Ένα φλας μπακ στο παρελθόν της Τουρκίας, και συγκεκριμένα το 1994, όταν ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν υποψήφιος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, κάνει ο Σταύρος Θεοδωράκης με ανάρτησή του στο Facebook.
Ειδικότερα, ο κ. Θεοδωράκης γράφει:
Σκέφτηκες ποτέ τι θα είχε συμβεί αν το 1994 που είχες κατέβει υποψήφιος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης είχες κερδίσει τον Ταγίπ Ερντογάν;
– Όλα θα ήταν αλλιώς. Και να σου αποκαλύψω ότι πήγα και βρήκα τον Ετζεβίτ και τον Μπαϊκάλ. Ζήτησα να συνεργασθούμε απέναντι στον Ερντογάν. Αρνήθηκαν. Ο Ερντογάν ήρθε πρώτος με 25%. Ένας άλλος κοσμικός υποψήφιος πήρε 24% και εγώ πήρα 23%. Αν είχαμε συνεργασθεί ο Ερντογάν δεν θα έβγαινε δήμαρχος.
Αυτός ήταν ο αποκαλυπτικός διάλογος, όπως τον θυμάμαι, του Ζουλφί Λιβανελί με τον Νίκο Γεωργιάδη, τον Φεβρουάριο στην Athens Voice.
Ο συγγραφέας, λοιπόν, δεν νίκησε τον Ερντογάν το ’94. Ένας πολίτης του κόσμου έχασε από έναν πολιτικό που υμνούσε την ομορφιά των μιναρέδων. «Το σπίτι στο Βόσπορο», η «Σερενάτα», ο «Μεγάλος ευνούχος της Κωνσταντινούπολης», το «Οτέλ Κωνσταντινίγε» (το τελευταίο) μπορεί να είχαν εκατομμύρια αναγνώστες αλλά οι ψήφοι πήγαν στις υποσχέσεις του Ταγίπ. Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα δηλαδή.
Και τέλος, η άρνηση όλων για συνεργασία την κρίσιμη στιγμή… Έτσι γράφεται η ιστορία. Και όχι μόνο στην Τουρκία.
Υ.γ. Στην φωτογραφία η προσωπική κάρτα του Ερντογάν όταν ήταν υποψήφιος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης.
