Το Γυμνάσιο θα είναι ο επόμενος στόχος των μεταρρυθμίσεων του Υπουργείου Παιδείας σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο κ. Λοβέρδος στη Βουλή. Ο υπουργός παρουσίασε και το σύνθημα του Υπουργείου που είναι πληροφόρηση, γνώση, μόρφωση, Παιδεία και πιο συγκεκριμένα: λιγότερη ποσότητα πληροφοριών και ύλης, περισσότερη Παιδεία.

Ο κ. Λοβέρδος παραδέχθηκε ότι στα χρόνια της κρίσης η μείωση της χρηματοδότησης της Εκπαίδευσης είναι δραματική. Από 3.8 σε 1.8 % του ΑΕΠ και με βάση τα κονδύλια του προϋπολογισμού, μείωση κατά 30.75 %, δηλαδή περικοπή του 1/3 ωστόσο επισήμανε ότι με τον αγώνα που δόθηκε κρατήθηκαν όλες οι δομές του κοινωνικού κράτους, στην Υγεία και την Παιδεία, ανοικτές, όρθιες.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο υπουργός Παιδείας και στην ανάγκη προσλήψεων δηλώνοντας ότι «η λύση των αναπληρωτών δεν θα επαρκεί για το 2015-2016. Πρέπει να βγει η εκπαίδευση από το λόγο 1 προς 10. Η καθυστέρηση των διαπραγματεύσεων καθυστερεί και εμάς. Γιατί πρέπει να ληφθεί η απόφαση να ανακοινωθεί και να δοθεί εύλογος χρόνος στους υποψηφίους για να προετοιμαστούν. Αυτός θα είναι ο αγώνας μας τις επόμενες ημέρες. Μαζί με τον αγώνα μας για να διευθετηθεί τώρα και οριστικά το θέμα του προσωπικού στα Πανεπιστήμια και την τεχνική εκπαίδευση. Θα τα καταφέρουμε γιατί πιστεύουμε πως κινούμαστε σε σωστή κατεύθυνση κι έχουμε πίστη στις απόψεις και τις δυνάμεις μας».

Μεταξύ των άλλων ο κ. Λοβέρδος παρουσίασε τις πολιτικές του Υπουργείου Παιδείας για το 2015 που είναι οι εξής:

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. μείωση και αναδιάταξη της ύλης προς τα πάνω, προσοχή στην εθνική κατάρτιση γιατί είμαστε Έλληνες στην Ε.Ε. και η κατανόηση του ετέρου προϋποθέτει αυτογνωσία, ένταξη των δραστηριοτήτων του κοινωνικού σχολείου στο ημερήσιο πρόγραμμα παραμονής των μαθητών στο σχολείο, δραστική μείωση της δουλειάς στο σπίτι. Τέλος Ιανουαρίου θα φέρουμε το σχετικό σχέδιο στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

ΓΥΜΝΑΣΙΟ. Θα είναι ο επόμενος στόχος μας.

ΛΥΚΕΙΟ-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ. ΟΙ αλλαγές είναι πρόσφατες και θα τους δώσουμε την ευκαιρία της εφαρμογής. Δεν θα επαναλάβουμε την κακή πρακτική να αλλάζουμε τις αλλαγές του εκάστοτε προηγουμένου υπουργού. Μόνη αλλαγή η συμπερίληψη της πληροφορικής στα εξεταζόμενα μαθήματα, όπως συζητήσαμε πρόσφατα στην Βουλή.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ-ΤΕΙ. Εδώ κυρίαρχο πρόβλημα είναι η υποχρηματοδότηση, αλλά δεν καθίσαμε με σταυρωμένα τα χέρια. Απελευθερώσαμε την έρευνα από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών, διευκολύναμε την ευκινησία στην πρόσληψη ad hoc ερευνητικού προσωπικού και την αυτόματη διενέργεια συνυφασμένων με την έρευνα διαδικασιών, όπως πχ η μετάβαση των ερευνητών στο εξωτερικό κοκ, αυξήσαμε τη συμμετοχή των ερευνητών και των ιδρυμάτων στους πόρους των προγραμμάτων. Κι αυτά αποτελούν πολύ σημαντικές πολιτικές κινήσεις που επί χρόνια καθυστερούσαν. Κι ακόμη, δίνουμε αυτές τις μέρες με τροπολογία τη δυνατότητα στα ΑΕΙ να ιδρύουν προπτυχιακά τμήματα, με δίδακτρα, με διδασκαλία στην αγγλική γλώσσα, για εκτός ΕΕ φοιτητές, με πρώτες περιπτώσεις τα τμήματα Τουρισμού στην Ρόδο και το Ρέθυμνο, Ναυτιλιακών σπουδών στη Χίο και Φιλοσοφικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης. Οι σχέσεις μεταξύ ΑΕΙ της χώρας μας και χωρών του εξωτερικού ( και δώσαμε εξαιρετική ώθηση στην Ασία με τις επίσημες επισκέψεις μας στην Κίνα και την Ιαπωνία), αλλά και η εξαιρετική διεθνής δραστηριότητα του Ινστιτούτου Ελληνικής Γλώσσας και της ψηφιακής κοινότητας που αυτό έχει οργανώσει, δίνουν απτά και παραγωγικά δείγματα εξωστρέφειας. Να αναφέρω ενδεικτικά το μεταπτυχιακό ορυκτού πλούτου στο Πολυτεχνείο Κρήτης και τους 90 αλλοδαπούς εκτός Ε,Ε, φοιτητές που διαγωνίζονται για είκοσι θέσεις. Με δίδακτρα φυσικά. Κι ακόμη, τις δυνατότητες που δίνουν όλες οι δομές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης για ταχύρυθμα θερινά προγράμματα!!! Αρχή μας είναι πως το κράτος πρέπει να απέχει από τη λειτουργία των ΑΕΙ. Καθήκον του είναι να αξιολογεί μόνο και να χρηματοδοτεί. Γι’ αυτό αφαιρέσαμε ήδη γραφειοκρατία από τη λειτουργία τους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ιδρύουν μόνα τους μεταπτυχιακά και εργαστήρια. Και προτείνοντάς τους να καθορίζουν μόνα τους τον αριθμό των εισακτέων και των μεταπτυχιακών φοιτητών. Εδώ όμως τα ΑΕΙ διστάζουν. Γιατί οι ευθύνες είναι μεγάλες και βαριές.