Η φωτογράφος Jill Peters γοητεύτηκε από το λεγόμενο «τρίτο φύλο» στην Ινδία και αποτύπωσε στο φακό της σειρά πορτραίτων των γυναικών «hijra», που παραδοσιακά πιστεύεται πως βρίσκονται «ανάμεσα» στο αρσενικό και το θηλυκό φύλο.
Οι hijra, γράφει η Daily Mail, πιστευόταν πως έφερναν καλοτυχία αλλά η αυξανόμενη διάκριση σε βάρος τους τις σπρώχνει ολοένα και περισσότερο στο περιθώριο.
Η Peters, που μοιράζεται το χρόνο της μεταξύ Νέας Υόρκης και Μαϊάμι, συνάντησε ομάδα hijra για πρώτη φορά το 2007, σε ταξίδι της στο Νέο Δελχί και τις φωτογράφισε για τη φωτογραφική συλλογή με τίτλο «Nirvan: The Third Gender of India».
Η πρώτη της «επαφή» μαζί τους ήταν στην πραγματικότητα η συμβουλή να… μείνει μακριά τους, που της έδωσαν άλλοι.
Το ενδιαφέρον της όμως ήταν έντονο κι έτσι σε μεταγενέστερο ταξίδι της στη Βομβάη πλησίασε μια hijra στο δρόμο και της ζήτησε να τη φωτογραφίσει. Όπως εξηγεί στην ιστοσελίδα της, οι hijras μπορεί να είναι από εκ γενετής ερμαφρόδιτες έως άνδρες cross dresser.
«Με ιστορία που φτάνει τόσο παλιά όσο το Κάμα Σούτρα, σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι hijra προκαλούσαν ταυτόχρονα σεβασμό και φόβο και θεωρούνταν ισχυρές οντότητες που ζούσαν ανάμεσα στα δύο φύλα», γράφει. «Πιστευόταν πως έφερναν καλοτυχία και γονιμότητα όταν χόρευαν σε γάμους ή τις γεννήσεις παιδιών».
Με το χρόνο ωστόσο, οι δυτικές προκαταλήψεις σε βάρος των ανθρώπων αυτών έκαναν τους άλλους να τους βλέπουν με καχυποψία.
«Στην πορεία της ιστορίας το στάτους και η χρησιμότητά τους στην κοινωνία επιβίωσαν σε αιώνες ιστορικής εξέλιξης. Σήμερα ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας. Υφίστανται σοβαρή παρενόχληση στα χέρια του κράτους και του ευρύτερου πληθυσμού. Η αστυνομική βία και οι σεξουαλικές επιθέσεις είναι κάτι σύνηθες. Επειδή σε γενικές γραμμές δεν θεωρούνται απασχολήσιμες, καταλήγουν να δουλεύουν στη βιομηχανία του σεξ ή να επαιτούν για να ζήσουν. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος καθώς χαρακτηρίζονται πολίτες δεύτερης κατηγορίας, το στερεότυπο αυτό ισχυροποιείται κι έτσι δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να ξεφύγουν από τον ατέρμονο αυτό κύκλο», τονίζει.
Πολλές γυναίκες hijra αφηγήθηκαν στη Jill τις τραγικές ιστορίες τους.
Η Muskan έφυγε από το σπίτι της επειδή οι δικοί της δεν ενέκριναν την απόφασή της να γίνει κορίτσι. Στα 15 της έκανε επέμβαση αλλαγής φύλου αλλά τα ιατρικά έξοδά της την άφησαν καταχρεωμένη με αποτέλεσμα να κάνει διάφορες δουλειές και να ζητιανεύει για να ζήσει.
Η Sreesha αφηγήθηκε πως έβαλε σάρι για πρώτη φορά σε ηλικία 12 ετών και από τότε δεν ήθελε ποτέ να το αποχωριστεί. Στα 15 της προχώρησε σε αλλαγή φύλου. Οι γονείς της την αποδέχτηκαν και σήμερα έχει και σχέση.
Η Sangita απολύθηκε από τη δουλειά της- ήταν δασκάλα- επειδή ήταν πολύ θηλυπρεπής. Έφυγε από το σπίτι της και μετακόμισε στη Βομβάη όπου ζει ζητιανεύοντας.
Η Jill άρχισε βγάζοντας τις φωτογραφίες της στο στούντιο αλλά πολλές γυναίκες προτίμησαν να φωτογραφηθούν σε εξωτερικούς χώρους.
Υπάρχει ακόμα ισχυρή κοινότητα hijra στην Ινδία με πολλές γυναίκες να ζουν στις παρυφές της κοινωνίας προσπαθώντας να αποφύγουν τις διακρίσεις σε βάρος τους.
«Πρόθεσή μου ήταν να κάνω τα πορτραίτα τους ως φορείς ομορφιάς και χάρης, όπως ήθελαν, σαν το μονοπάτι τους προς τη νιρβάνα να μην είχε παρεμποδιστεί από ενάμιση αιώνα προκαταλήψεων και μη ανεκτικότητας», τόνισε η Jill.
Πέρσι το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας εξέδωσε απόφαση υπέρ του λεγόμενου «τρίτου φύλου», αναγνωρίζοντας τα μέλη της κοινότητας των hijra. Παρότι αναγνώριζε ορισμένα πολιτικά και οικονομικά δικαιώματά τους η διάκριση και η άγνοια ακόμα τις απειλεί.
