Γεγονότα του 21ου αιώνα που τάραξαν την Ελλάδα

Ο 21ος αιώνας είναι πολυδιάστατος, ρευστός με σημαντικές αλλαγές που προκλήθηκαν από γεγονότα που σφράγισαν τις εξελίξεις και η θύμησή τους ακόμα και σήμερα συγκλονίζει την ελληνική κοινή γνώμη. Μια απλή καταγραφή των κυριότερων εξ’ αυτών εύκολα σκιαγραφεί τόσο τη διαφοροποίηση του πολιτικού σκηνικού όσο και την κοινωνική μεταβολή που συντελέστηκε τα 14 αυτά χρόνια. Ένας εύθραυστος κοινωνικός ιστός πλήττεται από τη σταδιακή συνειδητοποίηση των δημοσιονομικών κενών, από κοινωνικές ανακατατάξεις, εγκληματικές ενέργειες, αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, απότομη εισοδηματική συρρίκνωση και άλλες μεταβλητές συνθήκες που διχάζουν, συνταράσσουν, ή και δονούν την ελληνική κοινωνία. Ποια είναι όμως μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων;

Η «βουτιά» της Σοφοκλέους

Το 2000 το όνειρο μετατρέπεται σε εφιάλτη και μέχρι και σήμερα οι χιλιάδες των «εγκλωβισμένων» αναρωτιούνται τι συνέβη και χάθηκε το ελληνικό Ελ Ντοράντο. Με την έναρξη της χρονιάς ήδη οι ημέρες των 6.300 μονάδων είχαν παρέλθει προ πολλού, χωρίς όμως να μπορεί να φανταστεί κανείς εξ’ ολοκλήρου την πτώση που θα ακολουθούσε. Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, έξω από το μέγαρο της Σοφοκλέους επενδυτές ζητούν πίσω τα λεφτά τους την ώρα που η κατακόρυφη πτώση του γενικού δείκτη γίνεται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης Οι κόποι μιας ζωής εξανεμίζονται την ώρα που ο δείκτης αγγίζει τις 3.200 μονάδες, με τις μετοχές να έχουν χάσει το 70% της αξίας τους σε σχέση με το 1999.

Η έναρξη του ευρωπαϊκού ονείρου

Ίσως να μην χαρακτηρίστηκε ως συγκλονιστική τη στιγμή που συνέβη, αλλά τις χρονιές που ακολούθησαν προβλημάτισε έντονα ως προς τα θετικά αποτελέσματα της ανακινώντας σωρεία αντιπαραθέσεων. Ο λόγος για την ένταξη της χώρας στην Νομισματική Ένωση την οποία η Ελλάδα υπέγραψε στις 19 Ιουνίου του 2000. Στη Σύνοδο Κορυφής της Φέιρα, οι ηγέτες της Ε.Ε. υποδέχονται πανηγυρικά την Ελλάδα ως 12ο μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης. Το γεγονός χαρακτηρίστηκε ως το δεύτερο σημαντικότερο ορόσημο στην πορεία της χώρας στην ενωμένη Ευρώπη, μετά την ένταξη στην τότε ΕΟΚ και απόλαυσε την ευρεία αποδοχή της ελληνικής κοινωνίας.

Ο ελληνικός «τιτανικός»

