Τελικό χτύπημα για όλες τις συντάξεις με 360 ευρώ!

Τα πάνω-κάτω με ανατροπές-σοκ στο Ασφαλιστικό προτείνει το πόρισμα της 12μελούς Επιτροπής Σοφών. Όλα όσα ήξεραν μέχρι σήμερα όλοι οι Έλληνες για τις συντάξεις τους πάνε… περίπατο είτε είναι συνταξιούχοι είτε όχι. Μεταξύ άλλων προτείνεται το περίφημο μοντέλο της Αυστραλίας όπου όποιος έχει εισόδημα από ακίνητα ή μετοχές ή τόκους από καταθέσεις χάνει μέρος της σύνταξής του. Ειδικότερα προτείνεται να χάνει μέρος της εθνικής σύνταξης των 360 ευρώ. Συγκεκριμένα βασική σύνταξη 360 ευρώ με εισοδηματικά κριτήρια και μόνο για αυτούς που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας, μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης αλλά και επανυπολογισμό των συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ για τους νυν συνταξιούχους με στόχο δραματικές περικοπές, προβλέπει το πόρισμα της επιτροπής σοφών. Η βασική σύνταξη των 360 ευρώ προτείνεται να συνδέεται με εισοδήματα από ενοίκια, μερίσματα, καταθέσεις και επενδύσεις. Η πρόταση προβλέπει μάλιστα ενιαίους κανόνες για τον υπολογισμό των συντάξεων που θα οδηγήσουν σε δραματική μείωση. Οι ενιαίοι κανόνες θα επιφέρουν τεράστιες μειώσεις για όσους λαμβάνουν ήδη σύνταξη και αποτελεί έναν έμμεσο τρόπο να υπάρξει γενναία περικοπή συντάξεων, χωρίς όμως να εμφανιστεί έτσι και στη συνέχεια να υπάρχουν ζητήματα με το Συμβούλιο της Επικρατείας… Το νέο συνταξιοδοτικό σύστημα που προτείνει η επιτροπή σε κείμενο 28 σελίδων βασίζεται στις εισφορές του ασφαλισμένου (αναλογική), τακτοποιημένες σε ατομικές μερίδες με βάση κανόνες νοητής κεφαλαιοποίησης συν τη βασική σύνταξη των 360 ευρώ που θα χορηγείται στα 67 έτη. Η ιδέα της  καθιέρωσης συστήματος νοητής κεφαλαιοποίησης έχει επεξεργαστεί από τον υπουργό εργασίας κ. Γιώργο Κατρούγκαλο και ανήκει στον καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς και τέως διοικητή του ΙΚΑ ( 1999-2004) κ. Μιλτιάδη Νεκτάριο, ενώ βασίζεται σε «μείγμα» του  Σουηδικού και Ιταλικού μοντέλου ασφάλισης. Ωστόσο αυτή τη σύνταξη δε θα τη δικαιούνται όλοι αλλά μόνο όσοι διαβιούν στα όρια της φτώχειας αφού θα χορηγείται με βάση εισοδηματικά κριτήρια. Δηλαδή θα λαμβάνεται υπόψη το ατομικό και οικογενειακό εισόδημα αλλά και εισοδήματα από ενοίκια, μερίσματα, επενδύσεις και καταθέσεις. Όσοι δηλώνουν κάτι επιπλέον θα παίρνουν μέρος της σύνταξης ενώ οι «έχοντες» δε θα δικαιούνται καθόλου σύνταξη από το κράτος παρά μόνο το ποσό που συγκέντρωσαν στον ατομικό τους κουμπαρά από τις εισφορές. Παράλληλα δίνεται η δυνατότητα συμπληρωματικών παροχών από επαγγελματικά ταμεία και την ιδιωτική ασφάλιση. Το νέο σύστημα με τις ατομικές μερίδες που θα εφαρμοστεί για τους πρωτοασφαλιζόμενους από την 1/1/2016, θα προβλέπει μειωμένους συντελεστές υπολογισμού των συντάξεων και θα οδηγεί σε χαμηλότερες συντάξεις. Μέχρις ότου ωριμάσει το νέο σύστημα και να μπορεί να αποδώσει την εξοικονόμηση που απαιτείται , θα υπάρξει μεταβατική περίοδος 5-10 χρόνων. Η μείωση που υπολογίζεται ότι θα επέλθει σε συντάξεις που έχουν εκδοθεί εδώ και χρόνια θα ξεπεράσει το 12%.

