγοντες που κρύβονται πίσω από αυτήν τους την προτίμηση. Η μελέτη τους, κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο «Η Χημεία Μεταξύ μας: Αγάπη, Σεξ και η Επιστήμη της Έλξης».

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, οι ετερόφυλοι άντρες εξάπτονται τόσο στη θέα του γυναικείου στήθους εξαιτίας μιας απλής ορμόνης που απελευθερώνεται κατά το θηλασμό και ενισχύει το δεσμό μητέρας-παιδιού καθώς επίσης και δημιουργεί την τάση για δέσιμο μεταξύ των εραστών.

Ο Larry Young, σε άρθρο του, εξηγεί πως από «βιολογικής απόψεως» η εμμονή με το στήθος είναι «αρκετά περίεργη». Όπως σημειώνει, «οι άντρες είναι τα μόνα αρσενικά θηλαστικά που διεγείρονται σεξουαλικά από τα στήθη».

«Και οι γυναίκες είναι τα μόνα θηλυκά θηλαστικά με στήθος που αναπτύσσεται κατά την εφηβεία, ανεξάρτητα από την εγκυμοσύνη. Είμαστε επίσης το μόνο είδος το οποίο περιλαμβάνει στη σεξουαλική του δραστηριότητα, τα χάδια, το μασάζ και εν γένει τη διέγερση του στήθους της γυναίκας».

Ο ειδικός νευρολόγος, συνεχίζει εξηγώντας ότι και οι γυναίκες απολαμβάνουν την προσοχή αυτή στο στήθος τους και μάλιστα επικαλείται σχετική έρευνα του πανεπιστημίου του Sheffield. Σύμφωνα με αυτή, το 82% των γυναικών είχε σεξουαλική έξαψη μετά τη διέγερση του στήθους και της θηλής.

Σύμφωνα με τον Young η έλξη που ασκεί στον ανδρικό πληθυσμό το γυναικείο στήθος είναι μια συνήθεια την οποία έχουμε εκ φύσεως και όχι σαν αποτέλεσμα εκμάθησης. «Τα αγόρια δεν μαθαίνουν στο νηπιαγωγείο ότι το στήθος είναι κάτι που θα πρέπει να τους ενδιαφέρει. Είναι βιολογικό και βαθιά ριζωμένο στον εγκέφαλό μας», γράφει.

Οι συγγραφείς διαφωνούν με διάφορες θεωρίες που έχουν προταθεί από βιολόγους, αντίθετα προκρίνουν μια εξήγηση που βασίζεται στη νευρολογία και συνδέει το νοητικό μηχανισμό που χρησιμοποιείται για τη σχέση μεταξύ μητέρας-παιδιού.

«Όταν η γυναίκα γεννάει, το νεογέννητο θα έχει επαφή με το στήθος της μητέρας. Αυτή η διέγερση στέλνει σήμα στον εγκέφαλο διαμέσου των νεύρων. Εκεί, τα σήματα αυτά προκαλούν την απελευθέρωση χημικής ένωσης που ονομάζονται οξυτοκίνη (oxytocin) από τον υποθάλαμο του εγκεφάλου».

«Αυτή οδηγεί στη διέγερση των μυών στο στήθος ώστε να παράγει γάλα, για να θρέψει το μωρό. Ωστόσο, η ένωση αυτή έχει και άλλες επιδράσεις».

Όπως εξηγούν οι συγγραφείς, όταν η οξυτοκίνη απελευθερώνεται εξαιτίας του μωρού, η προσοχή της μητέρας στρέφεται σε αυτό. Αυτή, σε συνδυασμό με τη ντοπαμίνη, ενισχύει τον ισχυρό δεσμό των δύο.

«Όταν ο σύντροφος διεγείρει το στήθος, προκαλεί την ίδια αλληλουχία συμβάντων όπως κατά το θηλασμό», καταλήγουν.