Την ίδια χρονιά στις 26 Σεπτεμβρίου η ελληνική κοινή γνώμη συγκλονίζεται από την θαλάσσια τραγωδία στα νερά του Αιγαίου. Ο τρόμος για τον διαφαινόμενο θάνατο, ο πανικός για το σωτήριο σωσίβιο, η αγωνία της επιβίωσης, οι προσπάθειες των αρχών και των κατοίκων, ο θρήνος για το χαμό των αγαπημένων και η χαρά για τους επιζήσαντες, συνθέτουν το σκηνικό της αποφράδας νύχτας. Τα λόγια όσων επιβίωσαν χρωμάτισαν με μελανά χρώματα της μνήμες της νύχτας εκείνης κατά την οποία διεθνή και ελληνικά μέσα ενημέρωσης είχαν την προσοχή τους στραμμένη στο ναυάγιο του Εξπρές Σάμινα. Το επιβατηγό των Μινωικών Γραμμών συγκρούεται ανοιχτά της Πάρου με τις βραχονησίδες Πόρτες. Επί Υπουργίας, Χρήστου Παπουτσή, το Σάμινα βυθίζεται λίγο πριν το λιμάνι της Πάρου και ο τραγικός απολογισμός μετρά 80 νεκρούς επιβάτες. Το πανελλήνιο παρακολουθεί την καταμέτρηση των θυμάτων να εκτοξεύεται λίγες ώρες μετά το δυστύχημα και ανακαλεί μνήμες Φαλκονέρας και Τιτανικού. Η μετέπειτα αναζήτηση των ευθυνών φέρνει στο φως ένα απίστευτο ντόμινο , και η «μετά-Σάμινα» ορολογία μέσα στις άλλες δυσνόητες φράσεις περιλαμβάνει σίγουρα κι αυτή της «πολιτικής ευθύνης», η οποία έλαμψε δια της απουσίας της.

Η κόντρα Εκκλησίας-Πολιτείας

Ένα σοκ θρησκευτικής φύσης ακολουθεί και ταράζει χιλιάδες πιστούς. Η νέα ταυτότητα δεν θα εμπεριέχει το θρήσκευμα και η εκκλησία επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις της με την πολιτεία. Ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης, Μιχάλης Σταθόπουλος, τάσσεται υπέρ της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες, η κυβέρνηση κρατά αποστάσεις από το θέμα με σκοπό να εξομαλυνθεί η κατάσταση και παρεμβαίνει η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, με επικεφαλής τον κ. Δαφέρμο, κρίνοντας παράνομη την αναγραφή του θρησκεύματος. Η Εκκλησία, με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, διεκδικεί δυναμικά ένα μεγαλύτερο ρόλο στο κοινωνικό γίγνεσθαι, διεκδικεί να ακούγεται η φωνή της σε θέματα που κρίνει πως άπτονται της αρμοδιότητάς της. Το 2000 κλείνει βρίσκοντας την κυβέρνηση να θεωρεί προ πολλού το θέμα λήξαν και την Εκκλησία να συλλέγει ακόμη υπογραφές, που, σύμφωνα με τα στοιχεία της, έχουν ξεπεράσει τα δύο εκατομμύρια.

Τρελές Αγελάδες

Έτερο σοκ που συνταράσσει την κοινή γνώμη είναι αυτό που επιστημονικά ακούει στον όρο «σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια» αλλά στην μνήμη του απλού πολίτη έχει χαραχτεί ως η νόσος των τρελών αγελάδων. Το κρέας μπήκε στο μικροσκόπιο των ειδικών, και ο πανικός συνόδευε κάθε μας γεύμα. Αν και οι έλληνες καταναλωτές πανικοβλήθηκαν στη δική μας χώρα δεν καταγράφηκε θάνατος από τις διατροφικές επιλογές. Η στιγμή είναι αξιομνημόνευτη όχι μόνο για την αίσθηση πανικού που προκάλεσε αλλά επίσης γιατί χαρακτηρίστηκε ως η πρώτη τρανή απόδειξη του κόστους της ασέβειας του ανθρώπου στην οικολογική αλυσίδα.

