Τα μυστήρια των Βαλκανίων

Παράξενοι θρύλοι, άταφοι νεκροί, περίεργα φυσικά φαινόμενα, προφητείες, απόκρυφα μυστικά, υπόγειες πόλεις και πολλά άλλα συνοδεύουν για χρόνια την ιστορία των Βαλκανίων κάνοντας πολλούς να μιλούν για παραγωγή περισσότερης ιστορίας από αυτή που μπορεί να καταναλώσει τούτος ο τόπος.

Γράφει η Νίκη Παπάζογλου

Παρά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, το άνοιγμα των συνόρων και την ευρωπαϊκή προοπτική των βαλκανικών χωρών, η βαλκνανική ενδοχώρα φαίνεται να μαστίζεται μέχρι και πρόσφατα από τους παλιούς δαίμονες του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας, οι οποίοι την στοιχειώνουν για πάρα πολλά χρόνια. Ποια είναι όμως τα βαλκανικά αυτά μυστήρια που αναμειγνύουν την γεωπολιτική με την μεταφυσική και την παραδοξολογία στοιχειώνοντας το συλλογικό φαντασιακό της ανθρωπότητας;
 
Η προϊστορική ουτοπία

Στις λεγόμενες «Σιδηρές Πύλες» του Δούναβη, περίπου 150 χιλιόμετρα από το Βελιγράδι στην περιοχή Τζέρνταπ, ανακαλύφθηκε το 1965, κατά την διάρκεια κατασκευής ενός μεγάλου υδροηλεκτρικού φράγματος, ένας οικισμός που αποδείχτηκε ότι υπήρξε κάποτε το κέντρο ενός από τους σημαντικότερους και λαμπρότερους προϊστορικούς πολιτισμούς. Τα ευρήματα μεγάλης αρχαιολογικής και καλλιτεχνικής αξίας που έφεραν στο φως οι ανασκαφές του αρχαιολόγου Ντράγκοσλαβ Σρέγιοβιτς αποκάλυψαν έναν οικισμό με διάρκεια ζωής από 6.600 – 4500 π. Χ, του οποίου οι κάτοικοι έχτιζαν τα σπίτια τους με βάση κάποιο ιερό σχέδιο. Ο οικισμός αυτός της νεολιθικής εποχής, φαίνεται πως περιλάμβανε σπίτια κτισμένα σε ακριβή γεωμετρικά σχήματα, με δικό τους ιδιότυπο αρχαιολογικό στυλ και με δρόμους παρόμοιους με τους σημερινούς. Ο κλειστού τύπου αυτός πολιτισμός φαίνεται πως εμφάνισε την πρώτη γλυπτική τέχνη στην Ευρώπης και οι κάτοικοί τους ακολουθούσαν μια συγκεκριμένη θρησκεία με ταφικές λειτουργίες και ψαρόμορφες θεότητες.

Όπως μαρτυρούν τα υπολείμματα των σπιτιών φαίνεται πως οι αρχιτεκτονική των κατοίκων απαιτούσε κάποιες γνώσεις «τριγωνομετρίας». Σύμφωνα με αυτά που γράφει ο Σέρβος αρχιτέκτονας Hristivoje Pavlović στο βιβλίο του «Τα σπίτια του Lepenski Vir» : «Οι βάσεις αυτών των σπιτιών είχαν σχήμα τραπεζιού, και το στενότερο μέρος τους ήταν χωμένο στις απόκρημνες πλαγιές του λόφου Košo brdο. Τα δάπεδα των σπιτιών ήταν από κόκκινη λάσπη, η οποία υπάρχει άφθονη στον τριγύρω τόπο. Σε μια γωνιά των σπιτιών βρισκόταν η εστία, στην οποία έριχναν στάχτη, δημιουργώντας έτσι ένα είδος θέρμανσης. Ίχνη φωτιάς ανακαλύφθηκαν και στο κατώφλι των σπιτιών, μάλλον για να κρατήσουν μακριά τα άγρια θηρία […] η στέγη ήταν φτιαγμένη από τρωτό υλικό, κάλαμο, λάσπη ή από κλαδιά δένδρων. Στο πίσω μέρος τους τα σπίτια είχαν, κατά πάσα πιθανότητα, και έναν μικρό τρούλο, και έτσι έμοιαζαν με μικρή σπηλιά ή με έναν μικρό φούρνο, στο οποίο οι κάτοικοι άναβαν φωτιά, ρίχνοντας ξύλα, για να ζεσταθούν ή στάχτη για να την αφήσουν να σιγοκαίει. Οι νεκροί ενταφιάζονταν μέσα στο σπίτι, πράγμα το οποίο μαρτυρεί και ένας σκελετός με κρανίο, που ανακαλύφθηκε σε ένα ερείπιο του σπιτιού, με σκυμμένη στάση του σώματος».

