O «σφαγέας των ομοφυλόφιλων» που περνούσε τη νύχτα δίπλα στα πτώματα

Ήταν μία νύχτα της Πρωτοχρονιάς του 1993 όταν ο πρώην στρατιωτικός Colin Ireland αποφάσισε ότι θέλει να γίνει κατά συρροή δολοφόνος και μάλιστα διάσημος, αφού ονειρευόταν η φήμη του να ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας. Ο Ireland έγινε γνωστός στην Βρετανία αλλά και σε όλο τον πλανήτη τη δεκαετία του 1990, ως ο «σφαγέας των ομοφυλόφιλων». Βασάνισε μέχρι θανάτου πέντε ομοφυλόφιλους σε διάστημα μόλις τεσσάρων μηνών μόνο και μόνο επειδή τους θεωρούσε εύκολους στόχους, όπως ομολόγησε όταν συνελήφθη. Ο Ireland εμφανιζόταν σε μπαρ ομοφυλόφιλων όπου «ψάρευε» τα θύματά του, τα οποία στη συνέχεια ακολουθούσε πότε στο σπίτι του και πότε στο δικό τους για να κάνουν σεξ. Εκεί αφού τους λήστευε, τους βασάνιζε, τους σκότωνε και μετά καθάριζε τα πάντα στο διαμέρισμα για να μην αφήσει ίχνη ενώ καθόταν δίπλα στα διαμελισμένα σώματα μέχρι το πρωί. Ο λόγος που περνούσε τη νύχτα δίπλα στα πτώματα ήταν ότι δεν ήθελε να εγείρει υποψίες φεύγοντας από τα σπίτια μέσα στη νύχτα. Ο Colin Ireland είχε περάσει πολύ άσχημα παιδικά χρόνια και αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα. Από την ηλικία των 16 ετών μπαινόβγαινε στη φυλακή για ληστείες, βανδαλισμούς και εμπρησμούς, ενώ είχε εισαχθεί και σε αναμορφωτήριο για τη βίαιη συμπεριφορά του. Όταν ενηλικιώθηκε, αποφάσισε ότι θα σκότωνε όσους περισσότερους ομοφυλόφιλους μπορούσε. Τους θεωρούσε εύκολους στόχους και πίστευε ότι κανένας δεν θα νοιαζόταν για τα «βδελύγματα της κοινωνίας», όπως τους αποκαλούσε. Τα βράδια επισκεπτόταν μπαρ στο δυτικό Λονδίνο, όπου σύχναζαν ομοφυλόφιλοι για να βρουν ερωτικούς συντρόφους. Ο Ireland, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, είχε μία ιδιαίτερη προτίμηση στους σαδομαζοχιστές γιατί εκείνοι θα ήταν πιο ανοιχτοί να ικανοποιήσουν τις αρρωστημένες ορέξεις του. Τους πλησίαζε και στη συνέχεια τους ακινητοποιούσε. Εκείνοι από την πλευρά τους το δέχονταν πρόθυμα, αφού το όλο σκηνικό το έβλεπαν ως ένα σεξουαλικό παιχνίδι που θα εκτόξευε την απόλαυση. Στη συνέχεια ο δρόμος οδηγούσε συνήθως στο σπίτι τους. Εκεί τους έγδυνε, τους έδενε χειροπόδαρα και τους έριχνε στο κρεβάτι. Είχε πλούσιο εξοπλισμό και σύνεργα για να ικανοποιεί τις πιο περίεργες, άρρωστες και σαδομαζοχιστικές φαντασιώσεις του. Φορούσε πλαστικές σακούλες στα ανυποψίαστα θύματά του προκαλώντας ασφυξία και τα σκότωνε. Αυτό όμως δεν του ήταν αρκετό. Επειδή ήταν άνεργος εκείνη την περίοδο, αποσπούσε από τα πτώματα χρήματα και τιμαλφή, για να μπορεί να ταξιδεύει και να βρίσκει τα επόμενα θύματά του. Στη συνέχεια, καθάριζε το διαμέρισμα, ώστε να μην αφήσει κανένα ίχνος που να τον συνδέει με τους φόνους. Έμενε στο σπίτι μέχρι το πρωί, ώστε να αποφύγει να κινήσει υποψίες μέσα στη νύχτα. Πέρα από όλα αυτά ήταν και θρασύς. Συνήθιζε να παίρνει τηλέφωνο την αστυνομία και να τη χλευάζει επειδή δεν μπορούσε να τον πιάσει και να τον οδηγήσει στη φυλακή. Μάλιστα δεν έλειψαν και τα τηλεφωνήματα σε εφημερίδες όπου τους έλεγε: «Θέλω να γίνω διάσημος κατά συρροή δολοφόνος».

