Εξώδικο στον υπουργό Παιδείας και το ελληνικό Δημόσιο έστειλαν οι καθηγητές της γαλλικής γλώσσας για την υποβάθμιση του μαθήματός τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον κλάδο τους εξαιτίας της πολιτικής του υπουργείου.
Όπως αναφέρεται στην εξώδικη δήλωσή τους:
«Κύριε Υπουργέ, Κύριε Υφυπουργέ,
1.- Όπως πολύ καλά γνωρίζετε η διδασκαλία της Γαλλικής γλώσσας στη. Μέση Εκπαίδευση στην Ελλάδα συμπληρώνει διακόσια περίπου χρόνια (1832 /Αντιβασιλεία Maurer – 2013) διδαχής. Η διδασκαλία της Γαλλικής δεν επελέγη και δεν ακολουθήθηκε τυχαίως από όλους τους προκατόχους Υπουργούς στην θέση Σας (1832 -2012) επί δύο σχεδόν αιώνες στην Ελληνική εκπαίδευση. Η γλώσσα αυτή επελέγη ακριβώς και για την σχέση και σημασία των γαλλικών Γραμμάτων και Παιδείας στον νεώτερο ευρωπαϊκό πολιτισμό αλλά και για το γεγονός ότι η –πνευματική- Γαλλία αποτέλεσε την απολύτως φυσική συνέχεια και φάρο των ελληνικών και κατόπιν των λατινικών Γραμμάτων στην νεώτερη Ευρώπη.
Παραλλήλως -και όπως ασφαλώς επίσης γνωρίζετε- η Γαλλία αποτέλεσε φυσική σύμμαχο στις πνευματικές και δημοκρατικές αξίες και διεκδικήσεις της χώρας σε δύσκολες εποχές, προσφέροντας πνευματικό και ανθρωπιστικό καταφύγιο σε σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες της χώρας μας, αποδεικνύοντας εμπράκτως την πίστη της στους δημοκρατικούς θεσμούς και αρχές, όπως τους διδάχθηκε από την αρχαιοελληνική και λατινική παράδοση.
Κατά την εισαγωγή της ευρείας διδασκαλίας της αρχαίας Ελληνικής και λατινικών στην Μέση Εκπαίδευση λησμονήθηκε -παντελώς όμως- αυτή η παράμετρος, καθώς το «Νέο» Λύκειο δεν έλαβε υπ΄όψιν του κάτι που τα τελευταία διακόσια σχεδόν χρόνια και σε εποχές (ορθής) και γενικευμένης διδασκαλίας αρχαίων και λατινικών συνέβαινε από πλευράς διδασκαλίας από τους φιλολόγους της ξενογλωσσίας (Γαλλικής). Ότι δηλαδή οι εν λόγω επενεργούσαν παραπληρωματικά και υποστηρικτικά ως προς την θέση της αρχαίας και των λατινικών στο φιλολογικό σύστημα – φύσει και θέσει.
Επίσης στο πλαίσιο του θεσμού της β΄ ανάθεσης, που έχει ασφαλώς σχεδιασθεί προς την σύμμετρη, ορθολογική εξυπηρέτηση των αναγκών και της λειτουργικότητας της σχολικής μονάδας ως εκπαιδευτικής ολότητας μας είχε (απολύτως ορθά) ήδη ανατεθεί και ευθύνη διδασκαλίας -ως β΄ανάθεση- του μαθήματος της Ιστορίας. Μάλιστα δε αυτό είχε επισυμβεί ήδη από το 1970 (τα Τμήματα της Γαλλικής Φιλολογίας αποτελούν Τμήματα ασφαλώς των Φιλοσοφικών Σχολών και διδάσκονται από το Πρόγραμμα σπουδών τους το ανωτέρω μάθημα), εξυπηρετούσε δε την ισότιμη συμμετοχή και διασύνδεση των καθηγητών Γαλλικής στην ομάδα των φιλολόγων (αλλά βέβαια ουδέποτε έγινε κατάχρηση αυτής της δυνατότητας από πλευράς των φιλολόγων την Γαλλικής Γλώσσας).
