Λέγεται πως κάποια στιγμή ο Πάμπλο Πικάσο έλαβε ένα τεράστιο χρηματικό ποσό από μια κυρία για να της σχεδιάσει το πορτραίτο της. Ο ζωγράφος ολοκλήρωσε την διαδικασία μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας και το αποτέλεσμα ήταν πράγματι εντυπωσιακό. Όμως ο χρόνος που χρειάστηκε προβλημάτισε την πελάτισσα, η οποία δεν δίστασε να του του παραπονεθεί. Τότε, λένε, πως ο γνωστός καλλιτέχνης απάντησε «Κυρία μου, μου πήρε μια ολόκληρη ζωή»… Πράγματι για τους μεγάλους καλλιτέχνες το να δημιουργήσουν έναν αριστούργημα αποτελεί το αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας τους. Χρόνια πρακτικής εξάσκησης, δημιουργικοί συλλογισμοί και πειραματισμός με διάφορα στυλ, προηγούνται μέχρι να μπορέσει να γεννηθεί ένα έργο πραγματικά πρωτότυπο και διαχρονικό. Ανατρέχοντας στην ιστορία της τέχνης ονόματα όπως του Πάμπλο Πικάσο και του Βίνσεντ Βαν Γκογκ έχουν αφήσει τα δικά τους αποτυπώματα, με μοναδικά αριστουργήματα που αποτελούν σύμβολα της έννοιας των καλών τεχνών. Σήμερα βέβαια οι καλλιτέχνες αυτοί, παρόλο που έχουν περάσει πολλά χρόνια από τον θάνατό τους, είναι σε θέση να «ξαναπιάσουν το πινέλο», χάρη στη δουλειά Γερμανών ερευνητών οι οποίοι δημιούργησαν αλγόριθμο που είναι σε θέση να δημιουργήσει εικόνες αντίστοιχου στυλ. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα της Washington Post, το σχετικό paper περιλαμβάνει εικόνες που θυμίζουν τα έργα καλλιτεχνών όπως ο Βαν Γκογκ, ο Έντβαρντ Μαντς και ο Πικάσο. Όλες οι εικόνες δημιουργήθηκαν μέσα σε διάστημα μικρότερο της μίας ώρας- χρονικό διάστημα που αναμένεται να μειωθεί καθώς οι ερευνητές βελτιώνουν τις επιδόσεις του αλγορίθμου τους. Πρόκειται για την πιο πρόσφατη εξέλιξη από τον τομέα του αποκαλούμενου Deep Learning, στο οποίο υπολογιστές ταυτοποιούν και καταχωρούν μοτίβα τα οποία εντοπίζουν σε τεράστιους όγκους δεδομένων. Οι λειτουργικές διαδικασίες αυτές είναι ειδικά σχεδιασμένες για να μιμούνται τον τρόπο που δουλεύει ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Οι νέες εικόνες δημιουργούνται ως εξής: λαμβάνεται μία εικόνα (μπορεί να είναι κάτι απλό, όπως μία γραμμή από σπίτια) και στη συνέχεια μια άλλη, που είναι ζωγραφιά κάποιου μεγάλου καλλιτέχνη.Στη συνέχεια χρησιμοποιείται ένα «συνελικτικό νευρικό δίκτυο» (convolutional neural network) για τη δημιουργία μιας νέας εικόνας, στην οποία το στυλ του καλλιτέχνη μεταφέρεται στην αρχική φωτογραφία. Όπως υπογραμμίζει ο Λεόν Γκάτις, διδακτορικός φοιτητής του Πανεπιστημίου του Τούμπινγκεν και επικεφαλής συντάκτης της έρευνας, οι απεικονίσεις τόσο του περιεχομένου όσο και του στυλ στο δίκτυο είναι ξεχωριστές, οπότε και είναι δυνατή η παρέμβαση και στις δύο ανεξάρτητα, για να προκύψει μία εντελώς νέα εικόνα.