Εκτενές άρθρο στο φαινόμενο της «Χρυσής Αυγής» και στη γενικότερη κοινωνική κατάσταση στην Αθήνα, αφιερώνει σήμερα η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera.

«Ζω με λιγότερο από τετρακόσια ευρώ από σύνταξη αναπηρίας. Έχω δυο κόρες και δυο εγγόνια. Απόψε, τουλάχιστον, τα παιδιά θα φάνε τηγανητές πατάτες», λέει μια γυναίκα που περιμένει να πάρει τρόφιμα από μέλη της Χρυσής Αυγής, στην δημοσιογράφο της εφημερίδας.

Η ιταλίδα απεσταλμένη Αλεσσάντρα Κόππολα τονίζει ότι «στην έδρα του κόμματος κυριαρχεί το μαύρο χρώμα, με λίγο γαλάζιο, σαν την ελληνική σημαία, και κόκκινο, όπως στο πανό με τον μαίανδρο που μιμείται τον αγκυλωτό σταυρό, το οποίο καλύπτει το μπαλκόνι στον πρώτο όροφο».

«Η βραδιά είναι ιδιαίτερη. Πρόκειται για την πρώτη διανομή φαγητού στην καρδιά της Αθήνας. Καταφθάνει και ένας ιερέας, προς υποστήριξη. Τα χρήματα -εξηγούν- προέρχονται από οικονομικές εισφορές και από ένα μέρος του μισθού των 18 νέων βουλευτών. Και το βουλευτικό αυτοκίνητο είναι στην διάθεση του λαού. Του ελληνικού βεβαίως. “Οι μετανάστες σπίτι τους”» γράφει, στο ρεπορτάζ της, το οποίο αναδημοσιεύει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, η εφημερίδα.

Η εφημερίδα του Μιλάνου, κάνει αναφορά στις «όλο και συχνότερες επιθέσεις σε βάρος μεταναστών, στον ‘Αγιο Παντελεήμονα», υπογραμμίζοντας ότι «όταν οι υπεύθυνοι των επιθέσεων μένουν με ακάλυπτο πρόσωπο, τα θύματα, συχνά, αναγνωρίζουν νεαρούς που συχνάζουν στην έδρα της Χρυσής Αυγής».

Η εφημερίδα παραθέτει το παράδειγμα της Αφγανής Ραζία Σαρίφε, που ζει μόνη της με τρία παιδιά: «συνέβη πέντε φορές, έριξαν βαριά αντικείμενα, προς την εξώπορτα και τα παράθυρα του σπιτιού, σπάζοντάς τα. Η επίθεση κράτησε μερικά λεπτά».

Η απεσταλμένη της εφημερίδας, μίλησε και με τον Σαλέχ Ιμπραχίμ, Σομαλό, «ο οποίος δέχθηκε επίθεση από έξι άτομα, και έχει γράψει την ημερομηνία του τραυματισμού του, 22.6.2012, πάνω στο γύψο, στο δεξί του καρπό». Ο δε Γιουνούς Μοχαμάντι, «αποφάσισε να μοιράσει στους αφγανούς συμπατριώτες του, ένα χάρτη που τύπωσε ο σύνδεσμός του, με όλες τις περιοχές προς αποφυγή».

‘Όπως δηλώνει ο Μοχαμάντι «δέχθηκε επίθεση μέσα στον σύνδεσμό του, ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη μαθήματα ελληνικών. Πήγε στο τμήμα αιμόφυρτος, αλλά δεν θέλησαν να δεχθούν την καταγγελία».

«Η καθοριστική ημερομηνία είναι εκείνη της δεκάτης Μαίου 2010, όταν ένας σαραντατετράχρονος έλληνας που συνόδευε την γυναίκα του να γεννήσει, δολοφονήθηκε από τρεις αλλοδαπούς, για να του πάρουν μια βιντεοκάμερα. Μέσα σε δυο ημέρες σημειώθηκαν είκοσι πέντε επιθέσεις κατά μεταναστών, και ένας αλλοδαπός από το Μπαγκλαντές, μαχαιρώθηκε θανάσιμα», εξηγεί στο άρθρο της, η μεγαλύτερη ιταλική εφημερίδα.

Κάνει αναφορά και στην πρόσφατη έκθεση της οργάνωσης Human Rights Watch, η οποία καταγγέλλει «συστηματικές βιαιότητες και άκρως ανησυχητικά γεγονότα, με έγκυες γυναίκες που ξυλοκοπούνται στο δρόμο», ενώ προβάλλει και την μαρτυρία του καθηγητή δικαίου Χρήστου Ρουμπάνη, μέλους της προοδευτικής κίνησης κατοίκων του έκτου διαμερίσματος, ο οποίος, «παραδέχεται, πάντως, ότι πρόκειται για ακραία κατάσταση, από την στιγμή που η μέση αστική τάξη, εγκατέλειψε, σταδιακά, την περιοχή».

«Οι αθηναίοι δεν ήταν συνηθισμένοι στην εγκληματικότητα. Τώρα το κέντρο είναι επικίνδυνο, ο κόσμος είναι σε απόγνωση και οι μετανάστες γίνονται ο τέλειος αποδιοπομπαίος τράγος. Δεν είναι τόσο θέμα ρατσισμού ή επιστροφής της άκρας δεξιάς, είναι η απελπισία», δηλώνει, από την μεριά του ο Σπύρος Κουλοχέρης, του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες.

«Ο Σπύρος, όπως και άλλοι ακτιβιστές, άρχισε να δέχεται,πάντως, περίεργα τηλεφωνήματα. Αφόρητος καύσωνας , στην Αθήνα, και κάκιστες προβλέψεις για το μέλλον», καταλήγει η Corriere della Sera.