Ήταν 10 Απριλίου του 1896. Εβδομήντα χιλιάδες θεατές περιμένουν με αγωνία στο Παναθηναϊκό στάδιο να δουν ποιος θα είναι ο νικητής του Μαραθωνίου. Στο στάδιο μπαίνει ο ιππέας που ακολουθούσε τους δρομείς και ανακοινώνει ότι προηγούνταν ο Σπύρος Λούης. Ο κόσμος ξεσπά σε ζητωκραυγές όταν τον βλέπει να ξεπροβάλλει πρώτος, εξαντλημένος από την διαδρομή. Μόλις οκτώ λεπτά και 13 δευτερόλεπτα αργότερα εμφανίζεται στο στάδιο ο δεύτερος Ολυμπιονίκης, Χαρίλαος Βασιλάκος.
Ποιος ήταν ο Χαρίλαος Βασιλάκος
Ο Χαρίλαος Βασιλάκος γεννήθηκε το 1877 και καταγόταν από τον Λυγερέα της Μάνης, ένα ορεινό χωριό κοντά στο Γύθειο. Ξεκίνησε τις προπονήσεις του στον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο το 1896 όταν σπούδαζε στην Αθήνα. Η γυμναστική για εκείνον αποτελούσε την καθημερινότητα του, έτσι περπατούσε κάθε μέρα από το Φάληρο μέχρι την Αθήνα. Η δύση του ηλίου τον έβρισκε ακόμη στους δρόμους να προπονείται.
Στις 10 Μαρτίου τρέχει στον πρώτο σύγχρονο Μαραθώνιο δρόμο και τερματίζει πρώτος με χρόνο 3 ώρες και 18 λεπτά. Αυτό ήταν και το εισιτήριο του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην επόμενη φάση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα περνούσαν μόνο οι δρομείς που θα κατάφερναν να διανύσουν την απόσταση σε λιγότερο χρόνο από τον δικό του.
Τα κατάφεραν μόνο τέσσερις. Ο πέμπτος ήταν ο Σπύρος Λούης, που έκανε χειρότερο χρόνο από το Βασιλάκο, κατά 27 δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με τους κανονισμούς θα έπρεπε να είχε αποκλειστεί από τους αγώνες, αλλά τον πέρασε ο συνταγματάρχης και διοργανωτής των προκριματικών, Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος. Οι δυο τους ήταν γνωστοί από το στρατό και εκείνος πίστευε πολύ στις ικανότητες του.
Μετά τους Ολυμπιακούς, ο Βασιλάκος αποφοίτησε από τη Νομική και εργάστηκε σε τελωνείο. Συνέχισε να αγωνίζεται και τερμάτισε πρώτος στο βάδην 1000 μ. το 1900, 1901, το 1903 και το 1906. Ήρθε τρίτος στο βάδην στους Πανελλήνιους του 1906.
Ο Βασιλάκος ήταν ένας κομψότατος νέος ο οποίος φημιζόταν για το καλόγουστο ντύσιμο του. Το 1927, χτίζει το θέατρο που ονόμασε «Ολύμπιον», το οποίο μετέτρεψε σε κινηματογράφο το 1959, με τη βοήθεια του γιου του, Κώστα. Πέθανε την 1η Δεκεμβρίου 1964, σε ηλικία 87 ετών.
Οι φήμες για «κλεψιά» από τον Σπύρο Λούη
Ο συγγραφέας Ντόναλντ-Γεωργίου Μακφαίηλ στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Χαρίλαος Βασιλάκος και η αμφιλεγόμενη πρωτιά του Σπύρου Λούη», παρουσιάζει μια σειρά από στοιχεία, τα οποία όπως υποστηρίζει αποδεικνύουν ότι ο Βασιλάκος ήταν ο πραγματικός νικητής του αγώνα. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι ο Σπύρος Λούης τερμάτισε πρώτος, επειδή έκοψε δρόμο μέσα από χωράφια και έτσι κατάφερε να προσπεράσει τον Βασιλάκο. Μάλιστα ένα από τα επιχειρήματα του Μακφαίηλ είναι ο χρόνος των δύο αθλητών. Όπως αναφέρει, ο Βασιλάκος ήταν ξεκάθαρα το φαβορί μιας κι είχε τερματίσει πρώτος στους Πανελλήνιους Αγώνες, ενώ ο Λούης που με δυσκολία κατάφερε να προκριθεί στους Ολυμπιακούς βελτίωσε τον χρόνο του κατά 20 λεπτά, κάτι που για τον συγγραφέα είναι αδύνατον.
Ο Βασιλάκος μετά το τέλος του αγώνα είχε δηλώσει «όλα κύλησαν ομαλά». Στο βιβλίο του όμως ο Μακφαίηλ έχει συμπεριλάβει τις εξομολογήσεις του Βασιλάκου στον γιο του σύμφωνα με τις οποίες του είχε αναφέρει: «Όταν έφτασα στο Χαρβάτι, εμφανίστηκε ξαφνικά ένας παπάς, τάχα ερχόμενος από την Αθήνα και φώναξε ότι άδικα συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί ήδη οι ξένοι τερμάτισαν στο Στάδιο. Οι αφελείς χωρικοί χωρίς να καταλαβαίνουν το βρώμικο ψέμα που είπε ο παπάς, μπήκανε στο δρόμο και με εμπόδιζαν να τρέξω. Αναγκάστηκα να περάσω κάτω από τη κοιλιά ενός αλόγου για να ξεφύγω από το πλήθος. Για έναν αθλητή του Μαραθωνίου δρόμου, οποιαδήποτε στάση κατά τη διαδρομή του αγωνίσματος είναι ολέθρια. Εμείς οι Μαραθωνοδρόμοι είμαστε σαν το πολυγινομένο σύκο. Λίγο να το κουνήσεις πέφτει καταγής. Όταν μπήκα στα αποδυτήρια, πήγα αμέσως και βρήκα τον Λούη. Του είπα ότι αυτό που έκανε ήταν άτιμο. Επειδή όμως δε θέλω να αμαυρώσω την ημέρα ούτε να χαλάσω τους πανηγυρισμούς που γίνονται έξω, δε θα κάνω ένσταση. Εσένα ας σε κρίνει ο Θεός».