Ωστόσο εσχάτως, παραδόξως και με την ανοχή -άλλοτε και με ευθέως παράνομες πράξεις της ίδιας της Διοίκησης- οι φιλόλογοι της Γαλλικής μάλιστα καθώς στην μέγιστη πλειοψηφία τους είναι γυναίκες υπέστησαν (ιδιαίτερα κατά την τελευταία δεκαετία- δωδεκαετία) τα πάνδεινα από πλευράς των οργάνων της Διοίκησης σε επίπεδο μάλιστα περιφερειακής εκπαίδευσης (Διευθύνσεων, Συλλόγων διδασκόντων, Διευθυντών) καταστάσες αντικείμενο συνεχών, δυσμενών και συχνά βαρυτάτων διακρίσεων.
2.- Αποκορύφωση των ανωτέρω -μη νομίμων- διακρίσεων εις βάρος τους αλλά και της ιστορικήςδιδασκαλίας των Γαλλικών στην ΜΕ ήταν η έκδοση μη νόμιμης (κατά την οικεία απόφαση υπ΄αριθ. 1359/2013 Πενταμελούς Συνθέσεως Γ΄ Τμήματος του ΣτΕ αποφάσεως) Υ.Α. προκατόχου Σας Υπουργού, με την οποία παντελώς αναιτιολόγητα -και κατά το Δικαστήριο ουχί νόμιμα- επελέγη η σοβαροτάτη μείωση των ωρών διδασκαλίας (κατά το 1/3) και πλέον του μαθήματος, μαθήματος που μάλιστα το Υπουργείο μετά από αιώνες διδασκαλίας του αυθαίρετα (και ας μας επιτραπεί μη εύστοχα) το κατέστησε απλό μάθημα επιλογής μάλιστα στην Ελλάδα, μία χώρα -μέλος της Ε.Ε.. Αλλά ακόμη και ως μάθημα μάλιστα επιλογής, έστω, θα έπρεπε να τυγχάνει τουλάχιστον ιδιαίτερα αυξημένης προστασίας έναντι των υποχρεωτικώς απλώς διδασκομένων, αφού η ελεύθερη επιλογή (που είναι αυτονόητο δικαίωμα) των διδασκομένων (μαθητών, γονέων) δεν μπορεί και δεν πρέπει να καταστρατηγείται ούτε με άμεσους ούτε με έμμεσους τρόπους.
3. Κατά συνέπειαν : Κύριε Υπουργέ, Κύριε Υφυπουργέ φέρουμε υπ΄ όψιν Σας τα ανωτέρω και επισήμως. Σας καλούμε να συνεκτιμήσετε την διαμορφούμενη κατάσταση.
Σας γνωρίζουμε περαιτέρω ότι η όποια κατάσταση σε σχέση με την σημερινή υπηρεσιακή κατάσταση των συναδέλφων του κλάδου μας (ΠΕ05) είναι πλασματικό προϊόν και αποτέλεσμα διαπιστωμένα αδικοπρακτικής στάσεως της Διοικήσεως. Είναι επίσης απότοκος και συνδέεται αιτιωδώς με συγκεκριμένες πράξεις και παραλείψεις των οργάνων της και αυτό κατά παράβαση και της αρχής της χρηστής Διοικήσεως όπως εκρίθη -μέχρι στιγμής- και από το ανώτατο Ακυρωτικό Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας , σε σχέση με την Γαλλική παιδεία.
Σας γνωρίζουμε επίσης πως δεδομένου του ότι εκκρεμούν κρίσεις σε αιτήσεις μεταθέσεων, αποσπάσεων των συναδέλφων μας (ΠΕ05) και δεν είναι δυνατή και εκ των πραγμάτων επί του παρόντος αντικειμενική εκτίμηση όποιας πραγματικής υπηρεσιακής καταστάσεως. Μόνη ίσως εξαίρεση η εκουσία και όχι υποχρεωτική δυνατότητα μετατάξεων μελών μας στην Α΄ θμια εκπαίδευση.