Η οικεία τάφος περιείχε όλα τα αντικείμενα της καθημερινής ζωής του νεκρού και οι μάγοι θάβονταν πάντα καθισμένοι σαν σε στάση διαλογισμού. Ο προσανατολισμός των σπιτιών έμενε πάντα σταθερός. Πριν το κτίσιμο των κατοικιών ακολουθούνταν πάντα ειδικές τελετουργίες». Λίγο αργότερα, γύρω στο 5.500 π.Χ. με την εμφάνιση των πρώτων γεωργικών κοινοτήτων στα βαλκάνια, το ενδιαφέρον των ανθρώπων φαίνεται να στράφηκε περισσότερα στα υλικά αγαθά έτσι ο πολιτισμός αυτός αποτέλεσε παρελθόν.

Η Πυραμίδα της Βοσνίας

«Δεν είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει καμία πυραμίδα στην Ευρώπη» ήταν τα λόγια της δήλωσης του εξερευνητή, ερασιτέχνη αρχαιολόγου, οικονομολόγου και επιχειρηματία , βοσνιο-αμερικάνου από το Τέξας, Semir Osmanagic ,το 2006, που έκαναν πολλούς να αναρωτηθούν αν πρόκειται για κάποιον τυχοδιώκτη Ιντιάνα Τζόουνς ή τον Ερρίκο Σλήμαν της νέας εποχής. Πιο αναλυτικά ο Osmanagic ισχυρίστηκε πως το βουνό Βισότσιτσα, πίσω από την πόλη Βίσοκο της κεντρικής Βοσνίας, δεν είνι ένα φυσικό πυραμοειδές βουνό αλλά μια πυραμίδα χτισμένη από ανθρώπους πριν από 10.000 με 12.000 χρόνια.

Όταν μετά την δήλωση του Osmanagic, ο R. Schoch, ένας από τους γνωστότερους αμερικανούς πυραμιδολόγους , διδάκτωρ του πανεπιστήμιου της Βοστόνης, παγκοσμίως γνωστός ως ο εξερευνητής της αιγυπτιακής σφίγγας και των Πυραμίδων της Γκίζας μετέβει στο Βίσοκο για να εξακριβώσει τους ισχυρισμούς του. Τότε το θέμα είχε αναφερθεί στους Times σε άρθρο τους στις 15 Μαΐου του 2006 με τίτλο «Άλλοι βλέπουν πυραμίδα στην εικόνα της Βοσνίας άλλοι βλέπουν έναν μεγάλο βράχο» καθώς και το National Geographic στον ιστότοπό του με άρθρο που έφερε τον τίτλο «Πυραμίδα στη Βοσνία, τεράστια απάτη ή κολοσσιαία ανακάλυψη». Μετά την παραμονή ενός μήνα εκεί ο πυραμιδολόγος Schoch, απεφάνθη πως επρόκειτο για φυσική φαινόμενο που συνετέλεσε στην κατασκευή αυτού του πυραμοειδούς λόφου αν και μέχρι σήμερα υπάρχουν ακόμα υπέρμαχοι της άποψης του Osmanagic.