Ένα μοιραίο χτύπημα της 17Ν

Ένας ακόμα στόχος της «17Ν» κείτεται νεκρός τις πρωινές ώρες της 8ης Ιουνίου στην περιοχή του Ψυχικού. Δύο μοτοσικλετιστές, μέλη της οργάνωσης, πυροβολούν το λευκό ρόβερ του βρετανού στρατιωτικού ακολούθου, Στίβεν Σόντερς. Στην προκήρυξη για την ανάληψη της ευθύνης από την οργάνωση διευκρινίζεται πως ο στόχος επιλέχθηκε λόγω του ρόλου του Σόντερς στο Κόσοβο και εξαιτίας της πολιτικής της Αγγλίας κατά την επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία το 1999. Η επιλογή αυτού του στόχου προκάλεσε τον πολλαπλασιασμό της προσπάθειας για τον εντοπισμό και την εξάρθρωση της οργάνωσης με πιέσεις κύριως από το εξωτερικό Η επιεΗΗ επιλογή αυτού. Οι δράστες επικηρύσσονται για 1 δις δραχμές και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την εξάρθρωση της 17Ν

Η τραγική σύγκρουση

Η μεγαλύτερη τραγωδία των μεταπολεμικών χρόνων στους ελληνικούς δρόμους συγκλονίζει την επόμενη χρονιά το πανελλήνιο. Συνολικά 21 νεκροί και 32 τραυματίες συνθέτουν τον τραγικό απολογισμό της σύγκρουσης του τουριστικού λεωφορείου με νταλίκα ρυμουλκό στα Τέμπη. Το λεωφορείο μετέφερε 49 μαθητές της πρώτης τάξης του Λυκείου Μακροχωρίου της Βέροιας, που επέστρεφαν από σχολική εκδρομή στην Αθήνα, την ώρα που η φορτωμένη με πλάκες νοβοπάν νταλίκα ξέφυγε από την πορεία της στο 386ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών- Θεσσαλονίκης βάφοντας ακόμα μια φορά με αίμα την ελληνική άσφαλτο.

Η πτώση του Σινούκ του Πατριάρχη

Το 2004 το στρατιωτικό ελικόπτερο Σινούκ που μετέφερε τον Πατριάρχη Αλεξάνδρειας Πέτρο Ζ’ και τη συνοδεία του στο Άγιον Όρος κατέπεσε στη θάλασσα ανοιχτά του Άθω λίγο πριν προσγειωθεί. Ο τραγικός απολογισμός 18 νεκροί, ανάμεσά τους και ο Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Πέτρος Ζ’. Το δυστύχημα ακολούθησε σειρά δημοσιευμάτων για τα αίτια της πτώσης που σε κάποιες περιπτώσεις άγγιξαν τη συνομωσιολογία.

Το αναπάντεχο τρόπαιο

Συγκλονισμένη η ελληνική γνώμη μένει για άλλη μια φορά την ίδια χρονιά από την ανέλπιστη όμως χαρά της κατάκτησης του κυπέλου στο Euro 2004. Μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι η απρόσμενη επιτυχία της Ελλάδας στην Πορτογαλία που κατακτά το τρόπαιο νικώντας 1-0 την ομάδα της διοργανώτριας χώρας. Ο Άγγελος Χαριστέας γίνεται ο εθνικός ήρωας με την κεφαλιά που χαρίζει το νικητήριο γκολ στο 57ο λεπτό ενισχύοντας το εθνικό φρόνημα λίγο πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα.

Υπόθεση Ντόπινγκ

Η γνωστή υπόθεση που συντάραξε το ελληνικό φίλαθλο κοινό μια μέρα πριν την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, είναι η υπόθεση ντόπινγκ των αθλητών Κατερίνας Θάνου και Κώστα Κεντέρη. Οι Θάνου και Κεντέρης, αργυρή και χρυσός Ολυμπιονίκης στο Σίδνεϊ και μεγάλες ελπίδες της Ελλάδας για νίκες στην Αθήνα, προσποιήθηκαν ένα ατύχημα με τη μηχανή του προπονητή τους για να αποφύγουν τον έλεγχο ντόπινγκ. Η πράξη τελικά τους στοίχησε τον αποκλεισμό από τους αγώνες.

