Οι πολύ αισιόδοξοι το βλέπουν σαν σημάδι οικονομικής ανάκαμψης: τα μποτιλιαρίσματα στους ευρωπαϊκούς αυτοκινητόδρομους αυξάνονται και πάλι.
Εν μέσω αυξημένης ανεργίας και μειωμένων εισοδημάτων, από το 2009 και μετά, η χρήση των αυτοκινήτων σημείωσε κάμψη. Σημαντική πτώση είχαν εξάλλου και οι πωλήσεις οχημάτων, τετράτροχων και δίτροχων. Οι Ευρωπαίοι γενικά είχαν μειώσει τις μετακινήσεις τους.
Όμως από τον Μάρτιο του 2013 η κυκλοφοριακή πυκνότητα στους ευρωπαϊκούς δρόμους άρχισε πάλι να αυξάνεται –με ρυθμό περίπου 6% κάθε τετράμηνο.
Οι μετρήσεις δείχνουν ότι πρωταθλητής στα μποτιλιαρίσματα είναι το Βέλγιο (όπως και παλιότερα), όπου ο μέσος οδηγός χάνει κάθε χρόνο 58 ώρες καθηλωμένος σε συμφορημένους δρόμους.
Δηλαδή κάθε ένας Βέλγος χάνει κάθε χρόνο πάνω από δύο ημέρες ζωής. Καθισμένος στο αμάξι του, χωρίς να κάνει τίποτα άλλο από το να εκνευρίζεται. Αν θεωρήσουμε δε ότι κάθε άνθρωπος έχει ένα δίωρο την ημέρα αφιερωμένο στον εαυτό του, οι Βέλγοι για ένα μήνα το χρόνο, το περνούν αυτό στο αυτοκίνητό τους
Ακολουθεί η Ολλανδία με 44 χαμένες ώρες, η Γερμανία και η Γαλλία με 35, το Λουξεμβούργο με 31, το Ηνωμένο Βασίλειο με 29 και η Ιταλία με 24.
Ανάλογη είναι η κατάσταση σε μεμονωμένες πόλεις. Οι Βρυξέλλες στέκουν περήφανα στην κορυφή της λίστας των πόλεων με τη χειρότερη συμφόρηση των δρόμων. Στη βελγική πρωτεύουσα οι μετρήσεις δείχνουν πως κάθε χρόνο οι οδηγοί βρίσκονται αντιμέτωποι με 83 ώρες μποτιλιαρίσματος.
Από κοντά το Λονδίνο, που δοκιμάζει το βρετανικό φλέγμα των οδηγών του με 82 ώρες και η Αντβέρπη (λιμάνι του Βελγίου) με 78 ώρες. Πιο πίσω το ολλανδικό λιμάνι Ρότερνταμ με 63, οι Στουτγάρδη με 60 και Κολωνία με 56 (Γερμανία), το Μιλάνο με 56 (Ιταλία) και το Παρίσι (Γαλλία) με 55 χαμένες ώρες κάθε χρόνο.
Για την ιστορική ακρίβεια πάντως, να πούμε πως ο χειρότερα μποτιλιαρισμένος δρόμος της Ευρώπης είναι η Περιφερίκ, ο περιφερειακός του Παρισιού, με 77 ώρες μποτιλιαρίσματος κάθε χρόνο.
Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχουν και τα δίτροχα…
