Ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στον χαιρετισμό του σε εκδήλωση της ΚΕ του Κόμματος, στον Περισσό, για την 8η Μάρτη-Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ανέφερε ότι η θυσία των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης το 1857 για στοιχειωδώς καλύτερες συνθήκες δουλειάς και εργασίας, βάζει τη σφραγίδα της στον ταξικό και αγωνιστικό, διεκδικητικό χαρακτήρα της επετείου.
Ο κ. Κουτσούμπας κάλεσε σε ισχυροποίηση του αγώνα, ώστε να μπουν εμπόδια στα νέα μέτρα, να ανακληθούν οι απώλειες σε κοινωνικά δικαιώματα και στο λαϊκό εισόδημα και να βρεθούν στο επίκεντρο οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Υπογράμμισε ότι σήμερα στην Ελλάδα, λόγω της ύπαρξης ειδικευμένου εργατικού δυναμικού, τεχνολογικών μέσων, σύγχρονων μεθόδων παραγωγής και φυσικών πλεονεκτημάτων, υπάρχει αντικειμενικά η δυνατότητα ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
«Η διαφορά μας με τα άλλα πολιτικά κόμματα, δεν βρίσκεται μόνο στην ποσότητα και ποιότητα των παρεχόμενων δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών, αλλά πάει πολύ βαθύτερα, αγγίζοντας την πηγή των απαιτούμενων πόρων και την ίδια την οργάνωση, το περιεχόμενο αυτών των υπηρεσιών», τόνισε.
Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ανέφερε ως προτεραιότητα την πρόληψη και την έγκαιρη αποκατάσταση σε ό,τι αφορά στην Υγεία, στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία με ριζικά διαφορετικές μεθόδους διδασκαλίας, στην προβολή των αιτημάτων προστασίας των ανέργων με ταυτόχρονη έμφαση στην εξασφάλιση προϋποθέσεων για σταθερή εργασία με δικαιώματα, στη δυνατότητα μείωσης του εργάσιμου χρόνου και εξάλειψης της ανεργίας, και ειδικά για τη γυναίκα στον αρμονικό συνδυασμό συμμετοχής της στην κοινωνική εργασία με τη μητρότητα, χωρίς την ανασφάλεια της ανεργίας και της μετανάστευσης και με εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου.
«Σε όλα αυτά μαζί, ενιαία βρίσκεται η ουσία της αντίληψής μας για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, γνωρίζοντας φυσικά ότι παρά το γεγονός ότι από σήμερα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διεκδίκησης, η πραγματική και οριστική ικανοποίησή τους δεν χωράει μέσα στον καπιταλισμό, αλλά προϋποθέτει κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και την ένταξή τους στον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό» πρόσθεσε.
Ο κ. Κουτσούμπας είπε ότι όταν το ΚΚΕ κάνει λόγο για ανάκτηση των απωλειών, δεν εξιδανικεύει την περίοδο πριν από την κρίση, αλλά κυρίως επιδιώκει να αναδείξει την επιδείνωση των όρων εκμετάλλευσης σε σχέση με παλιότερες γενιές, σε αντίφαση με τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες.
Είπε ότι η τυπική αναγνώριση των δικαιωμάτων της γυναίκας στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία δεν την απάλλαξε στην πραγματικότητα από μια ζωή-λάστιχο και πολύ περισσότερο «και αυτό είναι το καθοριστικό, δεν την απάλλαξε από την καπιταλιστική εκμετάλλευση».
«Όποιο φερετζέ και αν φορέσουν στους αστικούς εκσυγχρονισμούς οι διακρατικοί – ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, όπως η ΕΕ, το ΔΝΤ, η κυβέρνηση, οι προηγούμενες και η σημερινή, η λεγόμενη ισότητα των φύλων είναι ένα ακόμα όχημα για την κατάργηση θετικών ρυθμίσεων υπέρ των γυναικών» επισήμανε, τονίζοντας ότι στη νέα συμφωνία που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την ΕΕ και το ΔΝΤ και παρά τα λεγόμενα, «η αξιολόγηση θα κλείσει με πάνω από 1 δισ. ευρώ νέα μέτρα που θα τα πάρουν από τις τσέπες των λαϊκών οικογενειών για να τα μοιράσουν σε λίγα κοράκια, στους γνωστούς κηφήνες».