Η μοιραία πτήση

Μια έτερη αεροπορική τραγωδία διαδέχεται αυτή του Σινούκ στις 11 Σεπτεμβρίου 2004. Πρόκειται για την πτώση της πτήσης 522 των αερογραμμών Helios. Το αεροσκάφος τύπου Boeing 737 της κυπριακής εταιρείας Helios Airways προερχόμενο από Λάρνακα συντρίβεται σε ακατοίκητη περιοχή στο Γραμματικό Αττικής, παρασύροντας στο θάνατο 121 επιβαίνοντες. Τα πορίσματα βγαίνουν και η υπόθεση κλείνει το 2013 με τους τρεις ιθύνοντες να εξαγοράσουν με 80.000 ευρώ ο καθένας την επιβληθείσα ποινή.

Τα τηλέφωνα σκιές

Εν έτει 2005 η κοινή γνώμη καθηλώνεται από το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών των συνομιλιών του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή καθώς και στελεχών και άλλων παραγόντων της ελληνικής κυβέρνησης. Από τις 83 σελίδες του πορίσματος από την έρευνα που διέταξε από την επόμενη μέρα η ΑΔΑΕ, διευκρινίζεται πως δεκατέσσερα καρτοκινητά-«σκιές» σπαρμένα κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή γύρω από την αμερικανική πρεσβεία, μπορούσαν να παρακολουθούν 106 κινητά τηλέφωνα. Μάλιστα, το νούμερο των υπό παρακολούθηση τηλεφώνων αργότερα αμφισβητήθηκε και έκτοτε αορίστως αναθεωρείται εξακολουθητικά προς τα πάνω. Τρία από τα κινητά είχαν χρησιμοποιηθεί στις υποκλοπές την περίοδο 2004-2005 ενώ μετά την ανακάλυψή τους απενεργοποιήθηκαν. Δύο μήνες αργότερα, ενεργοποιήθηκε το τέταρτο κινητό, ώστε να ξεκινήσει και πάλι η παρακολούθηση των τηλεφώνων του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, αλλά και άλλων προσώπων. Αν και η υπόθεση είχε ήδη περάσει στα χέρια της δικαιοσύνης , οι παρακολουθήσεις φαίνεται να συνεχίστηκαν έως το 2007, όπου και εντοπίστηκαν οι υποκλοπείς από την ΕΥΠ.

Κινηματογραφική απόδραση από τις φυλακές Κορυδαλλού

Μια κινηματογραφική απόδραση από τις φυλακές Κορυδαλλού από τους βαρυποινίτες Αλκέτ Ριζάι και Βασίλη Παλαιοκώστα σημειώνεται το 2006 προκαλώντας σύγχυση τόσο στην κοινή γνώμη όσο και στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Στις 5 Ιουνίου τίθενται σε διαθεσιμότητα από τον υπουργό Δικαιοσύνης Αναστάση Παπαληγούρα ο διευθυντής των φυλακών Κορυδαλλού, ο αρχιφύλακας και ο υπαρχιφύλακας της πέμπτης πτέρυγας του σωφρονιστικού καταστήματος και ένας εξωτερικός φρουρός, μετά την πρωτοφανή απόδραση. Βέβαια τρία χρόνια μετά η ελληνική κοινή γνώμη γίνεται στο ίδιο έργο θεατής αφού οι υπόδικοι Ριζάι και Παλαιοκώστας δραπετεύουν για δεύτερη φορά με τον ίδιο τρόπο αναγκάζοντας τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης, Νίκο Δένδια, να ζητήσει τις παραιτήσεις της διοίκησης των φυλακών καθώς και του ειδικού γραμματέα του Υπουργείου.

