Ήταν μια μαραθώνια συνεδρίαση, που ολοκληρώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες. Το κλίμα για την Ελλάδα ήταν βαρύ, όπως άλλωστε το περίμενε το οικονομικό επιτελείο.
Όσο συζητήθηκε η ελληνική περίπτωση. Γιατί, όπως ήταν φυσικό, με το πρόβλημα της Ισπανίας να καίει όλη την ευρωζώνη και τη χώρα μας να μην έχει δώσει δείγματα γραφής σε ό,τι αφορά την υλοποίηση του μνημονίου και των όσων έχουν ψηφιστεί.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι Ίβηρες πήραν ένα χρόνο παράταση και έως και 30 δισεκατομμύρια ευρώ για τις τράπεζές τους.
Και τα εξασφάλισαν όλα αυτά, όχι μόνο λόγω του μεγέθους της οικονομίας τους – άρα και του προβλήματος -, αλλά και επειδή φρόντισαν να κάνουν πράγματα πολύ πριν απλώσουν το χέρι για βοήθεια.
Όσο για εμάς; Ο Γιάννης Στουρνάρας, βλέποντας το αρνητικό κλίμα, δεν έθεσε καν το θέμα της επιμήκυνσης του χρόνου εφαρμογής του μνημονίου.
Αρκέστηκε να δεσμευθεί ότι θα κάνουμε πράξη τα συμφωνηθέντα και νομοθετηθέντα, αφού αυτό ήταν και το μαζικό αίτημα και πίεση των εταίρων μας.
Η ελληνική πλευρά έχει τώρα στη διάθεσή της δέκα ημέρες, μέχρι το επόμενο Eurogroup της 20ης Ιουλίου, για να δώσει δείγματα γραφής και να διεκδικήσει το «πλέον ώριμο αίτημα», σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Πάντως, η σολομώντεια λύση για τον επικεφαλής του Eurogroup, δηλαδή να παραμείνει προσωρινά ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, έδειξε το αδιέξοδο, που εξακολουθεί να υπάρχει στην Ευρωζώνη. Οι Γερμανοί επέμειναν μετ΄ επιτάσεως στο πρόσωπο του Σόιμπλε, κάτι που δεν ήθελαν οι Γάλλοι.