Η Μαντόνα εμφανίζεται πάνω από 2.000 φορές

Έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς υπερβατικών εμφανίσεων που έχει καταγραφεί σε ένα και μόνο μέρος , είναι αυτός της Παναγίας του Μετζουγκόριε. Ήταν 26 Ιουνίου του 1981 όταν έξι παιδιά ηλικίας από 12 έως 16 χρόνων, είδαν μια πανέμορφη γυναίκα με ένα μωρό στα χέρια της η οποία τους καλούσε να πλησιάσουν κοντά τους. Αν και φοβισμένα απομακρύνθηκαν αντί να πλησιάσουν, όλα συμφώνησαν πως η γυναίκα αυτή είχε τη μορφή της Παναγίας. Έκτοτε τους εμφανιζόταν καθημερινά μετατρέποντάς τους σε διάμεσους για την μεταφορά των μηνυμάτων της προς τους κατοίκους της περιοχής. Η Gospa iz Medjugorja , η κυρία από την Μετζουγκόριε, όπως την αποκαλούσαν οι περισσότεροι καθολικοί πιστοί, έγινε έκτοτε γνωστή ως ένα από τα πιο ισχυρά θρησκευτικά θαύματα που προσελκύει δεκάδες χιλιάδες πιστούς από όλο τον κόσμο.

Έτσι το Μετζουγκόριε μετατράπηκε από μικρή και άσημη κωμόπολή της πρώην μεγάλης Γιουγκοσλαβίας σε νούμερο ένα τουριστικό θρησκευτικό προορισμό. Μάλιστα η επισκέπτρια εξ’ ουρανού υποσχέθηκε να μεταδώσει στον καθένα που βλέπει δέκα μηνύματα με δέκα μυστικά, με τα τέσσερα να είναι κοινά για όλη την ανθρωπότητα και τα υπόλοιπα να αφορούν αποκλειστικά το Μετζουγκόριε. Τα μηνύματα αφορούσαν την αγάπη, την πίστη, την μετάνοια την νηστεία και φυσικά την ειρήνη…

Η τσιμεντένια υπόγεια αντιπυρηνική πολιτεία του Τίτο

Ήταν το 1995 όταν στην περίφημη ταινία Underground του διάσημου σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα παρουσιάστηκε ένα μέρος του λαού της Γιουγκοσλαβίας να ζει στα υπόγεια αποκομμένο από την λοιπή πραγματικότητα χωρίς καν να γνωρίζει πως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε! Πέρα από τους καλλιτεχνικούς και πολιτικούς συμβολισμούς του Κουστουρίτσα όμως, ένα πραγματικό δίκτυο υπόγειων τούνελ φαίνεται να είχε κατασκευαστεί από τον Τίτο για να προστατευθεί ο ίδιος και τα ανώτατα στελέχη του γιουγκοσλαβικού κράτους από ενδεχόμενη πυρηνική έκρηξη. Μάλιστα το δίκτυο φημολογείται πως χρησιμοποιήθηκε και από τον Σλόμποταν Μιλόσεβιτς και το επιτελείο του κατά την διάρκεια των Νατοϊκών βομβαρδισμών.

Το 2004 δύο στρατιώτες που φρουρούσαν μια από τις εισόδους ενός συγκροτήματος βρέθηκαν νεκροί από πυροβολισμό. Αν και ο Σέρβικος Στρατός σε ανακοίνωσή του ήθελε τους στρατιώτες να έχουν αυτοπυρποληθεί μια ανεξάρτητη επιτροπή εμπειρογνωμόνων συστάθηκε για να εξακριβώσει τις συνθήκες του θανάτους τους. Το πόρισμά της , διαφορετικό από την επίσημη ανακοίνωση του στρατού, έγινε αφορμή για διάφορες εικασίες. Μια από αυτές ήθελε τους δύο στρατιώτες να είχαν πυροβοληθεί από κάποιον που βγήκε μέσα από τα αυτά τα υπόγεια τούνελ.

Η υπόγεια αυτή πολιτεία του Τίτο, αποτελείται από ένα 6όροφο συγκρότημα 60 μέτρων βάθος, το οποίο είναι ενισχυμένο με τσιμεντένιους τοίχους πάχους 3 μέτρων. Η κεντρική του αίθουσα έχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί ως χώρος στάθμευσης φορτηγών και αρμάτων μάχης ενώ τα τούνελ εκτείνονται σε εκατοντάδες μέτρα απόσταση, συνδέοντας χώρους διαμονής και οχυρά, που χωρίζονται μεταξύ τους με ατσάλινες πόρτες ενώ διαθέτει αυτόνομο σύστημα ηλεκτροδότησης και εξαερισμού. Ο σχεδιασμός την υπόγειας πολιτείας ήταν τόσο επιτυχημένος που φημολογείται πως ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε προσλάβει γιουγκοσλαβικές κατασκευαστικές εταιρείες για να χτίσουν για τον ίδιο ένα αντίγραφο του συγκροτήματος.