Η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας

Το καλοκαίρι του 2007 είναι που η Ελλάδα θρηνεί εκατοντάδες εκτάσεις πρασίνου αφού συντελείται μια από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της. Εκτεταμένες πυρκαγιές σε πολλά μέρη της χώρας, κυρίως τον μήνα Αύγουστο, έκαψαν περισσότερα από 268.834 εκτάρια γης, με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 63 ανθρώπων. Μέχρι τις 30 Αυγούστου κάηκαν 1.500 σπίτια ενώ περίπου 6.000 άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Το ύψος των καταστροφών υπολογίστηκε τότε στα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ. Η φωτιά έκαψε 4,5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα καθώς και 60.000 ζωντανά (πρόβατα και κατσίκες). Οι περιοχές οι οποίες επλήγησαν, αφορούσαν τους νομούς Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Ηλείας, Αχαΐας, Λακωνίας, Αργολίδος, Κορινθίας, Αττικής και Ευβοίας, Φθιώτιδος με το νομό Ηλείας να δέχεται το πιο εκτεταμένο και φονικό πλήγμα.

Η χώρα κηρύσσεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης την ώρα που ο τότε πρωθυπουργός της χώρας μαζί με κόμματα της αντιπολίτευσης κάνει λόγο για οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών αλλά και για έλλειψη επαρκών δυνάμεων ώστε να αντιμετωπιστεί μια καταστροφή τέτοιας έκτασης. Για την αποκατάσταση των πληγέντων οικογενειών ορίζεται άμεση και μη γραφειοκρατική απονομή 3.000 Ευρώ κατά οικογένεια.

Τα Δεκεμβριανά του 21ου αιώνα

Πανελλαδικής εμβέλειας ταραχές ακολουθούν τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ειδικό φρουρό της Ελληνικής Αστυνομίας. Το βράδυ του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου 2008 στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου, ο νεαρός μαθητής πέφτει νεκρός μετά από τον πυροβολισμό του ειδικού φρουρού της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα. Ο θάνατός του ακαριαίος το ίδιο και η αντίδραση της ελληνικής κοινής γνώμης. Με την είδηση του θανάτου του Αλέξη χιλιάδες κόσμου κατεβαίνουν στους δρόμους, εκδηλώνοντας τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στη γενικότερη στάση του κρατικού μηχανισμού και του τρόπου λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας. Η αστυνομία έχασε τον έλεγχο και το κέντρο της Αθήνας μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Ακολούθησαν εμπρηστικές επιθέσεις, στήθηκαν οδοφράγματα και οι συγκρούσεις γενικεύτηκαν. Κτίρια πανεπιστημίων, τράπεζες και καταστήματα πυρπολήθηκαν. Η ίδια εικόνα καταστροφής και κλεφτοπόλεμου στους δρόμους και σε άλλες πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Τις επόμενες δύο ημέρες, χιλιάδες μαθητές και φοιτητές βγήκαν στους δρόμους και διαδήλωσαν για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Ο κλεφτοπόλεμος των κουκουλοφόρων με την αστυνομία συνεχίστηκε και οι διαδηλώσεις αμαυρώθηκαν από βίαια επεισόδια, πυρπολήσεις κτιρίων και πλιάτσικο. Ο Κορκονέας μετά από ετυμηγορία του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Άμφισσας κηρύσσεται ένοχος από πρόθεση χωρίς κανένα ελαφρυντικό.

Το πακέτο

Η Ελλάδα ενεργοποιεί το πακέτο βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Μια αλυσίδα υποβαθμίσεων από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης οδηγεί σε βάθος χρόνου την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας ως την κατηγορία junk. Η ΕΕ και το ΔΝΤ συμφωνούν στην χορήγηση πακέτου οικονομικής βοήθειας με τη μορφή δανείου προς την Ελλάδα ύψους περίπου 120 δισ. ευρώ για τον τερματισμό της δημοσιονομικής κρίσης στη χώρα.

