Πριν από περίπου ένα χρόνο, αρκετό καιρό πριν τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν στους Αγανακτισμένους, ο ηλικιωμένος άνδρας αγόρευε με την ντουντούκα υπέρ μιας κοινωνικής επανάστασης και αντιμετωπιζόταν ως γραφικός.
Ο συμπαθής κύριος ήταν γνωστός σε όσους περνούσαν συχνά από το κέντρο της Αθήνας. Καλούσε τους πολίτες σε ξεσηκωμό κατά του πολιτικού κατεστημένου και τους ζητούσε να «ξυπνήσουν» και να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους.
Τότε τον περνούσαν για τρελό. Να, όμως, που ήρθε η ώρα που ο «τρελός» δεδικαίωται.