Ο Ολυμπιακός μπήκε με το δεξί στην φετινή Ευρωλίγκα κάνοντας μια ομάδα με μεγάλη ιστορία σαν την Ρεάλ να μοιάζει μικρή απέναντι του. Το τελικό 82-66, σε μια χρονική στιγμή της περιόδου που οι ομάδες δεν πρέπει να είναι έτοιμες, δείχνει τις δυνατότητες των ερυθρολεύκων και ότι μπορούν να παίξουν κάτι παραπάνω από πρωταγωνιστικό ρόλο και στην φετινή διοργάνωση.
Η ελληνική ομάδα είχε σημεία του παιχνιδιού στα οποία κόλλησε, όπως το ξεκίνημα του δεύτερου δεκαλέπτου όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ με εννέα πόντους (21-30), αλλά και κάποιες αγωνιστικές αδυναμίες- όπως τις επιστροφές στην άμυνα – όμως βρήκε τον τρόπο να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να φτάσει σε μια εμφατική νίκη. Ο Γιάννης Μπουρούσης είχε την καλύτερη απόδοση και έδειξε τον δρόμο στους συμπαίκτες του, ενώ τον ακολούθησαν ο Βασίλης Σπανούλης και ο Μίλος Τεόντοσιτς που συνεργάστηκαν άψογα!
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε το παιχνίδι με ξεκάθαρη αποστολή να πάει η μπάλα στον Νεστέροβιτς με πλάτη στο καλάθι. Η τακτική του Ιβκοβιτς λειτουργούσε στην επίθεση, διότι υπήρχε πάντα και το plan b: Όταν δεν σκόραραν οι ψηλοί η μπάλα έφτανε στα χέρια των Τεόντοσιτς και Σπανούλη που εκτέλεσαν σε σεμιναριακό επίπεδο τις φάσεις με τα σκριν στην μπάλα στα πλάγια του γηπέδου, μια κατάσταση που η Ρεάλ δεν την αντιμετώπισε αποτελεσματικά σε κανένα σημείο του αγώνα.
Η βασική ιδέα του Μεσίνα ήταν να χτυπήσει με τον Ρέγιες τα τεσσάρια του Ολυμπιακού, αλλά δεν είχε τα αποτελέσματα που περίμενε διότι η σκληρή άμυνα των γηπεδούχων ανάγκαζε τον Ισπανό να πιάνει την μπάλα μακριά από την ακτίνα δράσης του, ενώ στα σκριν πάνω στην μπάλα γινόταν αλλαγή, επιλογή που δεν μπόρεσε να τιμωρήσει η Ρεάλ όλο το βράδυ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα οι φιλοξενούμενοι το δημιούργησαν όταν βρήκαν χώρο να τρέξουν και στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου όταν έβαλαν τα περιφερειακά σουτ. Εκεί προηγήθηκαν με εννέα πόντους, αλλά η συμμετοχή του Μπουρούση έδωσε τις λύσεις που έψαχνε ο Ιβκοβιτς και πολύ γρήγορα το ματς άλλαξε τελείως εικόνα.
Από ένα σημείο και μετά ο Ιταλός τεχνικός απλά ακολουθούσε τις κινήσεις του Ιβκοβιτς πάνω στο παρκέ και αν για κάτι μπορεί να μετάνιωσε μετά το τέλος του αγώνα ήταν η απόφαση του να παίξει άμυνα ζώνης όταν η μπάλα έβγαινε άουτ στο τέλος του χρόνου κατοχής. Ο Ολυμπιακός είχε 4 στα 4 εύστοχα σουτ σε αυτές τις καταστάσεις και από εκεί πήρε προβάδισμα εννέα πόντων στο τρίτο δεκάλεπτο.
Το σχήμα με τα τρία γκαρντ που ξεκίνησε ο Ολυμπιακός (Γκόρντον, Σπανούλης, Τεόντοσιτς) στο δεύτερο ημίχρονο βοήθησε τους ερυθρόλευκους να βρουν ρυθμό ακόμη και όταν αντέδρασε η Ρεάλ και μετέτρεψε το 51-42 σε 55-53. Εκεί όμως οι γηπεδούχοι για άλλη μια φορά ανέβασαν την πίεση στην άμυνα τους, ήρθε και το τρίποντο του Μαυροκεφαλίδη από τα 12 μέτρα στην λήξη του τρίτου δεκαλέπτου και με το σκορ στο 62-56, για να φανεί ότι ο Ολυμπιακός θα ξεκινούσε οπωσδήποτε την σεζόν με το δεξί…
Στην τέταρτη περίοδο η Ρεάλ απλά έχασε από τα μάτια της την ελληνική ομάδα. Με εξαιρετική άμυνα που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για αιφνιδιασμούς και θέαμα υψηλού επιπέδου ο Ολυμπιακός ξέφυγε με διψήφιες διαφορές και σήκωσε το γήπεδο στον αέρα. Οι 23 ασίστ δείχνουν το επίπεδο της ομαδικής δουλειάς, αλλά και την ενέργειας που έβγαλαν οι ερυθρόλευκοι καθώς πολλές από αυτές τις φάσεις ήταν επιβράβευση των κοντών προς τους ψηλούς που έτρεχαν άψογα το γήπεδο.
