Οι άνθρωποι ένιωσαν την ντροπή ήδη πολύ νωρίς στην ιστορία τους, αφού ακόμα και οι προϊστορικές οντότητες των σπηλαίων φορούσαν φύλλα συκής για να κρύψουν το φύλο τους από τα αδιάκριτα μάτια του άλλου. Η ανθρωπότητα βέβαια εσώρουχο, με την έννοια του εκλεκτού και αισθησιακού ενδύματος, δεν θα έβλεπε παρά τον Μεσαίωνα. Τα εσώρουχα θεωρούνταν εξάλλου ανδρική υπόθεση, η οποία υποδείκνυε κοινωνικό κύρος και εξουσία. Παρά τα όσα είδη εσωρούχων κυκλοφόρησαν όμως κατά καιρούς, οι γνώσεις μας για την ύπαρξή τους μόνο βέβαιες δεν είναι. Πρόσφατα, το 2008, σουτιέν και κάτω εσώρουχα του 15ου αιώνα, πολύ κοντά στη σημερινή γνώριμη σε εμάς εκδοχή, βρέθηκαν σε κάστρο της Αυστρίας, αποδεικνύοντας την ύπαρξη γυναικείων εσωρούχων κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.
Αρχαία Ελλάδα – Αρχαία Ρώμη
1700-1900
Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι γυναίκες δεν συνήθιζαν να φορούν εσώρουχα, μέχρι το 19ο αιώνα. Το μοναδικό εσώρουχο που έβαζαν ήταν ένα μεσοφόρι (το γνωστό σήμερα κομπινεζόν) κάτω από τα φορέματά τους, που συχνά ήταν και κεντημένο. Ακολούθησε η βράκα, ο κορσές και το κρινολίνο.
Το μεσοφόρι και η βράκα
Κορσές
Ο κορσές ήταν ένα ορόσημο μίας ολόκληρης εποχής και ακόμα και σήμερα παραμένει μέσα στην ιστορία των εσωρούχων. Αντίθετα με ό,τι συνέβαινε στην αρχαία Ρώμη, όπου το μεγάλο στήθος δεν αποτελούσε στοιχείο γοητείας, στο Μεσαίωνα συνέβαινε το αντίθετο και ο κορσές φτιάχτηκε γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Να αναδείξει το μεγάλο μπούστο και να ενισχύσει τη γοητεία της ιδιοκτήτριάς του.
Κρινολίνο
20ος-21ος αιώνας