Μπορεί η κατάθλιψη συνήθως να προκαλείται από παράγοντες οι οποίοι βρίσκονται έξω από τα όρια ελέγχου μας, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, η απώλεια της εργασίας ή οικονομικά προβλήματα. Παρόλα αυτά καθημερινές απλές μας συνήθειες φαίνεται πως επηρεάζουν δραστικά τη διάθεσή μας και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο υπολογίζουμε.

Το απαιτητικό ωράριο, τα κοινωνικά δίκτυα, η υπερδραστηριότητα, η έλλειψη άσκησης ακόμα και ο τρόπος που περπατάει κανείς φαίνεται να στερούν την ευτυχία από την καθημερινότητα χωρίς το άτομο να το συνειδητοποιεί.

Ποιες όμως είναι οι συνήθειες που σαμποτάρουν την καλή μας διάθεση και οι οποίες μπορούν εύκολα να αποφευχθούν;

Περπάτα με το κεφάλι ψηλά

Το πώς νιώθει κανείς σίγουρα επηρεάζει τον τρόπο που περπατά. Παρόλα αυτά, όπως αναφέρει μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, ισχύει και το αντίστροφο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, όταν ζητήθηκε από τα άτομα να περπατήσουν με τους ώμους σκυμμένους μπροστά, γέρνοντας προς τα εμπρός, και με ελάχιστες κινήσεις των χεριών, βίωσαν χειρότερες διαθέσεις από εκείνους που είχαν πιο ζωηρό βηματισμό. Επιπρόσθετα, οι συμμετέχοντες που περπάτησαν καμπουριαστά θυμήθηκαν περισσότερα αρνητικά παρά θετικά συναισθήματα και γεγονότα…

Μην μετατραπείς σε βασιλιά του Instagram

Το να φωτογραφίζει κανείς συνέχεια χωρίς συνοχή και συνειδητοποίηση, μπορεί να παρεμποδίσει τον τρόπο που θυμάται τις στιγμές που θέλησε να απαθανατίσει ισχυρίζονται οι επιστήμονες με βάση νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Psychological Science.

Στη μελέτη, οι συμμετέχοντες έκαναν μια βόλτα στο μουσείο, παρατηρώντας ορισμένα αντικείμενα και τραβώντας φωτογραφίες τους άλλους. Όπως αποδείχτηκε αντιμετώπισαν μεγαλύτερη δυσκολία να θυμηθούν τα αντικείμενα που φωτογράφιζαν σε σύγκριση με εκείνους που τα απόλαυσαν έξω από τον φωτογραφικό φακό τους. «Ο φακός είναι ένα πέπλο μπροστά στα μάτια και δεν συνειδητοποιούμε ότι είναι εκεί», λέει ο Diedra L. Clay, PsyD, πρόεδρος και αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος συμβουλευτικής και ψυχολογίας της υγείας του Πανεπιστημίου Bastyr στο Kenmore, Wash.

«Απολαύστε την ομορφιά και συμμετέχετε στα δρώμενα. Αυτά είναι τα πράγματα που θα σας κάνουν ισχυρότερους διανοητικά», είναι η συμβουλή του καθηγητή Clay.

Ο εκφοβισμός να μην περάσει

Κι αν το byulling σε σύγχρονους όρους, εκφοβισμός σε παλαιότερους, φαίνεται να τελειώνει στο σχολείο, τα πράγματα αποδεικνύονται πολύ διαφορετικά. Περίπου 54 εκατομμύρια εργαζόμενοι, ή το 35% των υπαλλήλων των ΗΠΑ, βρίσκονται στο στόχαστρο ενός νταή κάποια στιγμή στην καριέρα τους, σύμφωνα με τα δεδομένα από το Workplace Bullying Institute, που αφορά τον εκφοβισμό στον εργασιακό πλαίσιο.