Περαιτέρω ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί η όποια υπηρεσιακή μετακίνηση αν προηγουμένως δεν ολοκληρωθεί η επιλογή και ο σοβαρός σχηματισμός Τμημάτων διδασκαλίας Γαλλικής στα Λύκεια και Γυμνάσια της χώρας.
Ότι πολλοί Διευθυντές σχολικών μονάδων μεροληπτούν σε βάρος της Γαλλικής γλώσσας έναντι άλλων μαθημάτων, αφού από την προαναφερθείσα απόφαση της κας Υπουργού και έπειτα έχει διαμορφωθεί –με σαφώς αδικοπρακτική ευθύνη του Δημοσίου- αρνητικότατο κλίμα σε βάρος της διδασκαλίας του μαθήματός μας και των συναδέλφων της Γαλλικής, γεγονός για το οποίο ρητά επιφυλασσόμεθα για αποζημιωτικές αγωγές μας κατά του Δημοσίου αμέσως με την ολοκλήρωση των διαδικασιών στο ΣτΕ, εφόσον το Υπουργείο δεν αποκαταστήσει ικανοποιητικά την διδασκαλία μας προς όφελος πρώτα των ελλήνων μαθητών όσον και της παρεχόμενης από εκατονταετιών στην χώρα γαλλικής παιδείας.
Ας σημειωθεί επίσης ότι πρέπει ο μέγιστος αριθμός των μαθητών των Τμημάτων μας, σε καμία των περιπτώσεων να μην είναι ανώτερος αυτού των μαθημάτων Γενικής Παιδείας (αν όχι και πολύ μικρότερος λόγω και του χαρακτήρα του μαθήματος ως επιλογής αντί υποχρεωτικού) κατ’ εφαρμογή της ευρωπαϊκής αρχής της ισότητος.
Επειδή η διδασκαλία της Γαλλικής και γαλλικών γραμμάτων στην ελληνική Μέση Εκπαίδευση είναι η αρχαιότερη στην χώρα ιστορικά διδασκόμενη γλώσσα (1830).
Επειδή ο ρόλος της πάντα υπήρξε και σε καλύτερες για την διδασκαλία στην ΜΕ εποχές, αυτός της υποστηρικτικής, απαραίτητης και απολύτως παραπληρωματικής διδασκαλίας , εκείνης των Αρχαίων και Λατινικών.
Επειδή αυτό επιτείνεται σήμερα ακόμη και από την ανάγκη διακριτότητας και ισορροπίας της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας και της δικής μας ηπείρου.
Επειδή σε κάθε περίπτωση οι Σύλλογοί μας επαγρυπνούν και διαμαρτύρονται, καθώς πρώτιστο μέλημα και καθήκον δεν μπορεί να είναι η από κοινού φροντίδα για το μέλλον των μαθητών μας και την καλύτερη μοίρα του τόπου όμως και της Ευρώπης.
Επειδή ωστόσο παράλληλα οι ανωτέρω Σύλλογοι οφείλουμε να φέρουμε σε γνώση της Διοικήσεως όλα τα ανωτέρω και μάλιστα επίσημα και πανηγυρικώ τρόπω.
Επειδή η παρούσα είναι νόμιμη και βάσιμη.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Και με επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματός μας και μάλιστα αυτού της προσφυγής μας στα αρμόδια Δικαστήρια και όργανα της χώρας και της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας.
Σας γνωρίζουμε όλα τα ανωτέρω..