Οι αλλαγές για υφιστάμενους συνταξιούχους και για όσους βγουν στη σύνταξη μελλοντικά

1. Για όλους όσους είναι ήδη συνταξιούχοι προτείνονται δραματικές αλλαγές και ουσιαστικά υπολογισμός της σύνταξής τους από την αρχή με στόχο βέβαια να μειωθεί η σύνταξη σύμφωνα με τα νέα πρότυπα. Συγκεκριμένα για το σύνολο των συνταξιούχων που σήμερα παίρνουν σύνταξη προβλέπεται η καταβολή μηνιαίας εθνικής σύνταξης η οποία θα είναι συνδεδεμένη με τα 360 ευρώ. Οι ίδιοι συνταξιούχοι εκτός από την εθνική σύνταξη, θα εισπράττουν και την ανταποδοτική. Οπως αναφέρεται «το συνολικό καταβαλλόμενο ποσό σύνταξης, μέρος του οποίου θα αποτελεί η εθνική σύνταξη, θα προκύπτει από την προσθήκη στην εθνική σύνταξη της ανταποδοτικής». Ειδικά για την εθνική σύνταξη, αυτή θα μπορεί να συνδεθεί είτε με το όριο της φτώχειας και να είναι είτε ενιαία για όλους, είτε με εισοδηματικά κριτήρια – δηλαδή άλλα έσοδα από ακίνητα ή καταθέσεις – και να κυμαίνεται αναλόγως. Η αναλογική σύνταξη θα δίνεται με βάση το ύψος των εισφορών κατά το σύνολο του εργασιακού βίου, οι οποίες θα καταγράφονται σε ατομικές μερίδες και θα τοκίζονται με επιτόκιο που θα καθορίζεται από το κράτος. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, η διασύνδεση της τελικής παροχής με το προσδόκιμο ζωής. Οι αναπηρικές συντάξεις και οι συντάξεις χηρείας όπως και τα βαρέα και ανθυγιεινά, σύμφωνα με την επιτροπή, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ειδικά. 2. Για όσους ασφαλιστούν για πρώτη φορά από την ημερομηνία εφαρμογής του νέου συστήματος θα εφαρμοστεί σύστημα νοητής κεφαλαιοποίησης αναδιανεμητικού χαρακτήρα με δημιουργία ατομικών μερίδων ανά ασφαλισμένο και παρακράτηση ενός ποσού, κλιμακούμενου ανάλογα με το εισόδημα για τη χρηματοδότηση του συστήματος. Το ποσό της σύνταξης που θα προκύπτει από τους κανόνες του συστήματος νοητής κεφαλαιοποίησης θα προστίθεται στην εθνική σύνταξη. Για την επικουρική σύνταξη υποβλήθηκαν δύο προτάσεις. Είτε η επικουρική να ενσωματωθεί ως μικρό συμπλήρωμα στην κύρια, είτε να παραμείνει το ενιαίο επικουρικό ταμείο με διαφορετικά χαρακτηριστικά με ρήτρα ελεγχόμενου ελλείμματος. Επίσης προτείνεται η δημιουργία επαγγελματικών ταμείων για όσους δεν επιθυμούν να παραμείνουν στο ΕΤΕΑ. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένας ασφαλιστικός φορέας στα πρότυπα του ΙΚΑ. Ωστόσο στην επιτροπή διατυπώθηκαν και απόψεις να δημιουργηθούν τρεις φορείς ένας για τους μισθωτούς , ένας για τους αυτοαπασχολούμενους (ΟΑΕΕ- ΕΤΑΑ) και ένας για τους αγρότες. Σε κάθε περίπτωση όλα τα παραπάνω αποτελούν την πρόταση της επιτροπής των 12 σοφών για το ασφαλιστικό. Τι ακριβώς θα εφαρμοστεί είναι στα χέρια της κυβέρνησης και του Γιώργου Κατρούγκαλου. Σε κάθε περίπτωση λόγο και μάλιστα σημαντικό για το ασφαλιστικό έχουν οι δανειστές. «Η Επιτροπή ανέλαβε το