Ανέφερε ότι «δεν υπάρχουν “μέτρα και αντίμετρα” που από τη μια θα επιβαρύνουν το λαό και από την άλλη θα τον ανακουφίζουν. Υπάρχουν τα μέτρα που θα φορτώσουν νέα βάρη στις πλάτες του λαού και αντίμετρα που θα ελαφρύνουν το κεφάλαιο, θα στηρίξουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του».
Ο κ. Κουτσούμπας είπε ότι το ΚΚΕ απευθυνόμενο στις γυναίκες της εργατικής τάξης, του λαού, τις καλεί να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στο κλίμα της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού, τονίζοντας ότι για να έχει δυναμική και αποτέλεσμα η καθημερινή μάχη για τα οξυμμένα λαϊκά προβλήματα, «χρειάζεται το εργατικό-λαϊκό κίνημα να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του, τις κυβερνήσεις και τα άλλα κόμματα της διαχείρισης της σαπίλας και της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, την καπιταλιστική ιδιοκτησία».
“Το ΚΚΕ είναι σήμερα πιο έμπειρο, ώριμο, θεωρητικά και πολιτικά εξοπλισμένο για να συμβάλει πιο αποφασιστικά στις καθημερινές μάχες στην πορεία της αποφασιστικής αναμέτρησης για την ανατροπή του γερασμένου καπιταλιστικού συστήματος” είπε ο ΓΓ της ΚΕ του κόμματος, σημειώνοντας ότι η οργάνωση της σοσιαλιστικής κοινωνίας στηριζόμενη στην κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, θα επιτρέψει την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση των αναπτυσσόμενων και διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών.
Ειδικά για τη γυναίκα, θα εξασφαλισθεί στην πράξη η δυνατότητα δημιουργικής αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου της, καθώς η συμμετοχή της στην κοινωνική εργασία θα συνδυαστεί με γενικευμένα μέτρα κοινωνικής προστασίας.
Ο κ. Κουτσούμπας είπε ότι το ΚΚΕ διδάσκεται από τη δράση των πρωτοπόρων κομμουνιστριών και αντλεί συμπεράσματα από την ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος κατά τον 20ο αιώνα ενω «ιδιαίτερα η νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης του Οκτώβρη του 1917 στη Ρωσία, επιβεβαίωσε στην πράξη ότι η ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας βρίσκεται στην ατομική – καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ότι η απελευθέρωση των γυναικών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πάλη για την κατάργησή της».
«Η αντεπαναστατική κατάληξη και το ιστορικό πισωγύρισμα δεν αναιρούν τη δυνατότητα και αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής- κομμουνιστικής προοπτικής» ανέφερε, προσθέτοντας ότι απαιτείται πρόσθετη, πολύπλευρη και εξειδικευμένη προσπάθεια εκ μέρους του ΚΚΕ για την ενίσχυση της γυναικείας συμμετοχής στον αντικαπιταλιστικό, αντιμονοπωλιακό αγώνα και για την ανάπτυξη της ταξικής, πολιτικής συνείδησης των γυναικών.
Ο κ. Κουτσούμπας ολοκλήρωσε τον χαιρετισμό του με αναφορά στις «αλύγιστες της ταξικής πάλης» και στην ηρωϊκή δράση δεκάδων κομμουνιστριών που αναδείχθηκαν στην σχεδόν 100χρονη ιστορική πορεία του ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας ότι δεν ήταν «υπεράνθρωπες ηρωίδες, βγαλμένες μέσα από διηγήσεις και παραμύθια», αλλά γυναίκες του μόχθου που κάτω από όλες τις συνθήκες «επέλεξαν με τη στάση τους ως κομμουνίστριες, ως αγωνίστριες, αλλά και ως μητέρες, να δώσουν «μάθημα ζωής» συμβάλλοντας με την στάση τους στην αγωνιστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, ακόμα και αν αυτό τις οδηγούσε μέχρι και στην εκτέλεση» και «έβρισκαν το κουράγιο, να αντέξουν μέσα από την ακλόνητη πίστη στο δίκιο της εργατικής τάξης, του λαού μας και από την βαθιά γνώση ότι το νέο, το αναγκαίο, το μοναδικά προοδευτικό μέλλον για την ανθρωπότητα, είναι η ανατροπή του γερασμένου, του σάπιου συστήματος του καπιταλισμού και η οικοδόμηση μιας νέας, σοσιαλιστικής- κομμουνιστικής κοινωνίας».