Η τσιμεντένια πολιτεία του Τίτο, χτισμένη τη δεκαετία του ‘60, παρέμενε για χρόνια ένα κρατικό μυστικό γνωρίζοντας την ύπαρξή της μόνο ανώτατοι στρατιωτικοί διοικητές και πολιτικοί της Σερβίας. Ο Σερβικός στρατός άλλωστε δεν θέλησε να αποκαλύψει τα μυστικά του υπόγειου αυτού δικτύου κατηγορώντας δημοσιογράφους και όσους ασχολήθηκαν τότε με το θέμα για παραβίαση κρατικών μυστικών . Την ίδια περίοδο βέβαια κάτοικοι της υπέργειας περιοχής δήλωναν στο Associated Press : «Δεν είχα ιδέα πως ζούσα πάνω σε ένα κρατικό μυστικό , τώρα που αποκαλύφθηκε, θα πρέπει ο στρατός να ανοίξει το συγκρότημα για το κοινό. Θα γινόταν η μεγαλύτερη τουριστική ατραξιόν του Βελιγραδίου».

Χωριό του Διαβόλου και Σέρβικη Πεντέλη

Όχι πολύ μακριά από το Κόσοβο, συναντά κανείς το όρος Ροντάν. Σε υψόμετρο 660-700μ μέτρων η διάβρωση του εδάφους έχει δημιουργήσει 202 λόφους –«πυραμίδες», ύψους 2 έως 15 μέτρων και πλάτους 0,5 έως τρία μέτρα, σε δύο λαγκάδες, το Τζάβολια (του Διαβόλου) και το Πάκλενα (της κολάσεως) . Το ιδιαίτερο αυτών των παράξενων φυσικών κολόνων είναι πως οι κορυφές τους είναι πιο πλατειές μοιάζοντας έτσι με κεφάλια. Εξαιτίας αυτού το χωριό του Διαβόλου, στοιχειώνεται από διάφορους θρύλους. Άλλοι αναφέρουν πως οι βράχοι ήταν μια μεσαιωνική πομπή που πέτρωσε μετά από μια κατάρα, ενώ οι ντόπιοι υποστηρίζουν πως είναι αδύνατον να μείνει κανείς εκεί μετά τα μεσάνυχτα χωρίς να αισθανθεί πως συμμετέχει σε ταινία τρόμου, αφού ακούγονται παράξενοι ήχοι και εμφανίζονται περίεργα φαινόμενα … Σύμφωνα με άλλους θρύλους όποιος συχνάζει στην περιοχή είναι πολύ πιθανόν να πέσει πάνω σε κάποια νεράιδα… Πέρα όμως από την πετρωμένη πομπή και τις συναντήσεις των θνητών με τον νεραϊδόκοσμο, το όρος και η περίεργη γεωλογική σύσταση της περιοχής, αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς ερευνητές με σκοπό να μελετήσουν τα περίεργα αντιβαρυτικά φαινόμενα που επίσης φιλοξενεί. Η Σέρβικη Πεντέλη με τις ανεξιχνίαστες αντιβαρυντικές δυνάμεις κάνει τις πυξίδες να τρελαίνονται ενώ στις δορυφορικές φωτογραφίες παρουσιάζει ανεξήγητα χρυσά σημεία και φωτεινές σφαίρες που ίπτανται παντού.

Οι λιγοστοί τολμηροί ταξιδιώτες που επιχειρούν την ανάβαση αυτού του περίεργου βουνού, κάνουν λόγο για μια δύναμη που έλκει τα πάντα προς την κορυφή του βουνού και μάλιστα επιλέγοντας συγκεκριμένα μονοπάτια. Αρκετοί από τους επίδοξους εξερευνητές έχουν αναφέρει πως κατά την ανάβαση αισθάνθηκαν περίεργες ζαλάδες ή μούδιασμα ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που εγκαταλείπουν την προσπάθεια ανάβασης έντρομοι. Οι πιο ακραίες μαρτυρίες αναφέρουν πως ακόμα κι αν κάποιος ρίξει νερό στο βουνό, αντί να κυλήσει, αρχίζει κι αυτό την ανάβαση…

