Κι όμως υπήρχε και στην πραγματικότητα ο Κινγκ Κονγκ! Ήταν ένα πρωτεύον ανθρωποειδές, ο γιγαντοπίθηκος, που εξαφανίστηκε από τη Γη πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια λόγω της αδυναμίας του να προσαρμοστεί στις περιβαλλοντικές αλλαγές, υποστηρίζουν οι επιστήμονες.

Έχοντας ύψος 2-3 μέτρα και βάρος από 200 έως 500 κιλά, ήταν το μεγαλύτερο πιθηκοειδές στην ιστορία της Γης. Καθώς τα λείψανα που έχουν βρεθεί είναι ελάχιστα —τέσσερις σιαγόνες και μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες μεμονωμένα δόντια— οι ερευνητές διαθέτουν ελάχιστες πληροφορίες για αυτό το γιγάντιο πλάσμα.

«Προφανώς δεν επαρκούν για να πούμε μετά βεβαιότητας αν το ζώο αυτό βάδιζε στα δύο πόδια ή στα τέσσερα, ούτε καν να φανταστούμε τις αναλογίες του», εξήγησε ο Χερβέ Μπόχερενς, του γερμανικού Κέντρου Ζένκενμπεργκ για την Ανθρώπινη Εξέλιξη και το Παλαιοπεριβάλλον, ένας από τους συντάκτες της μελέτης που δημοσιεύεται στον ιστότοπο της επιστημονικής επιθεώρησης Quaternary International.

«Ορισμένοι το παρουσιάζουν σαν έναν υπερμεγέθη ουρακοτάγκο, όπως θα μοιάζει ο βασιλιάς Λούης (σ.σ. ο βασιλιάς των πιθήκων που απαγάγουν τον Μόγλη στο “Βιβλίο της ζούγκλας”) σε μια ταινία που θα προβληθεί τον Μάρτιο. Όμως άλλοι τον βλέπουν σαν έναν μαύρο γορίλα», πρόσθεσε.

Σε συνεργασία με μια ομάδα διεθνών ερευνητών, ο Μπόχερενς μελέτησε εκμαγεία δοντιών του γιγαντοπιθήκου, αποδεικνύοντας ότι το ζώο ζούσε αποκλειστικά σε δάση.

Τα πρώτα δόντια γιγαντοπιθήκου εντοπίστηκαν τη δεκαετία του 1930 σε ένα κινεζικό παραδοσιακό φαρμακείο που τα παρουσίαζε ως «δόντια δράκοντα» και τα πουλούσε για τις ιαματικές τους ιδιότητες.

«Τα αποτελέσματα αφήνουν να εννοηθεί ότι αυτά τα πρωτεύοντα ζούσαν αποκλειστικά σε δάση και εκεί έβρισκαν την τροφή τους», είπε ο Μπόχερενς, διευκρινίζοντας ότι ήταν χορτοφάγα.

Για τους ερευνητές, το μεγάλο μέγεθος του γιγαντοπιθήκου και το γεγονός ότι το φυσικό του περιβάλλον ήταν μόνο τα δάση συνέβαλαν στην εξαφάνισή του. Οι «συγγενείς» του, όπως ο ουρακοτάγκος, υπάρχουν μέχρι και σήμερα μολονότι και αυτοί ζουν αποκλειστικά σε δάση. Όμως ο μεταβολισμός τους τούς καθιστά ικανούς να επιβιώνουν ακόμη και ελάχιστη τροφή, κάτι που δεν συνέβαινε με τους γιγαντοπιθήκους.

«Λόγω του μεγέθους του ο γιγαντοπίθηκος ασφαλώς χρειαζόταν μεγάλη ποσότητα τροφής», εξήγησε ο καθηγητής. Κατά την Πλειστόκαινο περίοδο όμως (περίπου 2,58 εκατομμύρια χρόνια-9.600 χρόνια πριν από την εποχή μας) πολλές από τις δασώδεις ζώνες μετατράπηκαν σε σαβάνες, με αποτέλεσμα ο γιγαντοπίθηκος να μην βρίσκει αρκετή τροφή για να επιβιώσει.