Η εξιχνίαση των εγκλημάτων

Ο επονομαζόμενος «μακελάρης των ομοφυλόφιλων» είχε δολοφονήσει πέντε άνδρες σε διάστημα τεσσάρων μηνών. Πρώτο θύμα ήταν ο Peter Walker, ακολούθησε ο Christopher Dunn, ο Perry Bradley III, ο Andrew Collier και ο Emanuel Spiteri. Η ανακάλυψη του τελευταίου πτώματος οδήγησε και στην εξιχνίαση της υπόθεσης. Οι αρχές από την πρώτη κιόλας δολοφονία έκαναν έρευνες, αλλά δεν μπορούσαν να συνδέσουν τους φόνους μεταξύ τους. Το θέμα πήρε μεγάλες διαστάσεις και γρήγορα τα μέλη της κοινότητας των ομοφυλόφιλων ενημερώθηκαν ότι κυκλοφορούσε ελεύθερος ένας φονιάς για να είναι πιο προσεχτικοί. Οι έρευνες αποκάλυψαν ότι ένα από τα θύματα, ο 41χρονος Emanuel Spiteri είχε επιβιβαστεί σε τρένο μαζί με τον Ireland για να πάνε στο διαμέρισμά του, όπου έγινε το φονικό. Η κάμερα ασφαλείας τους είχε καταγράψει κι έτσι η αστυνομία πήρε το βίντεο και το μοίρασε στα τηλεοπτικά δίκτυα. Ο Ireland όταν το είδε, αποφάσισε να πάει στις αρχές και να πει ότι εκείνος ήταν ο άνδρας στο πλευρό του Spiteri, χωρίς όμως να παραδεχτεί ότι ήταν εκείνος που τον σκότωσε. «Άφησα το Spiteri στον διαμέρισμα με έναν άλλον άνδρα», υποστήριξε. Τα αποτυπώματα ωστόσο, που βρέθηκαν στο σπίτι του Andrew Collier, του 4ου θύματος, ταίριαζαν απόλυτα με αυτά του Ireland κι έτσι η αστυνομία συνδύασε τους δύο φόνους και τον συνέλαβε.

Η ομολογία, η καταδίκη και ο θάνατος

Ο Colin Ireland κατηγορήθηκε για τις δύο ανθρωποκτονίες, του Collier και του Spiteri, ενώ ομολόγησε ότι διέπραξε άλλες τρεις. Δήλωσε στον ανακριτή ότι ο ίδιος δεν ήταν ομοφυλόφιλος και ότι δεν έχει κάποιο πρόβλημα μαζί τους απλά τους θεωρούσε εύκολο στόχο. Ψυχολόγοι που τον εξέτασαν, τον χαρακτήρισαν ψυχασθενή. Το Δεκέμβριο του 1993, ο Ireland οδηγήθηκε σε δίκη. Αποδέχτηκε όλες τις κατηγορίες και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, ο δικαστής Justice Sachs τον χαρακτήρισε ιδιαίτερα τρομακτικό και επικίνδυνο. «Το να αφαιρείς μια ανθρώπινη ζωή αποτελεί ωμή βαρβαρότητα και αίσχος. Το να αφαιρείς πέντε αποτελεί μακελειό. Δεν πρόκειται να βγει ποτέ από τη φυλακή» είπε χαρακτηριστικά. Ο Colin Ireland πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου 2012 στη φυλακή Wakefield. Αρχικά ο θάνατος του αποδόθηκε σε φυσικά αίτια αλλά λίγους μήνες αργότερα, έγινε γνωστό ότι είχε πνευμονοπάθεια, ενώ υπέστη και έμφραγμα. Δείτε όλα τα θέματα του Weekend