Μίνι θύελλα έχει ξεσπάσει στους κόλπους της εκκλησίας, για τη λύση που προσπαθεί να δώσει η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, μετά την απόφαση του υπουργού Εσωτερικών «περί απαγόρευσης των προσλήψεων και ιερέων κατ’ επιταγή της τρόικας».
Ο αρχιεπίσκοπος προτίθεται να επιτρέπει περιστασιακά τη χειροτονία ως ιερέων προσώπων που βιοπορίζονται από κάποιο επάγγελμα, εφόσον έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα. Δεν θα υποχρεούνται να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους, ούτε να φορούν τα ράσα στις ώρες εργασίας. Θα κρίνονται κατά περίπτωση και κατ’ οικονομία, όπως συνέβαινε και στο παρελθόν.
Ο ομότιμος καθηγητής Κανονικού Δικαίου του ΑΠΘ, Χαράλαμπος Παπαστάθης, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» χαρακτηρίζει πολύ ορθή την απόφαση της Αρχιεπισκοπής λέγοντας ότι: «Κανένας εργοδότης δεν θα δεχθεί στη δούλεψή του έναν εργαζόμενο με ράσο. Σήμερα στη δημοσιογραφία, στην ιατρική, στη δικηγορία, υπάρχουν κληρικοί που όταν εργάζονται φορούν πολιτικά και όταν ιερουργούν, το ράσο. Στην Τουρκία -που έχει χαρακτήρα κοσμικού κράτους- μόνο στον Πατριάρχη επιτρέπεται να φορά ράσα.
Στους υπόλοιπους αρχιερείς και στον κατώτερο κλήρο, το ράσο απαγορεύεται. Έτσι αυτοί, εκτός των ναών κυκλοφορούν με μαύρο κουστούμι, όπως και οι περισσότεροι, στις χώρες της Ε.Ε. και στο εξωτερικό ευρύτερα. Για μένα, ο θόρυβος που ξέσπασε για το ράσο αναδίνει μια εχθρότητα από μερίδα των αρχιερέων προς το πρόσωπο του αρχιεπισκόπου, για τον ήπιο, σοφό και συνετό τρόπο που χειρίζεται τις σχέσεις Εκκλησίας-κράτους. Φαίνεται ότι κάποιοι ξεχνούν τον τρόπο μισθοδοσίας των ιερέων, αλλά και τις προθέσεις κάποιων μελών της κυβέρνησης για τα αποθεματικά της Εκκλησιάς. Ξεχνούν ότι η επομένη Βουλή θα είναι αναθεωρητική και ο νοών νοείτω, όταν με τα νέα δεδομένα, οι εταίροι μας θέλουν τις διατάξεις περί λιτότητας και χρέους να τις περάσουν στο Σύνταγμα».
Σύμφωνα με πληροφορίες, για τις προσλήψεις 300 δημοσίων υπάλληλων για την Εκκλησία, που προβλέπεται βάσει της αναλογίας 5/1 της τρόικας, έγινε πρόσφατα συζήτηση και στην Ιεραρχία.
Εκεί, οι μητροπολίτες Υδρας, Εφραίμ και Ιλίου, Αθηναγόρας τόνισαν πως δεν θα είχαν πρόβλημα να χειροτονήσουν κληρικό κάποιον που θα ασκούσε παράλληλα επαγγελματική δραστηριότητα συμβατή με το λειτούργημα του ιερέα.
Μάλιστα, έδειξαν προθυμία να εξετάσουν στο μέλλον τέτοιες περιπτώσεις εξατομικευμένα και κατ’ οικονομία, όπως και στο παρελθόν.