δύσκολο έργο να σχεδιάσει ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα. Ένα φιλόδοξο εγχείρημα που έφερε σε πέρας σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Οι επιλογές που διατυπώθηκαν, κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων, ήταν περισσότερες της μιας. Ωστόσο, μετά από ώριμες σταθμίσεις, επήλθε, σε κάποιο βαθμό, σύγκλιση απόψεων. Το πόρισμα δεν έκρυψε την πολυφωνία και τον πλουραλισμό, ενώ παράλληλα απέφυγε τις ωραιοποιήσεις» αναφέρεται στον πρόλογο του πορίσματος. Και συνεχίζει: «Εννοείται ότι το μόνο που χάραξε η Επιτροπή, είναι το μονοπάτι. Γι’ αυτό περιορίστηκε στην παράθεση των αρχών του προτεινόμενου συστήματος. Η υλοποίησή του προϋποθέτει περαιτέρω τεχνικές επεξεργασίες. Ομοίως, η Επιτροπή δεν προχώρησε στην εξειδίκευση της μετάβασης που θα αποτελέσει αντικείμενο ξεχωριστής πρότασης». ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ Στο πόρισμα που δόθηκε στη δημοσιότητα τονίζεται μεταξύ άλλων ότι: «Ο στόχος θα πρέπει να είναι ένας, εθνικός φορέας κοινωνικής ασφάλισης µε ένταξη σε αυτό όλων των φορέων κύριας, επικουρικής ασφάλισης και εφάπαξ παροχών (διοικητική ενοποίηση), µετά από ουσιαστική ενοποίηση του υπάρχοντος καθεστώτος κοινωνικής ασφάλισης. Στην προοπτική αυτή, το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ µετεξελίσσεται σε Εθνικό Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης. ∆εν πρέπει να γίνει δεκτή καµία εξαίρεση, γιατί διαφορετικά το εγχείρηµα της ενοποίησης θα υπονοµευθεί στο σύνολό του. Εξάλλου, η ενοποίηση των Ταµείων, διαχρονικό αίτηµα από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος οραµατίστηκε ένα φορέα για όλους τους Έλληνες, αποτέλεσε πρόταση και προηγούµενων προτάσεων και µελετών. Πρόσφατα, το ΚΕΠΕ σε Μελέτη του (∆ιοικητική µεταρρύθµιση και λειτουργικός εκσυγχρονισµός των ασφαλιστικών δοµών, Αθήνα, 2014) παρουσίασε εκτεταµένα το ζήτηµα της οριζόντιας και κάθετης διοικητικής και λειτουργικής ενοποίησης του συστήµατος. Προτείνεται συγχρόνως η ουσιαστική ενοποίηση του υπάρχοντος καθεστώτος κοινωνικής ασφάλισης µε θέσπιση ενιαίων κανόνων για παλαιούς και νέους ασφαλισµένους και ανακαθορισµό των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων. Οι ενιαίοι κανόνες είναι αναγκαίοι, γιατί απέναντι στους βασικούς κινδύνους της ζωής πρέπει όλοι οι ασφαλισµένοι να απολαµβάνουν τον ίδιο βαθµό εθνικής/ κοινωνικής αλληλεγγύης. Τυχόν διαφοροποίηση δεν µπορεί παρά να παρεισφρέει σε επίπεδο συµπληρωµατικής (επαγγελµατικής) προστασίας και να εξαρτάται από µια πρόσθετη εισφοροδοτική προσπάθεια των ασφαλισµένων. Ειδικότερα: Όσον αφορά στις εισφορές : -ενιαία ποσοστά εισφορών και βάση υπολογισµού τους α) για κύρια σύνταξη, β) για επικουρική σύνταξη και γ) για εφάπαξ παροχές, µε µόνη διάκριση αυτή σε µισθωτούς και αυτοτελώς