Περισσότερο από το 70% των ατόμων έχουν γίνει μάρτυρες εκφοβισμού στο χώρο εργασίας, λέει η Erin Κ Leonard, PhD, ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας του βιβλίου, «Συναισθηματική Τρομοκρατία: Σπάζοντας τις αλυσίδες μιας τοξικής σχέσης», (Emotional Terrorism: Breaking the Chains of a Toxic Relationship). «Το να δέχεται κανείς κακόβουλη επίθεση συνεχώς, ενώ βρίσκεται σε μια θέση υπερηφάνειας και αυτοεκτίμησης, μπορεί να είναι καταστροφικό. Μπορεί να σας κάνει συναισθηματικά αδύναμο τόσο ώστε να είναι δύσκολο ακόμη και το να σηκωθείτε και να πάτε στη δουλειά».

Καλός ο καναπές αλλά η άσκηση είναι καλύτερη

Εάν γίνει κανείς πιο ενεργητικός τρεις φορές την εβδομάδα, ο κίνδυνος της κατάθλιψης απομακρύνεται κατά 19%, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που έγινε στο JAMA Psychiatry. Παρακολουθώντας περισσότερα από 11.000 άτομα που γεννήθηκαν το 1958, μέχρι την ηλικία των 50 ετών, και καταγράφοντας τα καταθλιπτικά συμπτώματα και τα επίπεδα της φυσικής δραστηριότητας τους σε τακτά χρονικά διαστήματα, οι ερευνητές του University College του Λονδίνου συσχέτισαν τη φυσική δραστηριότητα με την κατάθλιψη.

Οι άνθρωποι που έπασχαν από κατάθλιψη είχαν λιγότερες πιθανότητες να είναι δραστήριοι και ενεργητικοί, ενώ όσοι ήταν ενεργητικοί ήταν λιγότερο πιθανό να αποδειχτούν καταθλιπτικοί. Στην πραγματικότητα, κάθε φορά που ήταν ενεργητικοί, ο κίνδυνος κατάθλιψης μειώνονταν κατά 6%.

Μην αφήνεις γι’ αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα

Σκεφτείτε μια δουλεία ή αρμοδιότητα που έχετε αναβάλει. Αν ο λόγος είναι επειδή είναι βαρετή ή απλά δεν αισθάνεστε ότι θέλετε να την κάνετε, εκεί δεν υπάρχει βοήθεια. Εάν όμως αποφεύγετε την εργασία, επειδή σας δημιουργεί άγχος ή επειδή φοβάστε την αποτυχία, τότε η αναβλητικότητα και η χρονοτριβή κάνει την ολοκλήρωση και διεκπεραίωσή της ακόμη πιο αγχώδη.

Προτού αντιμετωπίσετε απευθείας το πρόβλημα, κάντε κάτι που σας βοηθά να χαλαρώσετε και που αφαιρεί την πίεση που σας ασκείται, όπως το να ακούσετε μουσική ή να πάτε για τρέξιμο. Με αυτό τον τρόπο μπορείτε να εισάγετε ένα κομμάτι διασκέδασης σε αυτό, αντί για στρες.

Ο ύπνος δεν θρέφει μόνο τα παιδιά

«Ο ύπνος επηρεάζει τα πάντα», λέει ο Diedra L. Clay, PsyD, πρόεδρος και αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος συμβουλευτικής και ψυχολογίας της υγείας του Πανεπιστημίου Bastyr, «τις συναισθηματικές και διανοητικές ικανότητες, καθώς και τη λειτουργία του σώματός μας. Στην ουσία είναι ο τρόπος με τον οποίο το σώμα αναγεννάται ενώ χωρίς αυτόν δυσλειτουργεί».

Το να μένεις για λίγο μόνος δεν είναι πάντοτε κακό

Μεταξύ των αμέτρητων υποχρεώσεων (παιδιά, δουλειά, σύντροφος κλπ) είναι απαραίτητη μια στιγμή με τον εαυτό μας. Η σημασία της εύρεσης χρόνου για τον εαυτό μας, είτε είναι 10 λεπτά, είτε μια ώρα ή ακόμα καλύτερα μια μέρα, είναι ανεκτίμητη. Προγραμματίστε ένα ραντεβού για «το χρόνο σας» και κάντε τα πάντα για να πάτε…

