Το Εθνικό Πάρκο Phong Nha-Ke Bang στο Βιετνάμ είναι το σπίτι του μεγαλύτερου σπηλαίου του κόσμου – ένα μέρος που λίγοι άνθρωποι έχουν επισκεφθεί.
Ο καταπληκτικός υπόγειος κόσμος ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1990 από τον Ho Khanh, έναν τοπικό αγρότη που αναζητούσε καταφύγιο από μια ξαφνική καταιγίδα στη ζούγκλα και είναι τριών εκατομμυρίων ετών.
Δυστυχώς ο αγρότης δεν θυμόταν που βρισκόταν την τοποθεσία κατά την επιστροφή του και η ακριβής θέση του σπηλαίου παρέμεινε άγνωστη για 18 χρόνια.
Όταν ανακαλύφθηκαν τα κολοσσιαία σπήλαια της Phong Nha άρχισαν να έρχονται για πρώτη φορά ταξιδιώτες. Οι χωρικοί άρπαξαν την ευκαιρία και εστίασαν στον τουρισμό με αποτέλεσμα την άνθηση της τοπικής οικονομίας, αναφέρει το cnn.com.
Η πρόσφατη ανακάλυψη 57 νέων σπηλαίων έχει ενθουσιάσει τους κατοίκους, που έχουν δει το μικρό χωριό τους να γίνεται η πρωτεύουσα της… περιπέτειας στη νοτιοανατολική Ασία. Ορεινή ποδηλασία, πεζοπορία, καγιάκ και οικολογικά ταξίδια προσφέρονται μεταξύ άλλων στους ταξιδιώτες.
Από το εσωτερικό του σπηλαίου, οι επισκέπτες μπορούν να δουν από μια τεράστια τρύπα τον έναστρο ουρανό.
Μια ομάδα από 20 αχθοφόρους, τρεις οδηγούς, δύο σπηλαιολόγους, δύο σεφ και δύο φύλακες του πάρκου απαρτίζουν την κάθε αποστολή προς το σπήλαιο. Είναι οι αφανείς ήρωες που κάνουν δυνατή μια τέτοια περιπέτεια.
Κάποια τμήματα του σπηλαίου είναι τόσο απότομα και επικίνδυνα που απαιτείται η χρήση σχοινιών για ασφάλεια.
Η τεράστια έξοδος του Hang En, του τρίτου μεγαλύτερου σπηλαίου του κόσμου, έχει περισσότερο από 120 μέτρα ύψος και 140 μέτρα πλάτος.
Η κατάβαση από ένα τμήμα γνωστό ως «Κήπος του Edam» οδηγεί στο δεύτερο χώρο κατασκήνωσης του σπηλαίου.
Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι που παίρνουν μέρος στην πενθήμερη αποστολή έχουν μαζί τους υψηλής ποιότητας εξοπλισμό και είδη ένδυσης, οι αχθοφόροι και οι οδηγοί φοράνε πλαστικά σανδάλια από την τοπική αγορά.
Οι ασβεστολιθικοί σχηματισμοί, όπως οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες σχηματίζονται όταν το νερό που περιέχει διαλυμένο ανθρακικό ασβέστιο στάζει από την οροφή του σπηλαίου, δημιουργώντας μικροσκοπικά δαχτυλίδια. Με την πάροδο εκατομμυρίων χρόνων, αυτά τα μικροσκοπικά ορυκτά δημιουργούν εντυπωσιακά σχήματα.
Ο ποταμός Rao Thuong ρέει γρήγορα μέσω της σπηλιάς, δημιουργώντας συνεχώς νέους διαδρόμους. Κατά τη διάρκεια των βροχοπτώσεων, οι πλημμύρες του ποταμού φτάνουν σε ιλιγγιώδη επίπεδα, αποκλείοντας κάθε πιθανότητα εξερεύνησης μέσα στις σπηλιές ή στη ζούγκλα.
Η πρώτη και τελευταία νύχτα της αποστολής περιλαμβάνει τη κατασκήνωση μέσα στο σπήλαιο, που θεωρείται ένα από τα πιο θεαματικά κάμπινγκ σε όλη την Ασία.
Μετά από τόσες μέρες στη σπηλιά, τα μέλη της αποστολής παίζουν χαρτιά, τραγουδάνε και πίνουν δυνατό, ντόπιο κρασί από ρύζι. Οι Βιετναμέζοι αχθοφόροι υπερηφανεύονται για τη δύναμη και την ευκινησία τους και συνεχώς προκαλούν ο ένας τον άλλο.
Ένα στενό πέρασμα συνδέει τα δύο τμήματα του Hang En. Το Hang Son Doong είναι τόσο μεγάλο που έχει τη δική του ζούγκλα, υπόγειο ποτάμι και κλίμα.
Υπάρχει μόνο ένα χωριό μέσα στο Εθνικό Πάρκο, γνωστό ως Μπαν Doong. Περίπου 40 άνθρωποι ζουν σε αυτή την απομονωμένη τοποθεσία, που μπορεί να την εξερευνήσει κάποιος μόνο με τα πόδια. Οι δύο γέροντες του χωριού καλωσορίζουν με χαρά τους πεζοπόρους που πρέπει να περάσουν μέσα από το σπίτι τους για να φτάσουν στο σπήλαιο.
Μια βιετναμέζικη εταιρεία ανάπτυξης πιέζει για την κατασκευή ενός τελεφερίκ προς το σπήλαιο, που θα μεταφέρει 1.000 επισκέπτες την ώρα. Η έντονη αντίθεση της UNESCO και ακτιβιστών ωστόσο προέτρεψε την κυβέρνηση του Βιετνάμ να σταματήσει προσωρινά τις οικοδομικές άδειες το 2015.