απασχολούµενους. -υποχρέωση για δήλωση των ασφαλιστικών εισφορών όλων των φορέων κύριας, επικουρικής ασφάλισης και εφάπαξ µέσω µιας ενοποιηµένης διαδικασίας. -ανάθεση στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ/ΚΕΑΟ της βεβαίωσης και είσπραξης των ασφαλιστικών εισφορών. Όσον αφορά στις παροχές: α) Κατάργηση των οριζόντιων περικοπών των συντάξεων διότι υποσκάπτουν την ασφαλιστική συνείδηση, δηµιουργούν κίνητρο για εισφοροδιαφυγή και για πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, υπονοµεύουν το ασφαλιστικό σύστηµα. β) Καθιέρωση ενιαίου τρόπου υπολογισµού της σύνταξης, κύριας και επικουρικής, για παλιούς και νέους ασφαλισµένους, αφού προηγουµένως καθοριστεί µε Αναλογιστική Μελέτη το ποσοστό, κατά το οποίο τόσο η κάθε σύνταξη χωριστά, όσο και όλες από κοινού, θα αναπληρώνουν τις αποδοχές του ασφαλισµένου. γ) Ανακαθορισµός, κατ’ επιταγή των αρχών της συµµετοχικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης των γενεών, των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων µε αναφορά στο νέο, ενιαίο τρόπο υπολογισµού της κύριας και επικουρικής σύνταξης για παλαιούς και νέους ασφαλισµένους.

Το πόρισμα προτείνει τη νέα αρχιτεκτονική του συνταξιοδοτικού συστήματος

«Καµία λύση δεν είναι ανώδυνη. Όλες έχουν πλεονεκτήµατα που πρέπει να προβληθούν, και µειονεκτήµατα που δεν µπορούν να αποσιωπηθούν. Το µοντέλο που προκρίθηκε είναι εκείνο των εικονικών λογαριασµών καθορισµένων εισφορών (Ι). Έγινε όµως προσπάθεια διόρθωσης των αδύναµων σηµείων του σε επίπεδο επάρκειας µε την εθνική – κοινωνική σύνταξη (ΙΙ), καθώς και σε επίπεδο βιωσιµότητας µε την πρόταση για ένα πραγµατικό κεφάλαιο – ταµείο εγγύησης της βιωσιµότητας που θα τροφοδοτείται µε ποικίλους νέους πόρους (ΙΙΙ). Α. ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ (NCD) Σύµφωνα µε την επιλογή αυτή, το σύστηµα των συντάξεων είναι διανεµητικό µε καθορισµένες εισφορές (Pay-As-You-Go Notional Defined Contributions).Βασίζεται στη λειτουργία Ατοµικών Λογαριασµών «νοητής κεφαλαιοποίησης» (Individual Notional Accounts). Το σύστηµα διαφοροποιείται από την κεφαλαιοποίηση σε δύο βασικά σηµεία : ο δείκτης ο οποίος αποτελεί το εικονικό επιτόκιο ορίζεται από το νοµοθέτη -το σύστηµα παραµένει δηµόσιο- και όχι από την αγορά, ενώ η συσσώρευση των εισφορών είναι εικονική, αφού το συσσωρευµένο κεφάλαιο χρησιµοποιείται για την πληρωµή των τωρινών συνταξιούχων. Η βασική ιδέα του προτεινόµενου συστήµατος που στοχεύει στην πραγµατοποίηση της ανταποδοτικής δικαιοσύνης, είναι απλή : ο εργαζόµενος συσσωρεύει σ’ έναν ατοµικό λογαριασµό όλες τις εισφορές της επαγγελµατικής του σταδιοδροµίας. Οι ασφαλιστικές εισφορές που συγκεντρώνονται στην ατοµική µερίδα του ασφαλισµένου, τοκίζονται µε το παραπάνω εκάστοτε εικονικό επιτόκιο και σχηµατίζουν το συνταξιοδοτικό κεφάλαιο. Είναι