Τον… ελληνικό τρόπο της εύκολης λύσης φαίνεται ότι επιλέγει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε ό,τι αφορά την αύξηση των φορολογικών εσόδων.
Μετά από μία διετία ισχύος του μνημονίου, συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση για την επί της ουσίας πάταξη της φοροδιαφυγής (πέραν των -επικοινωνιακού χαρακτήρα- συλλήψεων κάποιων επιχειρηματιών). Έτσι, αντί να πιέσει στην κατεύθυνση αυτή, ακολουθεί την… ελληνική οδό.
Στην έκθεσή της για την ελληνική οικονομία, είναι ξεκάθαρη:
Ζητά οι επερχόμενες αλλαγές στη φορολογία να μη μειώνουν τα έσοδα από έμμεσους φόρους, επειδή εισπράττονται πιο εύκολα από τους άμεσους!
Στο ίδιο μοτίβο και το αίτημα για πλήρη κατάργηση του αφορολόγητου των 5.000 ευρώ για όλους τους φορολογούμενους. Θυμίζουμε ότι σήμερα, οι έγγαμοι χάνουν τη συγκεκριμένη ελάφρυνση, αφού -λόγω της οικογενειακής τους κατάστασης- επιβαρύνονται με τεκμήριο 5.000 ευρώ, ακόμα και αν δεν έχουν κανένα περιουσιακό στοιχείο!
Δηλαδή, αντί να προτείνονται -αν όχι να επιβάλλονται- δράσεις και μέτρα για να περιοριστεί η φοροδιαφυγή, καταργούμε σε όλους το αφορολόγητο για να διασφαλίσουμε έναν ελάχιστο κεφαλικό φόρο, επιβαρύνοντας για ακόμα μια φορά τους συνεπείς, προς όφελος των κατ΄ επάγγελμα φοροφυγάδων.
Πέραν αυτών, ζητείται:
-Η μείωση στο μισό (από οκτώ σε τέσσερα, ακόμα και σε τρία) των φορολογικών κλιμακίων,
-Ο διπλασιασμός της φορολόγησης των τόκων από καταθέσεις και άλλες επενδύσεις (από το 10% στο 20%),
-Η αυτοτελής φορολόγηση εισοδημάτων από ενοίκια (επίσης στο 20%),
-Η καθιέρωση ενιαίου συντελεστή Φ.Π.Α. (πιθανότατα στο 19% ή στο 21%), με ταυτόχρονη κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, αλλά καιτων προνομιακών καθεστώτων φορολόγησης, που έχουν όσοι κατοικούν σε παραμεθόριες περιοχές.
Οι αλλαγές αυτές πρέπει να έχουν νομοθετηθεί μέχρι τον Ιούνιο.