Ο Δράκουλας των Καρπαθίων

Με όνομα βαρύ και ιστορία που έχει στοιχειώσει το συλλογικό φανταστιακό της ανθρωπότητας ειδικά μετά το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μπράμ Στόκερ, ο Δράκουλας είναι κι αυτός άλλη μια ιστορική προσωπικότητα των Βαλκανίων. Ο τρομερός ηγεμόνας της Βλαχίας, Βλάντ Τέπες(1431-1476), πήρε τον τιμητικό τίτλο του δράκουλα από τον πατέρα του, πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας και της Βλαχίας, και είναι γνωστός ως ανασκολοπιστής ή πασσαλωτής. Ο πατέρας του Βλαντ είχε χριστεί ιππότης του τάγματος του Δράκου, τάγμα το οποίο ιδρύθηκε για να προστατεύει τα σύνορα της Αυτοκρατορίας από τους αλλόπιστους Οθωμανούς εισβολείς και είχε σαν σύμβολό του έναν δράκο κρεμασμένο από έναν σταυρό. Ο δράκος συμβόλιζε τους επελαύνοντες Οθωμανούς και ο σταυρός την απειλούμενη Χριστιανοσύνη. Οι Οθωμανοί, για να αντιμετωπίσουν το τάγμα αυτό των ευγενών και ηγεμόνων της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης που είχε δημιουργηθεί με σκοπό την αναχαίτιση της οθωμανικής πλημμυρίδας, είχαν δημιουργήσει τη φρουρά της ημισελήνου με πρωτοβουλία του ίδιου του σουλτάνου.

Ο Βλαντ Τέπες ή Βλαντ Δράκουλας ή Βλαντ ο Παλουκωτής, ανατράφηκε την οθωμανική αυτοκρατορία, ως όμηρος και όταν αφέθηκε ελεύθερος επέστρεψε στη Βλαχία όπου απέκτησε τον θρόνο του πατέρα του κατατροπώντοντας τους εχθρούς του. Η φήμη του προέρχεται από τα ανατριχιαστικά βασανιστήρια που επέλεγε ως μέσω για να σκοτώνει τους εχθρούς ενώ το παρατσούκλι ανασκολοπιστής επειδή του Τούρκους αιχμαλώτους που συνελάμβανε τους θανάτωνε με ανασκολοπισμό εκθέτοντας τους στη συνέχεια δημόσια προς εκφοβισμό των υπολοίπων. Ο ίδιος άλλωστε έγραφε σε γράμμα του στο βασιλιά της Ουγγαρίας : «Σκοτώσαμε 23.884 Τούρκους, πέρα από αυτούς που κάψαμε μες στα σπίτια τους ή τους Τούρκους που σκότωσαν οι στρατιώτες. Τώρα ξέρετε μεγαλειότατε ότι δεν υπάρχει πια ειρήνη μεταξύ εμού και του Σουλτάνου». Εξαιτίας αυτού βέβαια πολλοί Ρουμάνοι θεωρούν τον Βλαντ ήρωα που πολέμησε τον Τούρκο κατακτητή.

Η Πυθία της Βουλγαρίας

Η γιαγιά Βάνγκα, μπάμπα βάνγκα, έζησε στην Βουλγαρία λίγα χιλιόμετρα βόρεια των ελληνικών συνόρων κι έμεινε γνωστή ως η τυφλή προφήτισσα των Βαλκανίων. Η Ευαγγελία Πάντοβα Γουστέροβα, γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου του 1911. Σε ηλικία έξι ετών, φαίνεται να εμφανίστηκε μπροστά της ένας φωτεινός καβαλάρης, ο οποίος την υποχρέωσε να διαλέξει ανάμεσα στα μάτια της ψυχής ή στα φυσικά της μάτια. Διαλέγοντας το πρώτο έγινε μια από τις μεγαλύτερες Ιέρειες της Μαντείας που με την δύναμή της θύμιζε τους αρχαίους τυφλούς μάντεις Πυθία και Τειρεσία.