το κράτος εκείνο που εγγυάται τη λειτουργία ενός τέτοιου συστήµατος. Τον επενδυτικό κίνδυνο από την αξιοποίηση των εισφορών δεν φέρει ο ίδιος ο ασφαλισµένος, κάτι που θα συνέβαινε αν το σύστηµα ήταν αµιγώς κεφαλαιοποιητικό. Ως εικονικό επιτόκιο συνήθως επιλέγεται ένα µέγεθος που συνδέεται µε µακροοικονοµικές παραµέτρους (ποσοστιαία µεταβολή των αποδοχών των ασφαλισµένων ή ποσοστιαία µεταβολή του ΑΕΠ). Κάθε χρόνο οι ασφαλισµένοι λαµβάνουν επίσηµη ενηµέρωση για το ποσό του συσσωρευµένου ασφαλιστικού τους κεφαλαίου. Η ενηµέρωση αυτή µπορεί να γίνεται και ηλεκτρονικά. Γενικά, το σύστηµα των εικονικών λογαριασµών επιτρέπει την ελαστική συνταξιοδότηση, την επιλογή δηλαδή από τον ίδιο τον ασφαλισµένο της στιγµής συνταξιοδότησής του, πάνω από ένα καθορισµένο όριο ηλικίας. Με την καθιέρωσή της, η εθνική σύνταξη θα αποκτήσει αυτοτέλεια και θα αποχωριστεί από το πλαίσιο των ασφαλιστικών (αναλογικών) παροχών του κάθε φορέα. Έτσι, θα γίνει ευκολότερη η επικέντρωση στην αναδιανεµητική λειτουργία του κοινωνικού τµήµατος της σύνταξης. Η εθνική σύνταξη δεν µπορεί να σχεδιαστεί κατά τρόπο ασύνδετο προς το όλο συνταξιοδοτικό οικοδόµηµα. Ειδικότερα, η εθνική και η αναλογική σύνταξη θα πρέπει να σχεδιαστούν ως ένα δίδυµο, ως δύο τµήµατα που θα λειτουργούν συµπληρωµατικά. Η κοινωνική σύνταξη πρέπει να καθοριστεί σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να προστατεύει όσους δεν έχουν ένα συνεχή και πλήρη ασφαλιστικό βίο (ατυπικές µορφές απασχόλησης, διαστήµατα ανεργίας). Η εθνική σύνταξη δεν θα πρέπει να περιορίζεται σ’ ένα στοιχειώδες ποσό, ιδιαίτερα σε µια εποχή βαθειάς οικονοµικής κρίσης µε ασυνεχή ιστορικά ασφάλισης, µικρή συσσώρευση ασφαλιστικού «πλούτου», χαµηλούς µισθούς (εργαζόµενοι φτωχοί, απλήρωτοι εργαζόµενοι, µακροχρόνια άνεργοι). Στην παρούσα κατάσταση της αγοράς εργασίας η αδιάκοπη εργασιακή σχέση όλο και σπανίζει, ενώ ανθίζουν οι ατυπικές µορφές απασχόλησης. Κατά συνέπεια, το ύψος της εθνικής δεν είναι δυνατόν να προσδιορίζεται µε απόλυτους δηµοσιονοµικούς όρους, αλλά µε κοινωνικούς δείκτες. Η επιτυχία του µέτρου της εθνικής σύνταξης θα εξαρτηθεί από την εύστοχη αναδιανεµητική της λειτουργία προς άτοµα που βρίσκονται κάτω από ένα ανεκτό επίπεδο διαβίωσης. Το ποσό της εθνικής σύνταξης, στο οποίο θα έχουν δικαίωµα όλοι οι συνταξιούχοι, θα κλιµακώνεται ανάλογα µε το ύψος της αναλογικής σύνταξης και τα µέλη οικογένειας. Έτσι, η εθνική/ κοινωνική σύνταξη θα πρέπει να µειώνεται προοδευτικά, όχι µόνο όταν αυξάνει η αναλογική σύνταξη, αλλά κι όταν αυξάνει το ατοµικό και οικογενειακό εισόδηµα του δικαιούχου. Αντίθετα, µε την αποδοχή µιας «οικουµενικής» εκδοχής (χωρίς εισοδηµατικά κριτήρια), το µόνο που θα πετυχαίναµε, θα ήταν να συµπιέσουµε το ύψος της εθνικής σύνταξης σε χαµηλά επίπεδα λόγω του υψηλού κόστους της».