Η γέννηση της Ελληνικής Τραγωδίας

Η κυβέρνηση, προσπαθώντας να ανακόψει την συνεχιζόμενη πτωτική πορεία των ομολόγων της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές, προχώρησε στην πρώτη εξαγγελία μέτρων στις 3 Μαρτίου του 2010. Μείωση στα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, αδείας, μείωση σε όλα τα επιδόματα του Δημοσίου, μείωση στις αποδοχές υπαλλήλων, αύξηση ΦΠΑ, αύξηση στον φόρο της βενζίνης, επαναφορά τεκμηρίων διαβίωσης ακόμα και σε μικρότερου κυβισμού αυτοκίνητα. Στις 23 Απριλίου ακολουθεί από τον Ακριτικό Καστελόριζο, η ανακοίνωση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου για την προσφυγής της χώρας στο μηχανισμό στήριξης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ταυτόχρονη επιβολή νέων μέτρων.

Η τραγωδία της Marfin

Κατά τη διάρκεια της πρώτης μεγάλης διαδήλωσης κατά του μνημονίου και της ένταξης της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης, στα πλαίσια της πανελλαδικής απεργίας της 5ης Μαΐου, διοργανώθηκαν πορείες σε όλες τις μεγάλες πόλεις, με αυτή της Αθήνας να καταγράφεται ως μια από τις μεγαλύτερες στην πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας. Κουκουλοφόροι πετούν μολότοφ στο κτίριο τράπεζας στην οδό Σταδίου, όπου εργαζόντουσαν η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, η Αγγελική Παπαθανασοπούλου (εγκύος στον 4ο μήνα), 32 ετών, και ο Επαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ετών. Η πυρκαγιά που ξεσπά εντός του κτιρίου εμποδίζει τους εργαζομένους να απομακρυνθούν από αυτό με τραγικό αποτέλεσμα να πεθάνουν από ασφυξία από τις αναθυμιάσεις που προκλήθηκαν.

Το ελληνικό παπούτσι…

Κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ, λαμβάνουν χώρα διαδηλώσεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης. Η αστυνομία προβαίνει σε χρήση δακρυγόνων για να απωθήσει τους διαδηλωτές. Ο ακτινολόγος Στέργιος Πραπεβέζης, εκσφενδονίζει παπούτσι εναντίον του πρωθυπουργού, χωρίς να βρει τον στόχο του και συλλαμβάνεται αμέσως. Αργότερα αφήνεται ελεύθερος χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες, καθώς δεν υποβλήθηκαν μηνύσεις εναντίον του τόσο από τον Γ. Παπανδρέου όσο και από τον αστυνομικό που δέχτηκε το χτύπημα

Από την στρωματσάδα της Νομικής στην κατάργηση ασύλου

Η μοναδική φορά που ο αγώνας μεταναστών βρέθηκε στην πρώτη θέση των ειδησεογραφικών δελτίων της χώρας ήταν τον Ιανουαρίου του 2011. Η είδηση ότι 250 περίπου μετανάστες ταξίδεψαν από τα Χανιά στην Αθήνα, με στόχο να διεκδικήσουν τη νομιμοποίησή τους, σοκάρει το πανελλήνιο. Αντιρατσιστικές οργανώσεις και εθελοντές Έλληνες βρίσκονται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των οικονομικών μεταναστών που κατασκηνώνουν στη Νομική Σχολή Αθηνών και ξεκινούν απεργία πείνας. Το πινγκ πονγκ ευθυνών μεταξύ κυβέρνησης και πανεπιστημιακών Αρχών για το ποιος θα αναλάβει την ευθύνη, αλλά και η κόντρα φοιτητικών παρατάξεων, είχε μόλις ξεκινήσει. Η Νομική βάζει λουκέτο. Πλέον ο χώρος δεν θυμίζει σε τίποτα πανεπιστημιακό ίδρυμα. Οι αντιδράσεις μεταφέρονται και στη Θεσσαλονίκη, με άλλους 50 μετανάστες να συμμετέχουν στην απεργία πείνας. Μετά από θρίλερ διαπραγματεύσεων, οι μετανάστες μεταφέρονται στο κτίριο Υπατία. Οι πρώτες λιποθυμίες από την ασιτία πιέζουν για άμεση λύση. Η απεργία πείνας θα τερματιστεί 44 ημέρες μετά, με τη συμφωνία της κυβέρνησης για μείωση των χρόνων που απαιτούνται για άδεια παραμονής και την ένταξη των απεργών πείνας σε καθεστώς αναβολής απέλασης για έξι μήνες. Στο μεταξύ, τα γεγονότα αναζωπυρώνουν τις συζητήσεις για την κατασκευή φράχτη στον Έβρο, με στόχο να σταματήσει η εισροή παράνομων μεταναστών, ενώ λίγο αργότερα με συναίνεση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο που ίσχυε από το 1982

