Σχεδόν ένα τρίτο εκείνων που διαγιγνώσκονται στην παιδική τους ηλικία με «Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας» (ΔΕΠΥ) εξακολουθούν να εμφανίζουν την πάθηση και στην ενήλικη ζωή τους, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που διεξήχθη σε δείγμα χιλιάδων ατόμων.
Οι ερευνητές, τα πορίσματα των οποίων δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Pediatrics, διαπίστωσαν ακόμη ότι τα άτομα αυτά είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν και άλλες ψυχικές διαταραχές, όπως γενικευμένη αγχώδη διαταραχή ή κατάθλιψη και να αυτοκτονήσουν.
Οι συγγραφείς της μελέτης με επικεφαλής τον Ουίλιαμ Μπαρμπαρέσι της Παιδιατρικής Κλινικής της Βοστώνης διαπίστωσαν ότι σχεδόν το 29% όσων συμμετείχαν και είχαν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ ως παιδιά εξακολουθούσαν να διαγιγνώσκονται με το ίδιο σύνδρομο και λίγο πριν από τα 30 τους.
Η ΔΕΠΥ, η συχνότερη νευροαναπτυξιακή πάθηση, πλήττει το 3% με 7% των μαθητών στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα Αμερικανικά Κέντρα για τον Έλεγχο και την Πρόληψη των Ασθενειών (CDC) και συναντάται περισσότερο στα αγόρια παρά στα κορίτσια.
Τα Κέντρα αναφέρουν ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, συχνά ξεχνούν, είναι νευρικά, ενώ αποσπάται η προσοχή τους ευκολότερα, σε βαθμό που αυτό δημιουργεί προβλήματα στο σχολείο, στο σπίτι και με τους φίλους τους.
Για τις ανάγκες της έρευνας, την οποία ο Μπαρμπαρέσι ξεκίνησε ενώ βρισκόταν στην Κλινική Mayo στο Ρότσεστερ της Μινεσότας, οι ερευνητές παρακολούθησαν 5.718 ανθρώπους που γεννήθηκαν σε εκείνη την περιοχή στο διάστημα 1976-1982. Από αυτούς, 387 είχαν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ ως παιδιά κι είχαν δώσει στους ερευνητές πρόσβαση στα ιατρικά τους αρχεία.
Ο Μπαρμπαρέσι και οι συνεργάτες του στη συνέχεια κάλεσαν όσους συμμετείχαν για επαναξιολόγηση όταν έφτασαν 29 ετών. Συνολικά, 232 από τους ασθενείς που ως παιδιά διαγνώστηκαν με ΔΕΠΥ συμφώνησαν να λάβουν μέρος και οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι 68 (περίπου το 29%) είχαν ακόμη συμπτώματα της πάθησης.
Αλλά ακόμη κι εκείνοι που είχαν διαγνωστεί ως παιδιά με ΔΕΠΥ, αλλά ως ενήλικες δεν έφεραν τα συμπτώματα, είχαν περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από τουλάχιστον μία άλλη ψυχιατρική πάθηση με τουλάχιστον το 57% από αυτούς να έχουν προβλήματα όπως αλκοολισμό ή χρήση άλλων ουσιών, κατάθλιψη ή γενικευμένη αγχώδη διαταραχή.
Εκείνοι που είχαν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τρεις από τους 387 συμμετέχοντες με παιδική ΔΕΠΥ είχαν αυτοκτονήσει, σε σχέση με μόλις 7 από τους 4.946 συμμετέχοντες χωρίς ΔΕΠΥ.
Οι συγγραφείς της έρευνας προειδοποίησαν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να μην αφορούν παιδιά σε ολόκληρη την αμερικανική επικράτεια, γιατί εκείνοι που συμμετείχαν προέρχονταν από κυρίως λευκές, μεσοαστικές οικογένειες μίας περιοχής της Μινεσότας.
«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είχαν ΔΕΠΥ και έμαθαν να ζουν με αυτό και να το αντιμετωπίζουν. Αλλά για να συμβεί αυτό, είναι σημαντικό να γίνει όσο πιο έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία», είπε η Σολάντο.