Η Ρεάλ ουσιαστικά σήκωσε τα χέρια ψηλά από πολύ νωρίς στο παιχνίδι και η τελική διαφορά των 16 πόντων – αν και είναι ακόμη νωρίς – μπορεί να βοηθήσει τον Ολυμπιακό να κατακτήσει την πρώτη θέσης στον όμιλο, κάτι πολύ σημαντικό για την συνέχεια της Ευρωλίγκα.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι ο Ολυμπιακός, χωρίς να πιάσει την πολύ μεγάλη απόδοση, παρουσίασε με επιτυχία την αγωνιστική του ταυτότητα τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Η προσπάθεια των παικτών του Ιβκοβιτς θα ξεκινάει από την άμυνα, όπου όλοι θα πιέζουν την μπάλα, θα συνεχίζεται με την προσπάθεια για τρέξιμο στο ανοικτό γήπεδο και η επίθεση θα ολοκληρώνεται με δύο τρόπους: Η μπάλα στο low post, όχι μόνο για να τελειώσουν φάσεις οι ψηλοί, αλλά και για να σημαδέψουν τους σουτέρ – ανάλογα με τις βοήθειες που θα δώσει ο αντίπαλος – και πολλές καταστάσεις με pick n’ roll, τόσο στο κέντρο, όσο και στα πλάγια του γηπέδου.
Ίσως το δυσκολότερο της δουλειάς κομμάτι για τους ερυθρόλευκους θα είναι το ξεκαθάρισμα των ρόλων όταν θα βρίσκονται στο γήπεδο ταυτόχρονα και οι τρεις δημιουργοί (Σπανούλης, Τεόντοσιτς, Παπαλουκάς) και μιλάμε για τον τρόπο με τον οποίο θα τελειώνουν οι φάσεις, διότι όλοι τους ψάχνουν την ασίστ, αλλά σε αυτό το σχήμα κάποιος ή, κάποιοι θα πρέπει να είναι εκτελεστές. Εγινε, επίσης ξεκάθαρο από το πρώτο κιόλας ματς ότι αυτό θα είναι τελικά το βασικό σχήμα της ομάδας στα σημεία που θα κρίνονται οι αγώνες…
Το σημαντικότερο, πάντως, για τον Ολυμπιακό είναι ότι σε αυτό το πρώτο, δύσκολο παιχνίδι της σεζόν, η ομάδα πέτυχε όλους τους στόχους της: Νίκησε, πήρε διαφορά, έδειξε καλά στοιχεία –όπως για παράδειγμα οι 23 ασίστ της βραδιάς – ενώ συνδέθηκε και με το κοινό που όχι απλά στήριξε τους παίκτες, αλλά φάνηκε να απολαμβάνει και να ταυτίζεται με την προσπάθεια τους. Με άλλα λόγια οι ερυθρόλευκοι πήραν άριστα μέσα και έξω από το παρκέ στο τεστ χημείας που κλήθηκαν να δώσουν χθες εξετάσεις…
ΑΤΟΜΙΚΑ
Σε ατομικό επίπεδο:
Ο Σπανούλης έδειξε προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις του παιχνιδιού και δεν είχε κανένα θέμα με το γεγονός ότι έπαιξε για πρώτη φορά στο ΣΕΦ σαν παίκτης του Ολυμπιακού. Σκόραρε με τον γνωστό του τρόπο χρησιμοποιώντας τα pick των ψηλών στην μπάλα, πέτυχε το τελευταίο τρίποντο που έστειλε την διαφορά στους 16 πόντους, έπαιξε αληθινή άμυνα πάνω στους χειριστές.
Γενικά ο Βασίλης ήταν ο παίκτης που ξέρουμε τόσο χρόνια ακόμη και στα λάθη που έκανε κυρίως όταν προσπάθησε να περάσει δύσκολες πάσες στους ψηλούς μετά από διεισδύσεις μέσα στην ρακέτα.
