Με το βλέμμα στραμμένο στο εξωτερικό ξεκινούν εκατοντάδες Ελληνόπουλα τις σπουδές τους στην Ιατρική επιστήμη, ενώ η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλει ένας νέος για την εισαγωγή του σε κάποια από τις επτά Ιατρικές Σχολές μας είναι πλέον κάτι παραπάνω από τεράστια.
Όσο για τις πιθανότητες επιτυχίας είναι ελάχιστες, αφού οι θέσεις για όλες τις σχολές δεν ξεπερνούν τις 800, ενώ είναι χιλιάδες οι δηλώσεις προτίμησης στα μηχανογραφικά δελτία.
Στην Ελλάδα εισάγονται στις Ιατρικές Σχολές μόνο οι άριστοι μαθητές, αφού δεν μπορούν πλέον ν’ απορροφήσουν πολλά άτομα, κάτι που θα γίνει και φέτος, διότι τα πανεπιστήμια ζητούν όλο και λιγότερους εισακτέους και κυρίως στα τμήματα που θεωρούνται περιζήτητα.
Τώρα πια τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά γνωρίζουν ότι «δεν μπορούν να γίνουν όλοι γιατροί» αλλά η Ιατρική Επιστήμη δεν σταμάτησε ποτέ ν’ ασκεί τη γοητεία της σε μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων, οι οποίοι επιθυμούν ν’ ακολουθήσουν αυτές τις σπουδές. Και αυτό παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας, τον τεράστιο κόπο που πρέπει να καταβάλουν ώστε να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, τα πολλά χρόνια που θα περάσουν μέχρι να πάρουν ειδικότητα κλπ.
Όπως γράφει το «Έθνος», η ανεργία που μαστίζει τους Έλληνες γιατρούς είναι μεγάλη, ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι μόνο στην Αθήνα ένας στους τρεις γιατρούς είναι άνεργος ή υποαπασχολείται. Έτσι προτιμούν τη φυγή στο εξωτερικό, καθώς σε ορισμένες περιοχές όπως το Ντουμπάι, η Γερμανία, το Κατάρ, η Φινλανδία, η Σουηδία, οι μισθοί είναι πάρα πολύ υψηλοί. Στο Ντουμπάι, για παράδειγμα, οι μισθοί φτάνουν και τα 10.000 ευρώ ανάλογα με την ειδικότητα και τη θέση.
Το 11,48% των μελών του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών δεν βρίσκει δουλειά, ενώ το 26,02% αναγκάζεται να κάνει εφημερίες κατ’ αποκοπή σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια ή ακόμη και να μεταφράζει ιατρικά δοκίμια. Μέσα σε μία πενταετία (2007-2012) ο αριθμός των ξενιτεμένων γιατρών αυξήθηκε σχεδόν τέσσερις φορές (535 το 2007 έναντι 1.808 το 2012).
