Στα δυτικά παράλια της λακωνικής χερσονήσου βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο. Η περίφημη Γλυφάδα- ή Βλυχάδα- Διρού, στον ομώνυμο όρμο, ήταν γνωστή περίπου από τα 1900 αλλά παρέμενε τότε άγνωστο το «θαύμα» που έκρυβε η Γη στα σπλάχνα της. Είναι στην πραγματικότητα η υπόγεια κοίτη του ποταμού Γλυφάδα που πριν την εκβολή του στη θάλασσα σχηματίζει μικρές λίμνες μέσα στη μανιάτικη γη.
Η αρχή της δημιουργίας του τοποθετείται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Η φυσική του είσοδος έχει διάμετρο μόλις μισό μέτρο και βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας.
Σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα ενώ η επισκέψιμη διαδρομή καλύπτει 3100 μέτρα με το μεγαλύτερο μέρος της να είναι μέσα στο νερό. Η ξενάγηση στο τμήμα αυτό γίνεται με βάρκες και ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να απολαύσει το απόκοσμο και αξιοθαύμαστο θέαμα μέσα στο σπήλαιο. Τελευταίο θαλάσσιο πέρασμα είναι λεγόμενος «Μεγάλος Ωκεανός», με μήκος εκατόν εξήντα μέτρα και ύψος τριάντα, πριν η ξενάγηση περάσει στο χερσαίο τμήμα.
Η μεγάλη ιστορία του αποτυπώνεται και στα απολιθώματα που έχουν βρεθεί μέσα στο σπήλαιο: μεταξύ άλλων οστά πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού, ελαφιού, κουναβιού και το μεγαλύτερο κοίτασμα ιπποπόταμων στην Ευρώπη. Η ανθρώπινη παρουσία άφησε το σημάδι της με τα κεραμικά που έχουν βρεθεί κοντά στη φυσική είσοδο του σπηλαίου.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ακόμα ένα σπήλαιο, η Αλεπότρυπα, που είναι κλειστό για το κοινό. Τα ευρήματα και των δύο σπηλαίων εκτίθενται στο Νεολιθικό Μουσείο Διρού.