Οι «Indignados» της Ελλάδας

Ένα μεγάλο κεφάλαιο έμελλε να γραφτεί το 2011, με τη χρονιά να χαρακτηρίζεται από το ξέσπασμα της συσσωρευμένης δυσαρέσκειας των Ελλήνων απέναντι στα συνεχή μέτρα λιτότητας. Τα ειρωνικά σχόλια των Ισπανών «Idignados» αφύπνισαν τους πολίτες και έτσι γεννήθηκε το κίνημα των «Αγανακτισμένων» με βασικό του χαρακτηριστικό το ετερόκλητο πλήθος. Οι Έλληνες είχαν διεγερθεί και η δυναμική του κινήματος αυξανόταν μέρα με τη μέρα, έως ότου εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες κατέκλυσαν τις πλατείες όλης της χώρας και τα διεθνή βλέμματα στράφηκαν στην Ελλάδα. Το καθημερινό ραντεβού… σταθερό στις 18:00 το απόγευμα, ενώ οι Κυριακές αποτέλεσαν το μεγάλο ατού των «Αγανακτισμένων», με τη συμμετοχή του κόσμου να ξεπερνά κάθε προσδοκία. Το σύνθημα «μένουμε πλατεία» δόθηκε και δεκάδες σκηνές στήθηκαν σε Αθήνα και επαρχία και παρέμειναν μέχρι το τέλος του αγώνα των «Αγανακτισμένων». Η εμφάνιση των πολιτικών αποτελούσε κόκκινο πανί για τους πολίτες, με αποτέλεσμα οι πρώτοι να εγκλωβίζονται ακόμα και στη Βουλή και να γίνονται δέκτες αποδοκιμασιών και επιθέσεων. Οι «Αγανακτισμένοι» έδωσαν το παρών σε κρίσιμες για τη χώρα στιγμές, επιχειρώντας πάντα να διατηρήσουν τον ειρηνικό χαρακτήρα του κινήματος με ομάδες περιφρούρησης. Το φαινόμενο των «Αγανακτισμένων» άρχισε να φθίνει μετά τη συμπλήρωση ενός και πλέον μήνα στους δρόμους, με τις όποιες προσπάθειες για «επανεκκίνηση» να μην έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο αυτόχειρας της πλατείας Συντάγματος

Tέλος στη ζωή του βάζει λίγο μετά τις 9 το πρωί της Τετάρτης 04 Απριλίου 2012 ένας ηλικιωμένος άνδρας μπροστά στα μάτια εμβρόντητων περαστικών στην πλατεία Συντάγματος. Χωρίς κανείς να καταλάβει το παραμικρό ή να προλάβει να παρέμβει, ο αυτόχειρας έβγαλε όπλο και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι. Στο σημείωμα που άφησε ανέφερε τα εξής: «Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά την δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μία αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή. Επειδή έχω μία ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω ότι αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου. Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα Λορέτο του Μιλάνου)».