Σας θέτουμε εκ νέου υπ’ όψιν Σας την ιστορικότητα και αναγκαιότητα σήμερα της πλήρους συμμετοχής των φιλολόγων Γαλλικής στην Μέση Εκπαίδευση σε ένα μάλιστα Κράτος, που φιλοδοξεί να είναι και να αποκαλείται πλήρες μέλος Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Ε.Ε.).
Σας γνωρίζουμε ότι είμαστε στην διάθεσή Σας προς κάθε σοβαρή συνεργασία για την ολοκληρωμένη, και ορθή διδασκαλία της Γλώσσας, γαλλικών και ευρωπαϊκών Γραμμάτων, Πολιτισμού και της Ιστορίας μας με την διασύνδεσή τους με τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα του ελληνικού Σχολείου και του Νέου ιδιαίτερα Λυκείου.
Επιφυλασσόμεθα ιδιαίτερα για την μονομερή και την κατά παραβίαση όποιας διατάξεως του Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ρώμης προσβολή μας και δή την παραβίαση της ισότητος και λοιπών θεμελιωδών εσωτερικών και ευρωπαϊκών δικαϊκών αρχών ως και την ιδιαιτέρως μη νόμιμη αντιμετώπιση των καθηγητών της Γαλλικής Φιλολογίας από πλευράς του Δημοσίου.
Εφιστούμε ιδιαίτερα μάλιστα την προσοχή της Διοικήσεως στο γεγονός της τεχνητής και επίπλαστης δημιουργίας -κατόπιν αδικοπραξίας της- υπεραριθμιών σε σχέση με τις θέσεις των διδασκόντων του κλάδου Γαλλικής Φιλολογίας (ΠΕ05) ειδικότερα, μάλιστα δε από τις ανωτέρω προπεριγραφείσες αιτίες και λόγω αδικοπραξίας των οργάνων του Δημοσίου.
Εφιστούμε ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ επίσης την προσοχή Υμών ως Διοικήσεως, καθόσον δεδομένων των εξελίξεων, αποδεικνύεται ότι αυτό, που ενδιαφέρει, είναι η συμπλήρωση ενός και μόνον αριθμού (12.500), με όποιον μάλιστα τεχνητό τρόπο. ΠΟΛΛΩ ΔΕ μάλλον για την «ανάγκη» απλής συμπλήρωσης αριθμών την τελευταία στιγμή (14-15-16 Σεπτεμβρίου), καθώς μάλιστα ακόμη και τώρα, οι Πανεπιστημιακοί από πλευράς τους ρητώς αρνούνται να παράσχουν -και μάλιστα εμπρόθεσμα- τυχόν απαραίτητα στατιστικά κλπ στοιχεία.
Διαμαρτυρόμεθα δια του παρόντος μας για κάθε τυχόν παράνομη πράξη της Διοικήσεως εις βάρος των μελών των συλλόγων μας (ΠΕ05).
Θεωρούμε επίσης ότι κάτι τέτοιο ως και ο τρόπος που διενεργείται η μείωση των δυνατοτήτων και προσβάσεων διδασκαλίας μας προσβάλλει ευθέως την ίδια την πνευματικότητά της και αυτής της Γαλλίας ως χώρας αλλά και των πολλών γαλλοφώνων χωρών της Ευρώπης, παραβιάζοντας -πλήν άλλων- και αυτή την αρχή της αμοιβαιότητας.
Σας γνωρίζουμε ότι σε άλλη περίπτωση θα προσφύγουμε και μάλιστα άμεσα σε κάθε νόμιμη Αρχή και στην Δικαιοσύνη της χώρας και της ΕΕ για τις εις βάρος των μελών μας πράξεις ή παραλείψεις του Νόμου. Σας καλούμε επομένως με την παρούσα να απόσχετε άμεσα από αυτές σε επίπεδο Κεντρικού Υπουργείου και περιφερειακών Διευθύνσεων, πράξεις μάλιστα διενεργούμενες υπό το κράτος σκοπιμοτήτων και με τρόπους τελικώς μη νόμιμους και προσχηματικούς».
