Όσο μεγάλη και αν είναι μια ομάδα, πάντοτε ανά καιρούς θα υπάρχουν μονάδες που έρχονται και για διάφορους λόγους δεν αποδίδουν. Άλλοτε λόγω συγκυριών, άλλοτε λόγω έλλειψης ικανοτήτων, άλλοτε λόγω χαρακτήρα και διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας. Ας κάνουμε μια βόλτα στο κοντινό παρελθόν και ας θυμηθούμε περιπτώσεις παικτών που φόρεσαν τα ασπρόμαυρα, πέρασαν αλλά δεν «άγγιξαν» για τους λόγους του ο καθένας.

Αρμάντ Τραορέ

3O γάλλος (αν και αγωνίζεται με την εθνική της Σενεγάλης) αποκτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2010 για να ενισχύσει τα ιδιαιτέρως αδύναμα αμυντικά άκρα της Γιουβέντους. Ο Ντελ Νέρι είχε στη διάθεση του τους λίγους Γκρόσο, Γκιγκέρα, Μότα και Ντε Τσέλιε και έτσι η διοίκηση αποφάσισε να δανειστεί τον Τραορέ, ο οποίος είχε παροπλιστεί στην Άρσεναλ. Ατυχέστατη κίνηση όπως αποδείχτηκε, καθώς ο γάλλος τραυματίστηκε νωρίς, άργησε να ενσωματωθεί και όταν ενσωματώθηκε έκανε τον ημιπαλαίμαχο Γκρόσο να φαντάζει Ζαμπρότα. Βέβαια, κάποιες δηλώσεις στις οποίες προέβη λίγο καιρό μετά τη φυγή του ο 21χρονος τότε Τραορε, τον δικαιολογούν… σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον. «Ο κόσμος από έξω δε ξέρει τι συμβαίνει. Έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο εκείνη την περίοδο. Μιλούσαμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο. Τον είδα να μη μπορεί να μιλήσει ή να σηκωθεί από κρεβάτι. Έπρεπε να τον σηκώνω στη μέση της νύχτας. Όταν βιώνεις κάτι τέτοιο και μετά το σκέφτεσαι, σπάει η καρδιά σου. Μετά το θάνατο του, προσπάθούσα να επανέλθω στο ρόστερ της Γιουβέντους και οι εφημερίδες έλεγαν “Ακόμα να παίξει ο Τραορέ. Είναι ακόμη τραυματίας”. Είχα πολλούς, πολλούς, πολλούς τραυματισμούς. Η γυναίκα μου ήταν έγκυος. Ήταν μια τρελή και επίπονη χρονιά για μένα». Πού είναι τώρα: Από το καλοκαίρι του 2011 αγωνίζεται στην ΚΠΡ και έχει γεμάτες χρονιές, καθώς φαίνεται ότι έχει βρει το επίπεδο του και το ποδοσφαιρικό του σπίτι.