Ποιοι είναι οι 12 σοφοί που ανέλαβαν το ασφαλιστικό

Το σχεδιασμό για την ολική ανατροπή του ασφαλιστικού ανέλαβε 12μελής Επιτροπή Σοφών που ορίστηκε από τον αρμόδιο υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο. Ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας μέσα στον Αύγουστο συγκρότησε την επιτροπή με σκοπό την επεξεργασία και υποβολή προτάσεων για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Ωστόσο στις αρχές Σεπτεμβρίου η «Εφημερίδα των Συντακτών» αποκάλυψε το βασικό σενάριο πάνω στο οποίο δούλεψε η Επιτροπή Σοφών που είναι η ιδέα της  καθιέρωσης συστήματος νοητής κεφαλαιοποίησης αναδιανεμητικού χαρακτήρα, το οποίο κατά τους υπολογισμούς της εφημερίδας οδηγούσε σε συντάξεις 600 ευρώ για τους περισσότερους ασφαλισμένους. Κάθε ασφαλισμένος δηλαδή διαθέτει έναν ατομικό λογαριασμό μέσω του οποίου «κτίζει» το ποσό της σύνταξης του ανάλογα με τις εισφορές που καταβάλει. Μέσω της νοητής κεφαλαιοποίησης θα παρακρατείται ένα ποσό βάσει εισοδηματικών κριτηρίων υπέρ της ενίσχυσης του ασφαλιστικού συστήματος. Το ποσό της σύνταξης που θα προκύπτει από το σύστημα νοητής κεφαλαιοποίησης θα προστίθεται στην εθνική σύνταξη η οποία θα χρηματοδοτείται από τη φορολογία. Τότε εν μέσω προεκλογικής περιόδου ο κ. Κατρούγκαλος έκανε λόγο για προβοκάτσια και για δημοσίευμα που δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Ωστόσο τις τελευταίες μέρες το κλίμα καλλιεργήθηκε για να έρθει η πρόταση της επιτροπής των σοφών με δηλώσεις. Χαρακτηριστικότερα είναι όσα είπε ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Αναστάσιος Πετρόπουλος στη Βουλή ο οποίος περιέγραψε με μελανά χρώματα την κατάσταση στο ασφαλιστικό χαρακτηρίζοντας το σύστημα «ετοιμόρροπο». Δήλωσε, μάλιστα, ότι χρειάζονται άμεσα μέτρα για να αποφευχθεί η κατάρρευση του συστήματος το 2030.

Η 12μελής επιτροπή «σοφών» αποτελείται από τα εξής μέλη:

1. Αννα Λιγωμένου, Αντιπρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου, ως Πρόεδρος. Η κυρία Λιγωμένου είναι αριστούχος της Νομικής Σχολής του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με άριστες μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο Δίκαιο, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ξεκίνησε ως ασκούμενη στο νομικό τμήμα της ΕΡΤ. Απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, με οικονομικές σπουδές στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στα Χρηματοοικονομικά. Γνωρίζει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Υπήρξε υπότροφος του ΙΚΥ και μεταπτυχιακή υπότροφος του Ινστιτούτου Δικονομικών Μελετών και Ερευνών κατά την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής «Το Πειθαρχικό Δίκαιο των Δικαστών». Διορίστηκε ως δικαστής στο Ελεγκτικό Συνέδριο το 1989. Προήχθη σε αντιπρόεδρο του Ανώτατου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου το 2014. 2. Βασίλης Ανδρουλάκης, Δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας. 3. Διονύσιος Γράβαρης, Καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής. Ο Διονύσης Γράβαρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954 και μεγάλωσε στις γειτονιές της. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Ελλάδα και στον Καναδά και από το 1985 δίδαξε αρχικά στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 2008 είναι επιστημονικός διευθυντής στο Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ. Υπό την τελευταία του ιδιότητα έχει επιβλέψει την εκπόνηση μελετών για την κατάσταση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στην περίοδο της κρίσης. Ήταν υποψήφιος με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη για το Δήμο της Αθήνας. 4. Ξενοφών Κοντιάδης, Καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας. Ο Ξενοφών Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Μόναχο. