Απελπισμένη και τρομοκρατημένη η Sarah Weddle από τη Βρετανία βρίσκεται αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερο φόβο κάθε γονιού: να χάσει το ίδιο της το παιδί.
Η 19χρονη Chloe παλεύει με την ψυχογενή ανορεξία και η 40χρονη πιστεύει πως η μόνη σωτηρία της είναι να εισαχθεί σε εξειδικευμένη ιδιωτική κλινική. Για το σκοπό αυτό κατέφυγε στο crowdfunding με την ελπίδα η καλοσύνη των ξένων να σώσει τη ζωή της κόρης της.
Παράλληλα, με αφορμή τη δική της περιπέτεια, η Sarah θέλει να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για το θέμα των διαταραχών πρόσληψης τροφής και το γεγονός πως οι μονάδες αντιμετώπισής τους υποχρηματοδοτούνται στο βρετανικό ΕΣΥ με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν σοβαρά περιστατικά όπως της κόρης της.
Στόχος της είναι επίσης να μοιραστεί την ιστορία της για να βοηθήσει πιθανώς κι άλλους γονείς να αναγνωρίσουν νωρίτερα σημάδια που η ίδια αγνόησε.
Η Chloe θέλει να πάει στο πανεπιστήμιο και να σπουδάσει Υδροβιολογία. Παλεύει όμως από τα 15 της με τη διαταραχή πρόσληψης τροφής που η μαμά της πιστεύει πως επιδεινώθηκε από το διαζύγιο των γονιών της.
«Από μικρή η Chloe δεν είχε πολλή αυτοπεποίθηση και ανησυχούσε για το βάρος της», δήλωσε η Sarah στη Daily Mail. «Όταν χωρίσαμε με τον πατέρα της επηρεάστηκε πάρα πολύ. Άρχισε να τρώει λιγότερο και μου έλεγε είτε πως είχε φάει νωρίτερα είτε πως δεν πεινούσε. Δεν είχα κανένα λόγο να την αμφισβητήσω. Μετά άρχισε το γυμναστήριο, κάτι πολύ φυσιολογικό για ένα κορίτσι στην ηλικία της. Δεν είχα δει πού οδηγούσε αυτή η κατάσταση. Μόνο όταν κατέρρευσε στο σχολείο ‘ξύπνησα’ και μίλησα στη νοσοκόμα του σχολείου για τις συνήθειές της στο φαγητό. Τότε άρχισε να βλέπει έναν ειδικό».
Τα τελευταία δύο χρόνια η Chloe έχει νοσηλευτεί σε τρεις μονάδες αντιμετώπισης διατροφικών διαταραχών του βρετανικού Συστήματος Υγείας χωρίς όμως να καταφέρει να βγει νικήτρια στη δύσκολη μάχη της.
«Κάθε φορά προσευχόμουν αυτή τη φορά η κόρη μου να βοηθηθεί. Αλλά αυτό δεν συνέβη», συνεχίζει η Sarah, «νομίζω πως το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση αυτής της καταστροφικής ασθένειας. Τα προγράμματά τους βοηθούν στο πρακτικό κομμάτι, τη διατροφή και την ανάκτηση του βάρους αλλά δεν υπάρχει χρηματοδότηση για την ψυχολογική υποστήριξη που είναι τόσο απαραίτητη».
Η Sarah ελπίζει με τη βοήθεια αγνώστων, που θα συνεισφέρουν στη συγκέντρωση χρημάτων, να μπορέσει να στείλει την Chloe σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική που εξειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές, κάτι που δεν υπάρχει στις δομές του βρετανικού ΕΣΥ.
Η οικογένεια της 18χρονης έχει βρει την ιδανική κλινική που είναι στη Μαρμπέλα της Ισπανίας αλλά το κόστος για εξάμηνη παραμονή της εκεί πλησιάζει τις 55.000 ευρώ.
«Δεν έχουμε plan B, έχουμε επιχειρήσει τα πάντα. Δείχνει να είναι η τελευταίας μα ευκαιρία. Φοβάμαι πως η Chloe είτε θα βασανίζεται από αυτή τη διαταραχή σε όλη της τη ζωή ή θα πεθάνει. Εκείνη θέλει να γίνει καλά, να πάει στο πανεπιστήμιο, να πάρει πίσω τον έλεγχο της ζωής της. Αλλά χωρίς την ψυχολογική βοήθεια δεν μπορώ να φανταστώ πως θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο», εξηγεί η μητέρα της και εξομολογείται πως πριν την περιπέτεια της κόρης της δεν γνώριζε τίποτα για την ψυχογενή ανορεξία.
«Δεν ήξερα πόσο σοβαρή είναι ή πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να την ξεπεράσει. Δεν καταλάβαινα πως είναι ψυχολογική νόσος και όχι σωματική, δεν καταλάβαινα πως η απώλεια βάρους είναι παράπλευρη συνέπεια», περιγράφει.
Η μόνη συμβουλή της προς άλλους γονείς είναι να λάβουν υπόψη τα προειδοποιητικά σημάδια εγκαίρως. «Οι πρώτες μέρες είναι κρίσιμες. Να έχετε το νου σας αν το παιδί σας δεν τρώει αρκετά ή βρίσει συνέχεια δικαιολογίες πως έχει φάει αλλού. Να ζητήσετε βοήθεια πριν αυτό γίνει η καθημερινότητά τους. Η Chloe δεν μπορεί πια να θυμηθεί πώς ήταν η ζωή της πριν την ανορεξία- και όσο ο καιρός περνά τόσο πιο δύσκολο της είναι να την νικήσει».
