Οι πιγκουίνοι έχουν αποτελέσει αντικείμενο έρευνας πολλών επιστημόνων, τόσο για τη γενικότερη συμπεριφορά τους στις αποικίες τους, όσο και για τα ιδιαίτερα μοτίβα ζευγαρώματος που παρουσιάζουν.
Πρόσφατα, ερευνητές από την Ιταλία κατάφεραν για πρώτη φορά να αποκρυπτογραφήσουν και τη «γλώσσα» τους σε πολύ βασικό επίπεδο.
Οι ερευνητές μελέτησαν 48 αφρικανικούς πιγκουίνους και ανακάλυψαν ότι κάνουν έξι διακριτούς ήχους και τι ακριβώς σημαίνουν οι ήχοι αυτοί.
Με επικεφαλής τον Dr Livio Favaro από το πανεπιστήμιο του Τορίνο, οι ερευνητές συνέλεξαν, κατηγοριοποίησαν και ανέλυσαν ακουστικά εκατοντάδες ηχητικές και όχι μόνο καταγραφές σε μια ομάδα 48 πιγκουίνων που ζουν σε καθεστώς αιχμαλωσίας στο ζωολογικό κήπο της ιταλικής αυτής πόλης.
Η αποικία των πιγκουίνων αποτελούνταν από 15 αρσενικά, 17 θηλυκά, 8 μικρά ηλικίας από 3 έως 12 μηνών και 8 πιο μικρούς πιγκουίνους.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πιγκουίνοι έχουν τέσσερις βασικές αρθρώσεις φθόγγων: την κραυγή-«κλήση επαφής» που βγάζουν όσα πουλιά έχουν απομονωθεί, ένα σήμα που δείχνει επιθετικότητα, μια κραυγή ενθουσιασμού από όσα πουλιά δεν έχουν –και ψάχνουν- σύντροφο την εποχή του ζευγαρώματος και έναν κοινό «τραγούδι» που λένε τα ζευγάρια στις φωλιές τους.
Ακόμη, αναγνώρισαν και δύο ακόμη διακριτούς ήχους, τα οποία ερμήνευσαν ως «παρακαλετά» από τους νεοσσούς, με τη μορφή ενός «τιτιβίσματος» επαιτείας και ένα άλλο γκρίνιας.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο PLOS One.