Για πολλές δεκαετίας προσέλκυε χιλιάδες αρρώστους, απογοητευμένους, ακόμα και άρρωστους που αναζητούσαν βοήθεια. Ανάμεσα στους θαυμαστές της, υπήρξε και ο τότε ισχυρός πρόεδρος της Βουλγαρίας Τόνιορ Ζίβκοβ και η σύζυγός του. Οι περισσότερες από τις προφητείες της σύμφωνα με τους κατοίκους επαληθεύτηκαν. Η μόνη περίπτωση που κατηγορήθηκε από τις βουλγαρικές αρχές ήταν όταν σε όραμά της είδε πως η περιοχή Βάρνα θα καταποντιστεί. Βέβαια αργότερα διαπιστώθηκε πως η Βάρνα βρισκόταν πάνω σε μια τεράστια υπόγεια λίμνη, η Γιαγιά Βάνγκα αφέθηκε ελεύθερη και το χτίσιμο ψηλών κτιρίων απαγορεύτηκε. Σήμερα στο χωριό Ρούπιτε που διέμενε, υπάρχει μια ιδιόρρυθμη εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Παρασκευή, που είναι γνωστή ως ο Ναός της Βάvγκα…

Το εξωγήινο κρανίο

Ήταν 21 Μαΐου του 2011, όταν ο Ρομάν Γκέντσεφ, ένας 38χρονος βούλγαρος από την Φιλιππούπολη, ανακάλυψε σε ένα μικρό λόφο κάπου κοντά στη βόρεια Ροδόπη ένα πολύ αλλόκοτο κρανίο, το οποίο δεν έμοιαζε ανθρώπινο. Όπως δήλωσε ο ίδιος, σ’ αυτή την ανακάλυψε οδηγήθηκε μετά από «υπερβατική καθοδήγηση» πέντε παράξενων ονείρων. Στα όνειρα αυτά είχε δει να τον επισκέπτονταν πέντε λευκοντυμένες ανθρωποειδείς μορφές οι οποίες κρατούσαν μεταλλικές πανοπλίες υποδεικνύοντας του το σημείο στο οποίο ανακάλυψε το κρανίο. Στο τελευταίο μάλιστα από τα πέντε όνειρα που είδε, οι φωτεινές οντότητες τον πληροφόρησαν πως με την ανακάλυψη αυτή θα έκλεινε ο κύκλος της συγκάλυψης, αφού όλη η ανθρωπότητα θα βεβαιωνόταν για την ύπαρξη εξωγήινων. Τις ίδιες λευκοντυμένες οντότητες σύμφωνα με μαρτυρίες είχε δει και η γιαγιά Βάνγκα. Με την ανακάλυψη του κρανίου πολλοί έκαναν λόγο για την μυστική λευκή αδελφότητα , έδρα της οποίας σύμφωνα με κάποιους είναι η περιοχή της Ροδόπης.

Το αλλόκοτο κρανίο που ανακάλυψε ο βούλγαρος αποδέκτης των εξωγήινων ονείρων είχε μέγεθος κεφαλιού μωρού και ζύγιζε 250 γραμμάρια. Η εγκεφαλική του κοιλότητα ήταν όμως αναλογικά πολύ μεγάλη. Διέθετε δύο οπές για μάτια και πάνω από αυτές ακόμη έξι οπές αγνώστου χρησιμότητας. Σύμφωνα με τον παλαιοντολόγο Γιορντάν Γιορντάνοφ ,το κρανίο ηλικίας τουλάχιστον 30.000 ετών, άνηκε σε κάποιο σχετικά μεγάλο όν που δεν υπήρξε σε αυτόν τον πλανήτη. Επίσημα βέβαια, μέσω της Βουλγάρας αρχαιολόγου Κάτιας Μαλάμεντ, ανακοινώθηκε πως το κρανίο δεν άνηκε σε κανένα γνωστό είδος ζώου. Κοντά στο σημείο ανακαλύφθηκε κι ένα μεταλλικό λείο κομμάτι βάρους 800 γραμμαρίων το οποίο πυροδότησε ένα νέο κύκλο θεωριών συνωμοσίας για εξωγήινη ζωή μετά από ισχυρισμούς ευφάνταστων ερευνητών που το παρομοίασαν με κομμάτι από διαστημόπλοιο…

Διαβάστε όλα τα θέματα της ενότητας Weekend του newsbeast.gr