Ο όρος «γραφίνη» πρωτοεισήχθη το 2007, όταν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Princeton έχρισαν το εν λόγω υλικό ως πιθανό διάδοχο της σιλικόνης στην κατασκευή επεξεργαστών.
Εν έτη 2010 μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της California στο Los Angeles ανακοίνωσε ότι κατάφερε να κατασκευάσει ένα transistor από γραφίνη, το οποίο λειτουργεί σε ταχύτητες που δεν μπορεί να φτάσει η σιλικόνη. Το κοντέρ σταμάτησε στα 300GHz, ένα νούμερο περίπου διπλάσιο από τις επιδόσεις της σιλικόνης και θεωρητικά η ταχύτητα μπορεί να ανέβει σημαντικά και να φτάσει μέχρι και το 1THz.
