Την ώρα που όλοι μας γιορτάζαμε μαζί με τους δικούς μας ανθρώπους τα Χριστούγεννα γευματίζοντας στο σπίτι μας, ένας συνάνθρωπός μας προσπαθούσε να βρει τα προς το ζην στον κάδο σκουπιδιών…
Μεσημέρι Χριστουγέννων κάπου στα Κάτω Πατήσια και ο άνθρωπος της φωτογραφίας δεν ασχολείται με θετικά πλεονάσματα, που σίγουρα δεν θα λύσουν κανένα του πρόβλημα…
Δεν τον απασχολεί το ότι η αιθαλομίχλη μας έχει σκεπάσει, ίσως μάλιστα και ο ίδιος στο κατάλυμά του, αν έχει και δεν ζει στο δρόμο, να καίει ακατάλληλα ξύλα για να ζεσταθεί…
Ίσως δεν θα γνωρίζει πως η χώρα στην οποία ζει, θα αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε λίγες μέρες…
Αυτό που ξέρει και αυτό που τον κρατάει ζωντανό είναι η πείνα του…
Ψάχνει στον κάδο των απορριμμάτων (ακόμα και αυτός είναι μισοάδειος) να βρει κάτι να την ξεγελάσει, ίσως να έχει να ταΐσει και άλλα στόματα εκτός από τον ίδιο…
Ψάχνει ίσως να βρει κάτι χρήσιμο να το κουβαλήσει με το αυτοσχέδιο καροτσάκι του (που δεν έχει πινακίδες αλλά προφανώς δεν θα ξέρει για τον πρώην υπουργό που κυκλοφορούσε στην πρωτεύουσά μας με υπερπολυτελές αυτοκίνητο με πλαστές πινακίδες και αυτοτιμωρήθηκε με διακοπές στη Μαλαισία) και να το μεταπουλήσει για να μπορέσει να ζήσει με τα χρήματα μερικές μέρες και ώρες ακόμα…
Η σκληρή πραγματικότητα μιας χώρας που όλο και περισσότερο μοιάζει να πισωγυρίζει και να ζει τις μέρες του ’41 και δεν αρκεί να το αντιστρέψουμε για να γίνει ’14 και ούτε να κλείσουμε τα μάτια μας για να φαίνεται καλύτερη…
Χριστούγεννα σε μια Ελλάδα που βαδίζει σκυφτή για το 2014, ψάχνοντας στα σκουπίδια την ελπίδα.