Λίστα Λαγκάρντ

Και καθώς οι επίπονες συζητήσεις για νέα μέτρα κάτω από τις πιέσεις των ελεγκτών της τρόικας που διαπίστωναν άρνηση συμμόρφωσης με τους στόχους του μνημονίου συνεχίζονται, ξεσπάει το σκάνδαλο με την διαβόητη «Λίστα Λαγκάρντ». Ένα αρχείο με τα ονόματα Ελλήνων μεγαλοκαταθετών στην Ελβετία που ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εμφανίζεται να έχει χάσει και ο Ευάγγελος Βενιζέλος να έχει ξεχάσει τελικά βγαίνει στη φόρα από τον δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη ο οποίος και συλλαμβάνεται. Η οσμή συγκάλυψης ευθυνών είναι διάχυτη και οι προανακριτικές επιτροπές της βουλής επεισοδιακές… Ωστόσο ενώ οι υπόλοιπες χώρες από ανάλογες λίστες κατάφεραν να συγκεντρώσουν λεφτά από φοροδιαφεύγοντες στην Ελλάδα δεν έχει γίνει ακόμα η εκμετάλλευσή της.

Τσαλακωμένα πολιτικά προφίλ

Ο παρά μια ψήφο αρχηγός κόμματος του ΠΑΣΟΚ μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου και πρώην υπουργός, Άκης Τσοχατζόπουλος βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού μετά από σειρά ποινικών κακουργημάτων, μαζί και η σύζυγός του Βίκυ Σταμάτη, αλλά και η κόρη του Αρετή Τσοχατζοπούλου καταδικάζονται. Ο Μιχάλης Λιάπης, επίσης ισχυρός υπουργός των κυβερνήσεων της Ν.Δ., καταρρίπτει από μόνος του την επίπλαστη εικόνα, την ώρα που συλλαμβάνεται να οδηγεί με πλαστές πινακίδες και ανασφάλιστο όχημα.

Το μαύρο της δημόσιας τηλεόρασης

Το ψηφιακό σήμα της ΕΡΤ επαύθη άπαξ διαπαντός την Τρίτη 11 Ιουνίου 2013, προκαλώντας την οργή των εργαζομένων της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Κόσμος συρρέει για μέρες στο Ραδιομέγαρο την ώρα που το λουκέτο στην Ελληνική Ραδιοτηλεόραση κυριαρχεί εκτός από τα εθνικά και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Ενδεικτικά η εφημερίδα «L’ Humanite» κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο «Μαύρη οθόνη για τη Δημοκρατία», η «Le Figaro» γράφει «Η Ελλάδα βουτάει ξανά στη θύελλα» και ο «Guardian» σχολιάζει «Κυβέρνηση σε σύγχυση μετά το κλείσιμο της Δημόσιας Τηλεόρασης».

Δολοφονία Παύλου Φύσσα

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013, η δολοφονία του νεαρού ράπερ Παύλου Φύσσα, στο Κερατσίνι, από τον Γιώργο Ρουπακιά, μέλος της Χρυσής Αυγής, προκάλεσε οργισμένες κοινωνικές αντιδράσεις και έγινε η αφορμή για να ξεκινήσει μια μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, η οποία κατέληξε στη σύλληψη του αρχηγού του κόμματος Νίκου Μιχαλολιάκου και βουλευτών και στελεχών του κόμματος για σωρεία ποινικών αδικημάτων, ανάμεσά τους και η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

Δολοφονία Φουντούλη – Καπελώνη

Σχεδόν ένα μήνα μετά σημειώνεται μια δεύτερη εν ψυχρώ εκτέλεση αυτή τη φορά έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο. Δύο άνδρες, ο Γιώργος Φουντούλης και Μάνος Καπελώνης, μέλη του κόμματος, έπεσαν νεκροί από τα πυρά δραστών ενώ ένας ακόμη μεταφέρθηκε τραυματισμένος στο νοσοκομείο «Γεννηματάς». Οι δράστες πυροβόλησαν τα τρία θύματά τους με περισσότερες από 10 σφαίρες και διέφυγαν προς άγνωστη κατεύθυνση, με μηχανή. Το ένα από τα δύο θύματα, 20 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή ακαριαία και το δεύτερο, 26 ετών, κατέληξε από τα τραύματά του, λίγο αργότερα, κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο «Αγία Όλγα». Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε η πρωτοεμφανιζόμενη τρομοκρατική οργάνωση «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις».