«Ο τρόμος του Τσίπρα» είναι ο τίτλος πορτρέτου του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Ευάγγελου Μειμαράκη, που δημοσιεύει στο σημερινό της φύλλο η αυστριακή εφημερίδα Kleine Zeitung. «Ο συντηρητικός Ευάγγελος Μειμαράκης μαθαίνει στο ΣΥΡΙΖΑ να φοβάται», είναι ο υπότιτλος του ίδιου δημοσιεύματος.
Όπως σημειώνεται αρχικά, ο 61 χρόνων νομικός, ο οποίος από το 1989 βρίσκεται ως βουλευτής στην ελληνική Βουλή, είναι από τα μέσα Μαΐου αρχηγός της συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας, θεωρείται πολιτικός της «παλιάς σχολής» και έχει διατελέσει, μεταξύ 2006 και 2009, υπουργός Άμυνας και μεταξύ 2012 και 2015 πρόεδρος της Βουλής.
Η εφημερίδα παρατηρεί ότι ο κ. Μειμαράκης θεωρεί «καταστροφικές» τις πρόωρες εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, τις οποίες προκάλεσε με την ξαφνική παραίτησή του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στον οποίο, ο ίδιος, στο πλαίσιο του τεταμένου προεκλογικού προεκλογικού αγώνα και λόγω των προεκλογικών υποσχέσεων του, προσδίδει διάφορους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς.
Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος παραιτήθηκε μετά το «αντιμεταρρυθμιστικό» δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, ο νέος αρχηγός των Συντηρητικών θεωρείται περισσότερο μετριοπαθής και προπάντων ως πολύ πιο κοντά στο λαό, ενώ η αλλαγή στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται να φέρει καρπούς, καθώς αρχές Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με μία δημοσκόπηση, βρισκόταν μπροστά από το ΣΥΡΙΖΑ και τώρα οι περισσότερες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν μια μάχη στήθος με στήθος.
Σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα, ο μέχρι τώρα θεωρούμενος ως «φαβορί» των εκλογών, Αλέξης Τσίπρας, πρέπει τώρα να ανησυχεί, ως προς μια εκλογική νίκη του, καθώς μάλιστα οι δημοσκόποι διαπιστώνουν πρόσφατα πως ο Μειμαράκης είναι πιο δημοφιλής από τον Τσίπρα, για τον οποίο αυτό είναι ένα πραγματικό σοκ, μιας και πίστευε ότι η δημοτικότητά του ήταν ακλόνητη.
Στο ίδιο δημοσίευμα, σημειώνεται πως με την απότομη προεκλογική ρητορική του, ο κ. Μειμαράκης φέρνει στη μνήμη ότι στα φοιτητικά του χρόνια ανήκε σε μια κυριολεκτικά μαχητική ομάδα ,με τη χαρακτηριστική επωνυμία Rangers, η οποία ήταν γνωστή για τα γρονθοκτυπήματα εναντίον των αριστερών αντιπάλων, που κυριαρχούσαν στα ελληνικά πανεπιστήμια μετά το τέλος της δικτατορίας των συνταγματαρχών.