Ο Τεόντοσιτς έκανε εξαιρετικό παιχνίδι με πολύ συγκέντρωση και διάθεση να κάνει κάθε φορά το σωστό. Πέτυχε δύο μεγάλα τρίποντα από επαναφορές στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου όταν ο Μεσίνα επέμενε να παίζει ζώνη στα άουτ, ενώ οι 7 ασίστ και η προσπάθεια του να παίξει δυνατά στην άμυνα – δεν είχε κανένα πρόβλημα με τον τραγικό χθες Ροντρίγκεζ – δίνουν την συνολική εικόνα της καλής βραδιάς στην οποία βρέθηκε.
Ο Μπουρούσης ήταν ο κορυφαίος της βραδιάς κυρίως διότι έδωσε λύσεις στην δεύτερη περίοδο που κόλλησε η ομάδα. Ο ψηλός άλλαξε την ροή του παιχνιδιού όταν ήρθε από τον πάγκο και σκόραρε συνεχόμενους πόντους μέσα από την ρακέτα, ενώ σημείωσε το μοναδικό τρίποντο της ελληνικής ομάδας στο πρώτο μέρος. Επίσης έδωσε λύσεις και στην άμυνα και μαζί με τον Σπανούλη βοήθησαν τον Ολυμπιακός να μπει στο πνεύμα του αγώνα και να πάει στα αποδυτήρια με προβάδισμα ενός πόντου, κάτι πολύ σημαντικό για την ψυχολογία όλων όσων ήταν στο ΣΕΦ!
Ο Παπαλουκάς είχε πολύ καλή παρουσία στο δεύτερο ημίχρονο. Ειδικά στα σημεία που ο Μεσίνα είχε την έμπνευση να χρησιμοποιήσει άμυνα ζώνης, ο αρχηγός του Ολυμπιακού έκανε πάρτι με εξαιρετικές πάσες και τους συμπαίκτες του να κινούνται σωστά στα κενά της διάταξης των Ισπανών.
Ο Νεστέροβιτς, ο Μαυροκεφαλίδης, αλλά και ο Νίλσεν ήταν θετικοί στο διάστημα που έπαιξαν. Ο Σλοβένος είχε 11 πόντους και 7 ριμπάουντ, τέλειωσε σωστά τις πάσες των κοντών μέσα στην ρακέτα και δεν έδειξε να έχει πρόβλημα να κυνηγήσει στην άμυνα τους ψηλούς της Ρεάλ. Ο Λουκάς είχε αρκετές καλές στιγμές με κορυφαία το τρίποντο που έβαλε από το κέντρο του γηπέδου στην εκπνοή της τρίτης περιόδου. Όχι μόνο έστειλε την διαφορά στους έξι (62-56), αλλά έδωσε και ένα μήνυμα στους Ισπανούς ότι δεν υπάρχει περίπτωση να νικήσουν…
Ο Παπανικολάου ξεκίνησε το παιχνίδι καλά στον τομέα των ριμπάουντ, αλλά δεν ήταν αποτελεσματικός στην επίθεση και δεν κέρδισε περισσότερο χρόνο συμμετοχής, ο Κέσελ βοήθησε διότι μόλις τον είδε στο παρκέ ο Μεσίνα άλλαξε την άμυνα ζώνης, ο Ερτσεκ δεν σκόραρε αλλά πάλεψε στην άμυνα, ενώ ο Γκόρντον έβγαλε πολύ ενέργεια στην άμυνα και η παρουσία του έπαιξε ρόλο στο να ξεφύγει ο Ολυμπιακός στην τρίτη περίοδο…
Ο ΣΑΜΠΟΝΙΣ
Για να είμαστε ειλικρινείς προσπαθήσαμε (και παρακολουθώντας το παιχνίδι για δεύτερη και τρίτη φορά στο βίντεο) να καταλάβουμε τι ακριβώς προσπαθεί να κάνει ο Μεσίνα, αλλά δεν μπορέσαμε να τον παρακολουθήσουμε. Ασφαλώς οι πάντες βγάζουν το καπέλο στον Ιταλό για όσα έχει πετύχει στην καριέρα του, αλλά την προκειμένη στιγμή στην Ρεάλ έχει μπερδέψει πολύ τα πράγματα και μάλλον έχει μπερδευτεί και ο ίδιος. Για παράδειγμα, η χρησιμοποίηση του Βελίτσκοβιτς για τέσσερα λεπτά σε ένα παιχνίδι σαν το χθεσινό δείχνει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στα ενδότερα της βασίλισσας. Είναι, βεβαίως, πολύ νωρίς για να βγουν οριστικά συμπεράσματα, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως ο Τόμιτς δεν είναι ο Σαμπόνις και αν η Ρεάλ νομίζει ότι θα πάρει την Ευρωλίγκα σημαδεύοντας τον (νεαρό, άπειρο και αδύναμο) Κροάτη, τότε θα το πετύχει μια άλλη σεζόν. Για φέτος αποκλείεται…
Πηγή: gazzetta.gr