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Δίδαξε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ως επίκουρος και εν συνεχεία αναπληρωτής Καθηγητής) από το 1998 και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου από το 2004, όπου εκλέχθηκε το 2006 πρωτοβάθμιος Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας. Διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (2008-2010) και Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών (2010-2014). Από το 1995 Επιστημονικός Διευθυντής και από το 2006 Πρόεδρος Δ.Σ. του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου, θέση στην οποία διαδέχθηκε τον δάσκαλό του, συνταγματολόγο Δημήτρη Θ. Τσάτσο. Συγγραφέας 20 βιβλίων και περισσότερων από 130 μελετών στα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά. Κριτής πολλών διεθνών επιστημονικών περιοδικών και διευθυντής επιστημονικών σειρών. Προσκεκλημένος ομιλητής σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο τύπο, με περισσότερα από 400 άρθρα. 5. Κωνσταντίνος Κρεμαλής, ομ. Καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας. O Κωνσταντίνος Κρεμαλής γεννήθηκε στο Βόλο το 1947. Πραγματοποίησε νομικές σπουδές στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου και Βιέννης. Είναι Δικηγόρος παρ’ Aρείω Πάγω ειδικευμένος σε θέματα Εργατικού Δικαίου, Κοινωνικού Δικαίου, Ασφαλιστικού Δικαίου και Δικαίου της Υγείας. O καθηγητής Κρεμαλής είναι Διευθυντής του Εργαστηρίου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υγείας και Πρόνοιας του Πανεπιστημίου Αθηνών. 6. Σταυρούλα Κτιστάκη, Δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας. Η Σταυρούλα Κτιστάκη σπούδασε στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών (Ν.Ο.Ε.) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έλαβε πτυχίο Νομικής και πτυχίο Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών της Σχολής αυτής. Έλαβε DΕΑ Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Paris I – Pantheon – Sorbonne όπου και εκπόνησε διδακτορική διατριβή (1990) με θέμα: «L’ evolution du controle juridictionnel des motifs de l’ acte administratif» και με βαθμό άριστα. 7. Φρόλη Κουσκουνά, Πρόεδρος Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής. 8. Σπύρος Μαρκάτης, Δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας. 9. Δημήτριος Μπούρλος, Δικηγόρος, εξειδικευμένος σε συνταξιοδοτικά θέματα. Ο κ. Δημήτριος Μπούρλος, είναι γνωστός εργατολόγος και από το έτος 1984 εκδότης του περιοδικού «ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΙΚΑ». Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Επιτροπής για την Διαδοχική Ασφάλιση, μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το Ασφαλιστικό, Πρόεδρος της Επιτροπής Κωδικοποίησης Κανονισμών Ι.Κ.Α. και μέλος πολλών επιτροπών που έχουν συσταθεί για το Ασφαλιστικό. Γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας το 1957. 10. Μιλτιάδης Νεκτάριος, Καθηγητής Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης. Ο Μιλτιάδης Νεκτάριος είναι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της International Life ΑΕΑΖ,. Είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει εργασθεί ως Διευθύνων Σύμβουλος στην Χρηματιστηριακή Βορείου Ελλάδος (1991-1993), Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Ασφαλιστικής (1993-1999) και Διοικητής του ΙΚΑ (1999-2004) επί κυβέρνησης Κ. Σημίτη. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (1993-1996) και Πρόεδρος της ΑΕΔΑΚ Ασφαλιστικών Οργανισμών (2000-2004). Είναι γνωστή προσωπικότητα στον χώρο της Κοινωνικής και Ιδιωτικής Ασφάλισης καθώς και συγγραφέας αρκετών βιβλίων. 11. Αθηνά Πετρόγλου, Δικηγόρος, εξειδικευμένη σε συνταξιοδοτικά θέματα. 12. Αγγελος Στεργίου, Καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας. Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ. Διδάσκει για το Δίκαιο Κοινωνικής Ασφάλισης. Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Paris I – Panthéon- Sorbonne (1985). Η διατριβή του βραβεύτηκε από το Centre Françaisde Droit Comparé.