«Ως διευθυντής δημοτικού, ο Λεωνίδας Νίκας έχει συνηθίσει να βλέπει τα παιδιά να παίζουν, να γελούν και να κάνουν όνειρα για το μέλλον. Όμως πρόσφατα έχει δει κάτι τελείως διαφορετικό, κάτι που νόμιζε πως ήταν απίθανο να συμβεί στην Ελλάδα: Παιδιά να ψάχνουν στους σκουπιδοτενεκέδες του σχολείου για φαγητό, πεινασμένους νεαρούς να ζητούν αποφάγια από τους συμμαθητές τους και ένα 11χρονο αγόρι διπλωμένο στα δύο από την πείνα».
Με αυτόν τον τρόπο ξεκινά το άρθρο των New York Times για τα υποσιτιζόμενα παιδιά στην Ελλάδα, με τίτλο «Περισσότερα παιδιά στην Ελλάδα πεινάνε».
«Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν περίμενα να δω την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε», τονίζει ο κ. Νίκας, προσθέτοντας: «Έχουμε φτάσει στο σημείο να έρχονται τα παιδιά στην Ελλάδα πεινασμένα στο σχολείο. Σήμερα, οι οικογένειες έχουν δυσκολίες όχι μόνο στην απασχόληση, αλλά στην επιβίωση».
Σύμφωνα με την επικεφαλής του προγράμματος σίτισης της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Πρόληψις», περίπου το 10% των παιδιών στο δημοτικό και το γυμνάσιο βρίσκονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο της πείνας. «Στο θέμα της ανασφάλειας του φαγητού, η Ελλάδα έχει πέσει πια στο επίπεδο κάποιων αφρικανικών χωρών», υποστηρίζει.
Στο άρθρο επισημαίνεται πως στα ελληνικά σχολεία δεν παρέχονται γεύματα και τα παιδιά πρέπει να φέρουν στο σχολείο το φαγητό τους ή να το αγοράσουν από την καντίνα, όμως το κόστος είναι πλέον αβάσταχτο για οικογένειες με χαμηλό ή και μηδενικό εισόδημα.
Ο κ. Νίκας δηλώνει αγανακτισμένος, καθώς θεωρεί ότι υπάρχει μία ευρύτερη αδιαφορία για τα προβλήματα της Ελλάδας από την πλευρά της Ευρώπης. «Δε λέω ότι πρέπει απλά να περιμένουμε από τους άλλους να μας βοηθήσουν, αλλά αν η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργήσει όπως αυτό το σχολείο, όπου οι οικογένειες βοηθούν τις άλλες οικογένειες επειδή είμαστε μία μεγάλη οικογένεια, έχουμε τελειώσει», σχολιάζει.