Σταμάτα να μιλάς γράφοντας

Οι λέξεις που εκφράζονται με ηλεκτρονικούς χαρακτήρες καθώς και η κουβέντα με τον πρωινό καφετζή σίγουρα δεν μπορεί να μετρηθεί ως επικοινωνία. Πράγματι οι ηλεκτρονική επικοινωνία είναι διασκεδαστική και μπορεί να πραγματοποιηθεί τις περισσότερες ώρες τις ημέρας ισχυρίζεται ο Clay. «Σίγουρα όμως δεν είναι αληθινές αφού δεν μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε τους ανθρώπους. Αντ’ αυτού μάλιστα, μειώνουν τις εμπειρίες και τα συναισθήματά μας».

Ο Michael Mantell, PhD, επαγγελματίας της επιστήμης της συμπεριφοράς, με έδρα το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, συμφωνεί. «Οι προσωπικές ηλεκτρονικές συσκευές έχουν επίσης επηρεάσει την προσοχή, απαιτούν μια άμεση ικανοποίηση, και τις προσδοκίες ότι το πάτημα ενός κουμπιού μπορεί να οδηγήσει σε άμεση επαφή», ισχυρίζεται ο Mantell. «Έχουμε αντικαταστήσει τις επαφές πρόσωπο με πρόσωπο με τις εικονικές κι αυτό επηρεάζει την ικανότητά μας και το ενδιαφέρον μας να καθίσουμε στο ίδιο δωμάτιο με κάποιον, και να μιλήσουμε στην πραγματικότητα».

Επιβίωσε χωρίς κινητό έστω για λίγο

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ήσασταν τελείως ελεύθεροι από τις ηλεκτρονικές σας συσκευές; Ίσως πολλοί δεν μπορούμε να θυμηθούμε, αλλά αυτό σίγουρα δεν είναι καλό σημάδι. «Με τις συσκευές που χρησιμοποιούμε, τείνουμε να είμαστε σε υπερδιέγερση και σε μια μόνιμη εγρήγορση, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουμε να ξεκουραστούμε ουσιαστικά και να μην αφήνουμε το σώμα μας και το μυαλό μας να αναγεννηθούν». Κι αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε κατάθλιψη ή να αυξήσει το άγχος μας.

Μην γίνεστε οπαδός του multitasking

Τρώμε πάνω από το πληκτρολόγιο, μπαίνουμε στο Facebook ενώ βλέπουμε τηλεόραση, μιλάμε την ώρα που οδηγούμε γράφουμε μηνύματα ακόμα κι όταν κάνουμε τζόκινγκ. Το να μετατραπεί κανείς σε πολυεργαλείο είναι σίγουρα μια από τις επιταγές της εποχής. Παρόλα αυτά έρευνα αποδεικνύει πως αν και πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι πιο παραγωγικοί όταν κάνουν δύο και τρία πράγματα ταυτόχρονα, αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα το να διαχειριζόμαστε πολλά πράγματα ταυτόχρονα μας εξαντλεί λόγω άγχους, και μας ωθεί στο να αδιαφορούμε για το περιβάλλον και τον περίγυρό μας καθώς και να αδυνατούμε να επικοινωνήσουμε αποτελεσματικά.

Μην παίρνεις τη ζωή πολύ σοβαρά

Πέφτετε σε μια λακούβα στο πεζοδρόμιο, και αντί να προσπεράσετε το γεγονός, παθαίνετε αμηχανία και νοιώθετε ντροπή. Αν αυτό σας θυμίζει τον εαυτό σας, τότε είναι ώρα να βρείτε κάποιους τρόπους για να γελάτε περισσότερο. «Υπάρχουν πολλές μελέτες που αποδεικνύουν τα οφέλη του γέλιου στην υγεία μας, και αυτό περιλαμβάνει την ψυχική υγεία», ισχυρίζεται ο καθηγητής Leonard. «Το γέλιο είναι το γρήγορο φάρμακο για το άγχος και την κατάθλιψη» και καλό είναι να ο αναζητούμε έστω και λίγο σε κάθε δραστηριότητά μας.