Τα δελφίνια καλούν το ένα το άλλο με τα… ονόματά τους, δηλαδή με σφυρίγματα που είναι μοναδικά για το καθένα και τα μαθαίνουν στα πρώτα τους χρόνια, όπως διαπίστωσαν επιστήμονες από τη Σκωτία.

Όπως αναφέρουν «τα Νέα», η Στέφανι Κινγκ και ο Βίνσεντ Τζάνικ κατάφεραν να επικοινωνήσουν με τα δελφίνια χρησιμοποιώντας τους δικούς τους ήχους, που είχαν ηχογραφήσει. Τα δελφίνια απάντησαν όταν άκουσαν το «όνομά» τους. «Είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνουμε ότι τα θηλαστικά έχουν όνομα, σχεδόν όπως οι άνθρωποι», λέει η Κινγκ στο «National Geographic».

Οι επιστήμονες είχαν υποψιαστεί από τη δεκαετία του ’60 ακόμα ότι τα δελφίνια χρησιμοποιούν τα σφυρίγματα ως ονόματα. Επίσης, τα σφυρίγματα δείχνουν τη διάθεση του δελφινιού.

Τα δελφίνια αναπτύσσουν αυτούς τους ήχους σε μικρή ηλικία, πιθανώς επηρεασμένα από τις μητέρες τους. Συνήθως κρατούν το ίδιο «όνομα» για δεκαετίες, αλλά μερικές φορές τα αρσενικά αλλάζουν το όνομά τους όταν αποκτήσουν νέα παρέα.

Τα δελφίνια μπορούν να μιμηθούν το ένα το σφύριγμα του άλλου αλλά συνήθως φωνάζουν τα ίδια το όνομά τους, ίσως για να κάνουν αισθητή και αναγνωρίσιμη την παρουσία τους στην αγέλη.

Δεν είναι εύκολο για τους ειδικούς να μελετήσουν το κάλεσμα των δελφινιών. Κινούνται συνέχεια στην ανοιχτή θάλασσα και συχνά φωνάζουν όλα μαζί και δύσκολα ξεχωρίζουν οι ήχοι τους.

Για να τα καταφέρουν, οι θαλάσσιοι βιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Σεντ Αντριους στη Σκωτία εφάρμοσαν μία νέα τεχνική, που ανέπτυξε ο Τζάνικ, με την οποία μπορούν να ξεχωρίσουν τα σφυρίγματα χάρη στον ρυθμό τους. Ο Τζάνικ και οι συνεργάτες του μπορούν τώρα να ακολουθήσουν αγέλες, να τις ηχογραφήσουν με υποβρύχια μικρόφωνα και να ξεχωρίσουν τα «ονόματά» τους.

Το 2011, χρησιμοποίησε αυτή την τεχνική για να διαπιστώσει ότι τα ρινοδέλφινα χαιρετιούνται μεταξύ τους όταν συναντιούνται στο πέλαγος. Εχουν ένα τελετουργικό, όπως όταν οι άνθρωποι κάνουν χειραψία. Στη συνέχεια, ο Τζάνικ και η Κινγκ κατάφεραν να ηχογραφήσουν τα σφυρίγματα μιας ομάδας δελφινιών στη Σκωτία, τα οποία αναπαρήγαγαν τεχνητά μέσω υπολογιστή, αφαιρώντας όμως τα φωνητικά χαρακτηριστικά του κάθε δελφινιού. Δηλαδή έφτιαξαν τον ίδιο ήχο, αλλά δεν ακουγόταν σαν να τον έβγαζε το ίδιο δελφίνι.

Όταν κατάφεραν να βρουν ξανά την αγέλη συγκεντρωμένη, έπαιξαν τα ηχογραφημένα σφυρίγματα. Το κάθε δελφίνι που άκουγε το «όνομά του» απαντούσε σε δευτερόλεπτα με τον ίδιο τρόπο. Οταν όμως άκουγαν ηχογραφημένο σφύριγμα από άλλη αγέλη δεν απαντούσαν.

Είναι κοινωνικοί ήχοι, εξηγούν οι ερευνητές, και διαφέρουν από το κελάηδημα των πουλιών, το οποίο χρησιμοποιείται για να ελκύσουν ερωτικούς συντρόφους ή να υπερασπιστούν τον χώρο τους. Επίσης, τα σφυρίγματα των δελφινιών είναι ήχοι που μαθαίνονται, αντίθετα με ήχους που βγάζουν ενστικτωδώς άλλα ζώα. «Είναι κάτι πολύ σπάνιο στο ζωικό βασίλειο», τονίζει η Κινγκ. Ενα άλλο ζώο που ενδεχομένως χρησιμοποιεί ονόματα με τον ίδιο τρόπο είναι ο παπαγάλος, λένε οι επιστήμονες.