Ελεύθεροι πρέπει να αφήνονται οι χρεοφειλέτες όταν οι φυλακές δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την κράτησή τους απολύτως ξεχωριστά από τους υπόλοιπους ποινικούς κρατούμενους, σύμφωνα με δικαστική απόφαση.
Το Πρωτοδικείο Πειραιά ακύρωσε τη δίμηνη κράτηση χρεοφειλέτη για ακάλυπτη επιταγή, γιατί δεν διασφαλιζόταν η παραμονή του σε διαφορετικό χώρο από άλλους ποινικούς, με συνέπεια να βρίσκεται μπροστά σε βίαια επεισόδια, κινδυνεύοντας η σωματική του ακεραιότητα.
Το δικαστήριο δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να συνεχιστεί μελλοντικά η κράτηση εάν κριθεί αναγκαίο, αλλά μόνο εφόσον τηρηθεί απαρέγκλιτα η διάταξη του Σωφρονιστικού Κώδικα που επιτάσσει οι κρατούμενοι για χρέη (ή για εξαναγκασμό προς συμμόρφωση σε απόφαση πολιτικών δικαστηρίων) να διαβιούν σε τελείως ξεχωριστά καταστήματα ή πτέρυγες κράτησης, όπως συμβαίνει με τις γυναίκες, τους νέους και τους ανηλίκους.
Η απόφαση «ανάβει πράσινο φως» για να πετύχουν και άλλοι χρεοφειλέτες την αποφυλάκισή τους, αφού οι προσπάθειες διαχωρισμού που έγιναν στις φυλακές είναι συχνά υποτυπώδεις, με πρόχειρες κατασκευές που τους απομονώνουν εν μέρει από τους υπόλοιπους ποινικούς, με τους οποίους έρχονται αναγκαστικά σε επαφή στο ωράριο σίτισης, προαυλισμού, επισκεπτηρίων κ.λπ., με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Προστασία
Σύμφωνα με το «Έθνος», το δικαστήριο επισήμανε ότι η ξεχωριστή κράτηση προβλέφθηκε για προστασία της προσωπικότητας των χρεοφειλετών (αφού φυλακίστηκαν κυρίως λόγω οικονομικής αδυναμίας), η οποία θίγεται από τον συγχρωτισμό με άλλους ποινικούς, που φυλακίστηκαν συχνά με βαριές καταδίκες για σωφρονισμό και πρόληψη διάπραξης άλλων εγκλημάτων.
Κατά το δικαστήριο, τη συνύπαρξη υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να δικαιολογήσει το μόνιμο πρόβλημα (της τελευταίας δεκαετίας) του υπερπληθυσμού των φυλακών και της έλλειψης χώρων.
Μάλιστα κρίθηκε ότι δεν επαρκεί μια πρόχειρη κατασκευή με διαχωριστικό πλαίσιο – παραπέτασμα, όπως στις φυλακές Κορυδαλλού, γιατί δεν εξασφαλίζει τη συνεχή κράτηση των χρεοφειλετών σε ιδιαίτερο χώρο, αφού συγχρωτίζονται με κατάδικους και υπόδικους της ίδιας πτέρυγας τις ώρες φαγητού, προαυλισμού κ.λπ.
Σύμφωνα με μαρτυρικές καταθέσεις, ο συγκεκριμένος οφειλέτης για τον οποίο άνοιξε η πόρτα της φυλακής αναγκάστηκε να βρεθεί συχνά ανάμεσα σε συνηθισμένους διαπληκτισμούς και βίαιες συμπλοκές κρατουμένων, όπου κινδύνευσε άμεσα η σωματική του ακεραιότητα. Το δικαστήριο δέχθηκε ότι προσβλήθηκε η προσωπικότητά του λόγω της συνύπαρξης με κρατούμενους βαριάς εγκληματικής δράσης και παραβιάστηκαν οι προβλέψεις του Σωφρονιστικού Κώδικα.
Δέχθηκε, τέλος, ότι η προσβολή δεν μπορεί να αποκατασταθεί, παρά μόνο με ακύρωση της κράτησης, που μπορεί να επαναληφθεί εφόσον εξασφαλιστεί η πλήρης αδυναμία επικοινωνίας με άλλους ποινικούς.
