Η γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων µε πρόσφατη απόφασή της (ΠΟΛ 1193/2014) έδωσε τη δυνατότητα στους υπόχρεους να υποβάλουν στην αρμόδια ∆ΟΥ αίτηση επανυπολογισμού του ΕΕΤΑ, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, στις οποίες υπήρχε πραγματική αδυναμία υποβολής αίτησης διόρθωσης στοιχείων στον αρμόδιο δήμο μέχρι τη 15η Μαΐου 2013.

Ο Συνήγορος του Πολίτη εκφράζει την ικανοποίησή του για την εξέλιξη αυτή. Θεωρεί, ωστόσο, ότι θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα νέας εκκαθάρισης σε όλες τις περιπτώσεις εσφαλμένου υπολογισμού του ΕΕΤΑ, ώστε να μην καλούνται οι πολίτες να πληρώσουν ποσά που δεν αντιστοιχούν στα πραγματικά στοιχεία των ακινήτων τους, όπως ήδη έχει συμβεί µε το ΕΕΤΗ∆Ε των ετών 2011 και 2012 σε πολλές περιπτώσεις.
Ο Συνήγορος του Πολίτη σχετικά είχε διαπιστώσει σοβαρά προβλήματα με τον υπολογισμό του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ακινήτων (ΕΕΤΑ), το οποίο επιβλήθηκε για το έτος 2013 με το ν. 4152/2013, μετά την εξέταση πλήθους καταγγελιών.

Σύμφωνα με την Αρχή, από τη διερεύνηση των αναφορών διαπιστώθηκε ότι ιδιαίτερο πρόβλημα αντιμετώπιζαν:

– Οι πολίτες που για πρώτη φορά έλαβαν λογαριασμό κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος µε τον εσφαλμένο υπολογισμό του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) και κατ’ επέκταση του ΕΕΤΑ μετά τη 15η Μαΐου 2013, προθεσμία που έθετε ο νόμος για την υποβολή αιτήσεων διόρθωσης λαθών στους αρμόδιους δήμους.

– Οι πολίτες που στους λογαριασμούς κατανάλωσης ρεύματος των ακινήτων τους δεν αναγραφόταν υπολογισμός του ΤΑΠ και συνεπώς ούτε τιμή ζώνης.

Ο Συνήγορος, ήδη από τον Νοέμβριο του 2013, µε έγγραφά του προς τον γενικό γραμματέα ∆ημοσίων Εσόδων είχε αναδείξει το ζήτημα στο σύνολό του και είχε ζητήσει στοιχεία για τον τρόπο υπολογισμού του ΕΕΤΑ στις περιπτώσεις ακινήτων που δεν αναγραφόταν υπολογισμός του ΤΑΠ.

Στη συνέχεια, τον Μάιο του 2014, επανήλθε µε έγγραφό του στο οποίο επισήμανε ότι, στις περιπτώσεις που δεν αναγράφεται τιμή ζώνης στη βάση υπολογισμού του Διαχειριστή του Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (∆Ε∆∆ΗΕ), δεν ορίζεται στον νόμο ο συντελεστής υπολογισμού του φόρου, αλλά εναπόκειται στη Διοίκηση να τον προσδιορίσει µε βάση τον μέσο όρο των τιμών της δημοτικής ενότητας, του δήμου ή του νομού. Επίσης, σημείωσε ότι το γεγονός αυτό παραβιάζει την αρχή της βεβαιότητας του φόρου και δημιουργεί τεράστιο αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες.

Τέλος, ο Συνήγορος τόνισε ότι παραβιάζεται η αρχή της φορολογικής ισότητας στις περιπτώσεις όπου: α) ο φόρος σε ακίνητα της ίδιας περιοχής υπολογίζεται µε διαφορετικό συντελεστή, β) ακίνητα απομακρυσμένων περιοχών φορολογούνται µε συντελεστή υπολογιζόμενο µε τον μέσο όρο τιμών ζώνης των κέντρων του νομού, γ) πολίτες οι οποίοι αποδεδειγμένα έλαβαν γνώση του εσφαλμένου υπολογισμού μετά τη 15η Μαΐου 2013, χάνουν το δικαίωμα να αιτηθούν τη διόρθωσή του, αντιμετωπιζόμενοι το ίδιο µε όσους είχαν λάβει γνώση του σφάλματος, πριν από την ημερομηνία αυτή.