Υπήρξαν δεκαετίες ολόκληρες στην Ελλάδα που η βδομάδα έκλεινε με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Για πολλούς μάλιστα το άκουσμα του σήματος σήμαινε πως ήταν ώρα για ύπνο, καθώς και αργά ήταν για τα σχολιαρόπαιδα αλλά και ο μπαμπάς ήθελε να καθίσει αναπαυτικά στον καναπέ και να απολαύσει επιτέλους απερίσπαστος την «Αθλητική Κυριακή»! Το βαρύ πυροβολικό της ελληνικής τηλεόρασης δηλαδή, που προβάλλεται (σχεδόν) αδιαλείπτως εδώ και αρκετές δεκαετίες, μεγαλώνοντας γενιές και γενιές ελλήνων φιλάθλων. Το ηχητικό σήμα της εξάλλου όσες φορές κι αν το ακούσεις δεν το χορταίνεις ποτέ, συνυφασμένο καθώς είναι με την παιδική, εφηβική και ενήλικη ζωή μας…
Όλα φαίνεται να ξεκινούν στις 27 Μαΐου 1966, όταν ένας νεαρός σπορτσκάστερ του ΕΙΡ, κάποιος Γιάννης Διακογιάννης, παρουσιάζει στους διψασμένους για μπάλα έλληνες φιλάθλους το Παγκόσμιο Κύπελλο Αγγλίας. Μέσα σε λίγους μήνες, τον Σεπτέμβριο συγκεκριμένα, παρουσιάζει πια τη δική του εκπομπή, η οποία σε λιγότερο από έναν μήνα προβάλλεται πια την Κυριακή (από τη Δευτέρα) και σύντομα αποκτά το νέο της όνομα: «Αθλητική Κυριακή». Όλα γίνονται σε μια εποχή που η ελληνική τηλεόραση είναι κυριολεκτικά στα σπάργανα και το ποδόσφαιρο το απολαμβάνει ο Έλληνας στις αλάνες κάπως έτσι…
Η… προϊστορία
Η ιστορία και το αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο
Η εκπομπή μεταφέρεται τελικά κι αυτή την Κυριακή το βράδυ και προβάλλει τώρα εκτεταμένα στιγμιότυπα από το σημαντικότερο ματς της αγωνιστικής που λαμβάνει χώρα εντός της Αττικής. Ιστορία γράφεται στις 27 Νοεμβρίου 1966, όταν παρουσιάζονται για πρώτη φορά στιγμιότυπα από ποδοσφαιρικό αγώνα που έγινε λίγες ώρες νωρίτερα! Είναι το ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός (3-2), όπου ο τηλεθεατής είδε 15 ολόκληρα λεπτά από το ματς και μάλιστα την ίδια μέρα. Οι φίλαθλοι εκπαιδεύονται σιγά σιγά να περιμένουν το βραδάκι της Κυριακής για τα καθιερωμένα αθλητικά στιγμιότυπα. Τα κανάλια επιδόθηκαν σε έναν πραγματικό αγώνα δρόμου για να προλαβαίνουν την εμφάνιση και το μοντάρισμα του φιλμ. Και οι δύο εκπομπές απέκτησαν χορηγούς, ελληνικές καπνοβιομηχανίες, και γύρω από το αθλητικό πρόγραμμα της ΕΙΡ και της ΥΕΝΕΔ (όπως ονομάστηκε η ΤΕΔ μετά το απριλιανό πραξικόπημα) στήθηκε μια ολόκληρη βιομηχανία. Οι μεγαλύτερες εταιρίες ηλεκτρονικών ειδών διαφήμιζαν τις τηλεοράσεις τους έχοντας ως κράχτη το αθλητικό πρόγραμμα των τηλεοπτικών σταθμών. Οι άλλες «Ματιές στα σπορ» της ΥΕΝΕΔ έκαναν κίνηση-ματ όταν έφεραν στις τάξεις τους τον Κώστα Σισμάνη, τον άνθρωπο που έφερε το Μουντιάλ στην Ελλάδα. Εκείνος συγκρότησε ένα αμιγώς αθλητικό τμήμα για να στελεχωθεί η 15λεπτη εκπομπή της Κυριακής, που έβγαινε τώρα στον αέρα λίγο μετά το τέλος των αγώνων. Η πρώτη μάλιστα μετάδοση αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος ήρθε μόλις το 1969, όταν η ΥΕΝΕΔ μετέδωσε το δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης Παναθηναϊκός-Εθνικός την 1η Δεκεμβρίου 1969…
Η πραγματική «Αθλητική Κυριακή»
Οι «Ματιές στα σπορ» του ΕΙΡ μετατρέπονται στον ημίωρο «Κόσμο των σπορ» το 1967 (προβαλλόταν στο τότε ΕΙΡΤ-Κανάλι 5) και κατόπιν (2 χρόνια μετά περίπου) σε «Αθλητικά νέα». Τα «Αθλητικά νέα» κράτησαν μόλις τρεις εβδομάδες. Ο Μιχάλης Γιαννακάκος ζήτησε και πέτυχε η εκπομπή να προβάλλεται την Κυριακή (από τη Δευτέρα που είχε μεταφερθεί εκ νέου) και να μετονομαστεί σε «Αθλητική Κυριακή», φιλοξενώντας προβολή στιγμιοτύπων από τον καλύτερο αγώνα του Σαββατοκύριακου, άφθονη αθλητική ενημέρωση αλλά και συζήτηση με έναν καλεσμένο. Η μακροβιότερη εκπομπή της Ελλάδας είχε μόλις γεννηθεί! Παρουσιαστής συνέχισε να είναι ο Διακογιάννης, ο οποίος εμφανιζόταν στους δέκτες την Κυριακή το βράδυ στις 21:05 ακριβώς. Χορηγός ήταν τα τσιγάρα «Άσσος Φίλτρο», την ίδια ώρα που οι «Ματιές στα σπορ» της ΥΕΝΕΔ είχαν σπόνσορα τον Κεράνη. Η επαφή του χορηγού Παπαστράτου με την εκπομπή θα γεννούσε και το εμβληματικό ηχητικό σήμα της «Αθλητικής Κυριακής», για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω.
Το περίφημο ηχητικό σήμα
Σήμα κατατεθέν της εκπομπής και μια μελωδία που γνωρίζουν οι πάντες στην Ελλάδα, λάτρεις των σπορ ή όχι, η μουσική έναρξης της «Αθλητικής Κυριακής». Το έργο του μουσικοσυνθέτη Χρήστου Λεοντή μάς έρχεται από το 1969, όχι βέβαια χωρίς περιπέτειες! Ο Λεοντής έλαβε μεν την παραγγελία για τη σύνθεση του μουσικού σήματος, το κομμάτι δεν προοριζόταν όμως για την «Αθλητική Κυριακή». Ο μουσουργός το έγραψε ως ηχητική επένδυση για διαφήμιση της καπνοβιομηχανίας Παπαστράτος και ο Παπαστράτος ήταν χορηγός εκείνη τη χρονιά της «Αθλητικής Κυριακής» (μέσω του «Άσσου Φίλτρο»). Οι συνεπαγωγές είναι πρόδηλες!