Με θέα την πεδιάδα της Μεγαλόπολης και του Ταΰγετου, χτισμένη σε υψόμετρο 950 μέτρων πάνω στην αρχαία Τεύθιδα, η πανέμορφη Δημητσάνα με τη μεγάλη ιστορία είναι ολόκληρη ζωντανό μουσείο.
Σε απόσταση περίπου 210 χιλιομέτρων από την Αθήνα- και 48 από την Τρίπολη- είναι από τα ομορφότερα ορεινά χωριά της Αρκαδίας και απλώνεται πάνω σε δύο λόφους με φόντο το φαράγγι του Λούσιου ποταμού. Η ομορφιά του τοπίου ενέπνευσε τον μύθο του ιερού λουτρού του Δία στον ποταμό που πήρε έτσι και το όνομά του: Λούσιος (εκεί που λουζόταν ο Δίας).
Η Δημητσάνα είναι ένας μαγευτικός προορισμός που θα γοητεύσει τον επισκέπτη με τα πετρόκτιστα σπίτια, τα δρομάκια και τα γεφύρια αλλά και τη Βιβλιοθήκη με τα σπάνια έγγραφα, τους μπαρουτόμυλους και το Μουσείο Υδροκίνησης που ανήκει στο Δίκτυο Μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς.
Σε αυτούς τους μπαρουτόμυλους χρωστά εν μέρει και τον χαρακτηρισμό «μπαρουταποθήκη του έθνους», από την εποχή που διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο με το περίφημο «δημητσανίτικο μπαρούτι» στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αλλά και πιο πριν. Εκτός από τους μπαρουτόμυλους παραγωγή πυρίτιδας γινόταν και στα σπίτια. Οι περισσότεροι Δημητσανίτες γνώριζαν αυτή την τέχνη και ήταν γνωστοί ως «μπαρουξήδες».
Στη Βιβλιοθήκη φυλάσσονται περισσότεροι από 35.000 τόμοι, χειρόγραφα και έγγραφα ενώ στην ευρύτερη περιοχή σημαντικά αξιοθέατα είναι η παλαιά και νέα Μονή Φιλοσόφου καθώς και η Μονή Προδρόμου που βρίσκονται στο εσωτερικό του φαραγγιού του Λούσιου. Λίγο έξω από τον οικισμό βρίσκεται το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης που δημιουργήθηκε το 1997 με αναστήλωση εγκαταλελειμμένων προβιομηχανικών εγκαταστάσεων, που στηρίζονταν στη υδροκίνηση.
